Δευτέρα 14 Φεβρουαρίου 2011

Ο ΕΡΩΣ ΣΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ Ν.ΚΑΒΑΔΙΑ ΓΡΑΦΕΙ Η ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ

Νότα Κυμοθόη© Nota Kimothoi
                                  ("Ιστιοπλοϊκό":έργο ζωγραφικής από τη Νότα Κυμοθόη 1992)


                                                          
                                                Ο ΕΡΩΣ ΣΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ
                                        του Νίκου Καβαδία
                                         ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ
                                         Νότα Κυμοθόη
                                      Νότα Κυμοθόη© Nota Kimothoi
                                   Θα μεταλάβω με νερό θαλασσινό
                                             στάλα τη στάλα συναγμένο απ΄το κορμί σου
                                                   σε τάσι αρχαίο, μπακιρένιο αλγερινό,
                                              που κοινωνούσαν πειρατές πριν πολεμήσουν.
                                                Στρείδι ωκεάνιο αρραβωνιάζεται το φως
                                             Γεύση από φλούδι του ροδιού, στυφό κυδώνι
                                               οσμή από κέδρο, από λιβάνι, από βερνίκι
                                                  όπως μυρίζει αμπάρι σε παλιό σκαρί
                                               Κι ένα ποτάμι με ζεστή, λιωμένη πίσσα,
                                            δόξα του κρύσταλλου, κρασί απ΄τη Σαντορίνη
                                               Καντήλι, δισκοπότηρο χρυσό, αρτοφόρι
                                             Ο έρωτάς σου μια πληγή και τρεις κραυγές
                                           Στα κόντρα σκούζει ο μακαράς καθώς τεζάρει
                                              Θαλασσοκόρη του βυθού-χίλιες οργιές-
                                            του Ποσειδώνα εγώ σε κέρδισα στο ζάρι
                                               
                                               Όταν θα σμίξεις με το φως που σε βολεί
                                                Χόρεψε πάνω στο φτερό του καρχαρία
                                            Παίξε στον άνεμο τη γλώσσα σου και πέρνα
                                                Αλλού σε λέγανε Γιουθήθ, εδώ Μαρία
                                                  
                                       Από παιδί βιαζόμουνα, μα τώρα πάω καλιά μου
                                        Μια τσιμινιέρα με όρισε στον κόσμο και σφυρίζει
                                       Το χέρι σου, που χάιδεψε τα λιγοστά μαλλιά μου
                                        για μια στιγμή αν με λύγισε, σήμερα δε με ορίζει.
                                 
                                         Με πορφυρό στα χείλη μου κοχύλι σε προστάζω
                                         Στο χέρι το γεράκι σου και τα σκυλιά λυτά
                                       Απάνωθέμου σκούπισε τη θάλασσα που στάζω
                                         και μάθε με ν απερπατώ πάνω στη γη σωστά


                                          Σαλτάρει ο γλάρος το δελφίνι να στραβώσει
                                        Τι με κοιτάς; Θα σου θυμίσω εγώ που μ' είδες
                                             Το τείχος περπατήσαμε μαζί το Σινικό
                                      Γυμνή. Μονάχα ένα χρυσό στη μέση σου ζωστήρι
                                           Τα μάτια σου τα χώριζαν εφτά Ισημερινοί


                                          Όταν πιστεύω θάλασσα μονάχα και βυθό
                                     και προσκυνάω για κόνισμα ένα παλιό αστρολάβο
                                     πεσ μου, στην άγια πίστη σου, πως να προσευχηθώ;


                                    Ποιος τόλεγε, ποιός τόλπιζε και ποιος να το βαστάξει.
                                         Πυγολαμπίδες παίζουνε στα μάτια τ' ανοιχτά
                                     Το φως γεννιέται από παντού μα είναι αχαμνό
                                      και τα σκοτάδια το γνέθουν και σου γνέφουν
                                    Το δαχτυλίδι πούφερνα μου τόκλεψε η Οράγια


                                    Σου ιστόρησα το Λύκανδρο, την πονηρή αλεπού
                                           Κάπου εκεί κοντά στους Λαιστρυγόνες
                                                  Σμίξαμε κοντά στην Ασκανία
                                            Πήγαμε όλοι τσούρμο στα πορνεία
                                         Οι Γιαπωνέζες, τα κορίτσια στη Χιλή
                                    κ' οι μαύρες του Μαρόκου που πουλάνε μέλι
                                         Να και η Ναυσικά από τσου Κορφούς
                                            με τους κατεργάρηδες του Αινεία
                                    Σαλπάρουμε! Μας περιμένουν στο Μπραζίλι
                                    μα ούτε φουστάνι στη στεριά κι ούτε μαντήλι
                                     Η Κatherin τούτη τη στιγμή, χιλιάδες μίλια...
                                     Η αφή της όμοια με το πέρσικο γατί
                                      
                                    Ήτανε κείνη η νυχτιά που φύσαγε ο Βαρδάρης
                                    μα εσύ θυμάσαι τη Σμαρώ και την Καλαμαργιά


                                    Εγνώρισα κάποια φορά σ' ένα καράβι ξένο
                                    έναν πολύ παράξενον Εγγλέζο θερμαστή
                              κι απά στο μέρος της καρδιάς στιγματισμένην είχε
                                  με στίγματ' ανεξάλειπτα μιάν άγρια καλλονή...
                                   Κ' έλεγαν ότι η γυναίκα αυτήν είχε αγαπήσει
                                 μ' άγριαν αγάπη, ακράτητη, βαθειά κι αληθινή
                               κι αυτή πως τον απάτησε με κάποιο ναύτη Αράπη
                                 γιατί ήτανε μια αναίσθητη γυναίκα και κοινή.


                                      Να ζεις στην ίδια πολιτεία παντοτινά
                                   να κάνεις οφθαλμοπορνεία στα καφενεία
                                    Μα ο κόσμος έγινε σαν αδειανή φυλλάδα
                                     
                             Τα βράδια, όταν η θάλασσα χτυπάει τις λαμαρίνες
                              και πολεμάει με δύναμη να σπάσει τα καρφιά
                             οι ναυτικοί στα φορτηγά πάντα μια γάτα τρέφουν
                             κι όπως χαϊδεύουν απαλά τη ράχη της, νομίζεις
                             πως αναλύεται σ' ένα αργό και ηδονικό σπασμό.


                                              photography  Νότα Κυμοθόη© Nota Kimothoi
                                    

Πέμπτη 10 Φεβρουαρίου 2011

ΧΑΙΡΕ, ΑΘΛΗΤΑ ΧΑΡΑΛΑΜΠΕ! Γράφει η Νότα Κυμοθόη 2011

ΧΑΙΡΕ, ΑΘΛΗΤΑ ΧΑΡΑΛΑΜΠΕ!..
Γράφει η Νότα Κυμοθόη 2011
(αφιέρωμα στην ιερή μνήμη του πατέρα μου)


Οι σκληρές καρδιές και η απάνθρωπη συμπεριφορά
δεν είναι σημερινό χαρακτηριστικό της κοινωνίας μας μόνον.
Είναι μια ανθρώπινη συμπεριφορά και χαρακτηρίζει 
εκείνους που δεν έχουν μέσα στην καρδιά τους αγάπη
για τον συνάνθρωπο, μήτε αξιοπρέπεια για τον εαυτό τους.
Διότι ο εαυτός είναι το όχημα που οδηγεί τον άνθρωπο
ως το τέλος της ζωής του με ένα όνομα επίγειο...


Το 198 στη Μαγνησία της Μ.Ασίας ζούσε ο ιερέας Χαράλαμπος.
Ήταν ένας ευσεβής άνθρωπος, πιστός στο Χριστό που ιερουργούσε
ταπεινά στην ορθόδοξη κοινότητά του κι εκκλησία του.
Ο Αυτοκράτωρ Σεπτίμιος Σεβήρος ξεκίνησε έναν φοβερό διωγμό 
στις μέρες του ενάντια των χριστιανών κι ο έπαρχος Λουκιανός
της περιοχής του τον συνέλαβε και τον δίκασε, γιατί δεν τελούσε
θυσίες και τελετές στους ρωμαϊκούς θεούς. Τον καθέρεσε από ιερέα
των χριστιανών, αφερώντας του τα ράσα και έδωσε διαταγή να
του γδάρουν το κρανίο της κεφαλής του. Αφού του έκαψαν τη
μακριά του άσπρη γενιάδα, έγδερναν λίγο-λίγο το κεφάλι του κι ο
ιερέας προσευχόταν υπομένοντας το φρυκτό μαρτύριό του. Δεν πέθανε,
άντεξε και τότε ο ίδιος ο έπαρχος Λουκιανός με σιδερένια νύχια 
(τρόπος βασανηστηρίων της εποχής) άρχισε να του γδέρνει το δέρμα. 
Αλλά τα χέρια του κόλησαν κομένα από τους ώμους στο σώμα του ιερέα.
Ο κόσμος πανικοβλήθηκε κι ο Άγιος ιερέας Χαράλαμπος προσευχόταν 
και τα χέρια του επανήλθαν πάλι στη θέση τους και τότε ο ηγεμών 
τον έφτυσε, αλλά ο λαιμός του στράβωσε...
'Αρχισαν να τον χτυπούν με λύσσα και αφού τον έδεσαν σε μια σούβλα
άναψαν φωτιά κι άρχισαν να τον ψήνουν, αλλά δεν καιγόταν. Η κόρη του 
έπαρχου η Γαλήνη, παρακάλεσε τον πατέρα της να σταματήσει αυτό
το μαρτύριο στο γέροντα ιερέα Χαράλαμπο καθώς και οι δύο δήμιοι
που δεν άντεχαν τα όσα γίνονταν. Ο Άγιος Χαράλαμπος προσευχόταν κι 
ευλόγησε τους 3νέους και άλλους 2 που παρακαλούσαν γονατιστοί 
να σταματήσει ο έπαρχος και ο ηγεμών τα μαρτύριά του. Τον έβγαλαν
από τη σούβλα ζωντανό και μέσα στους φρυχτούς του πόνος ο Άγιος
συνέχιζε να προσεύχεται για τους βασανιστές του που αποκεφάλισαν με
 λύσσα τους 5 νεους μάρτυρες. Στη συνέχεια αποκεφάλισαν και τον 
Άγιο Χαράλαμπο σε ηλικία 113 ετών.


Σήμερα εορτάζεται η ιερή του μνήμη σε όλη την ορθοδοξία και σε πολλές
περιοχές της Ελλάδας αναφέρονται άπειρα θαύματα για την επέμβασή του.
Μέγας ΘΕΡΑΠΕΥΤΗΣ της χωλέρας, πανούκλας, νευρώσεων, δερματολογικών
παθήσεων και προστάτης της πόλεως του Πύργου Ηλείας, των Φιλλιατρών
και της Ηπείρου καθώς και των ανθρώπων που τον πιστεύουν και τιμούν
την ιερή του μνήμη.


Χρόνια Πολλά σε όσους κι όσες εορτάζουν τον Άγιο Χαράλαμπο
Με υγεία και χαρά σε πολλά πολλά έτη!
Νότα Κυμοθόη



Κυριακή 23 Ιανουαρίου 2011

Νότα Κυμοθόη"Δύσκολη φυγή"Ποίηση


Νότα Κυμοθόη*
"Δύσκολη Φυγή"
Ποίηση

Πόσο θ' αντέξουμε στην υποκρισία;
Κι αν δε μπορείς να ξεστρατίσεις
από τα πάθη της σαρκός
τους καημούς σου θ' απαλύνω
μ' ένα φιλί συμπόνιας
προσμένοντας της Ανθρωπιάς την ώρα.

Τα κορμιά παραδομένα στις σκιές
για την εφήμερη γαλήνη
Σαν τον Απρίλη δίχως λούλουδα
πορεύεται η ζωή μας
καθώς λιγοστοί στις μέρες μας εκείνοι
όσοι παλεύουν με την όψη της καρδιάς
για τις παλιές αξίες.

Πυκνά τα σύγνεφα της μοναξιάς
που την ψυχή μου πνίγουν
Οι φίλοι μου τυφλοί ακολουθάνε
της νέας εποχής το κοπάδι
κι εγώ με τα δικά Σου Σημάδια
μέσα στου κόσμου τη βοή
γυρεύω το μονοπάτι της αλήθειας.

Φαρμάκι τα χρόνια της υπομονής
και η φυγή μας δύσκολη
από την εξουσία του χρήματος.

*Νότα Κυμοθόη Ποιήτρια, λογοτέχνης και ζωγράφος, Ποίηση Νότα Κυμοθόη, 1987 Καναδάς, από το βιβλίο μου Δίψα και Σιωπή, Canada 1987 The Pas. Το έργο στο εξώφυλλο, είναι ζωγραφική μου, Νότα Κυμοθόη, ελαιογραφία σε μουσαμά.

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ 1987 © Nότα Κυμοθόη

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ 1992 © Nότα Κυμοθόη

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ 2011 © Nότα Κυμοθόη

Τετάρτη 5 Ιανουαρίου 2011

ΑΡΜΟΝΙΑ ΣΧΕΣΕΩΝ!..Γράφει η Νότα Κυμοθόη, 2010


         

                                                                                               
ΑΡΜΟΝΙΑ ΣΧΕΣΕΩΝ!..
Γράφει η Νότα Κυμοθόη, 2010
Συγγραφέας


Ήρθε στην αντίληψή μου η τρομερή βια των όσων αγνοούν των άλλων την ύπαρξη και τα θέλω και η μνήμη έφερε στην επιφάνεια βιασμούς παντός είδους κι έφριξε η ψυχή μου...
Η αλλαγή που γίνεται παγκοσμίως, συμβαίνει για ν΄αλλάξει ο κόσμος σκέψεις και να αποκτήσει αγάπη, πραγματική κι όχι επιφανειακή...μόνον με λόγια. Γι΄αυτό και κάθε ατομική κι εγωϊκή κατάσταση καταρρέει...επιχειρηματικά παγκοσμίως και όλα αλλάζουν...

Δεν ξέρω τι συμβαίνει αλλά...κάποιοι και κάποιες έχουν χάσει την ισορροπία τους...παραμένοντας σε εμμονές παρελθόντος...

Δεν υπάρχουν στον πλανήτη Γη οι άνθρωποι μόνον για να τρώνε, να πίνουν και ν' ασχολούνται μόνον με τα ερωτικά τους...


Το σώμα τους δεν είναι μόνο ζουμιά. Το σώμα τους έχει μέσα του ΝΟΥ κι ας δουν με το ΝΟΥ κι ας βρουν τον εαυτό τους αλλά όχι προσκολλημένοι σε θρησκευτικούς -ισμούς που μπλοκάρουν την ύπαρξη κι έχουν αιματοκυλήσει όλη την γη...

Γιατί κάπου οι περισσότεροι έχουν αφήσει ανεξέλεγκτους κανόνες θρησκευτικούς να κατευθύνουν φασιστικά την όλη ύπαρξη επιβάλλοντας τρομοκρατία και λάθος θέματα  και κατευθύνεται μόνον από αυτές τις απόψεις ο εαυτός και καταπιέζεται και τα ένστικτά τους παραμένουν σε μορφή ως να είναι...ζωα ή μάλλον ζωντόβολα, γιατί κάποια ζώα φαίρονται ίσως καλύτερα, γιατί δεν είναι άνοα...

Τι εννοώ; Αυτό ακριβώς. Δηλαδή, αν οι θρησκευτικοί ταγοί ενώ υπάρχουν στις ομάδες όπου διδάσκουν την "αγάπη" Θεού, τότε γιατί μας εξαπατούν; Αφού η κάθε θρησκευτική ομάδα, πιστεύει πως ο δικός της Θεός είναι ο καλύτερος. 
Υπάρχουν δηλαδή διαφορετικοί Θεοί και χρόνια πολεμάνε οι ομαδούλες τους να επιβάλλουν τον "αληθινό" Θεό τους στην ανθρωπότητα με πολεμικές και καταστροφικές ιδιότητες;


Η ΒΙΑ που υπάρχει μέσα στο DNA προέρχεται από τα κάτω προγονικά ένστικτα ανθρωπίνων όντων που δεν έχουν εξελιχθεί και γίνεται μεγάλη ζύμωση αυτή την εποχή οπού επάνω στη ΓΗ έχουν έρθει Άγγελοι, δηλαδή άυλες οντότητες ενσαρκωμένες από όλη την ανθρώπινη πορεία και όλοι ζουν και περπατούν ανάμεσά σας...
Οι άνθρωποι λοιπόν, ας σκεφτούν πως υπάρχει ΛΟΓΙΚΗ, κι ας χρησιμοποιηθεί...


Όταν αυτό δεν συμβαίνει τότε έχουμε να κάνουμε με άτομα δίχως ΨΥΧΗ, ΔΊΧΩΣ ΝΟΥ=ΑΝΟΗΤΑ κι ως τέτοια έχουν ανάγκη θεραπευτικής αγωγής!..


Έχει πλημμυρίσει το διαδίκτυο με αναρτήσεις 'sex' Και φυσικά για να υπάρχουν σημαίνει πως έχουν ζήτηση...
Εκεί είναι το όλο θέμα; Τι σχέση έχει το σεξ και η οικονομία; Που βασίζεται όλη η ψυχοσύνθεση του σημερινού ανθρώπου;

Στο Θεό που χρησιμοποιείται για λόγους οφελιμισμού κι αποτελεί μια κατάσταση επίγειας εξουσίας θρησκευτικών ομάδων που μάχεται η μια την άλλη;

Όταν εξαφανιστεί η εξουσία από τις θρησκευτικές ομάδες και φωτιστούν οι ανθρώπινοι νόες, πως ο Θεός είναι Θεός για όλους τους ανθρώπους, τότε οι ανθρώπινες σχέσεις θα αποκτήσουν αρμονία...

Με αγάπη για την Αγάπη
και αγάπη για το Φως της Αγάπης Του
Με αγάπη και Φως
Νότα Κυμοθόη

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ 2010 © Nότα Κυμοθόη


ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ 2011 © Nότα Κυμοθόη

ΦΥΛΑΚΤΟ ΚΑΛΟΤΥΧΙΑΣ!..Γράφει η Νότα Κυμοθόη 2011


                                                                 


ΦΥΛΑΚΤΟ ΚΑΛΟΤΥΧΙΑΣ!..
Γράφει η Νότα Κυμοθόη 2011!..


Όλα όσα χρειάζεται ο άνθρωπος για την ΕΥΤΥΧΙΑ ΤΟΥ
Όλα του έχουν ΔΩΘΕΙ ΑΠΛΟΧΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ!..


Όλα όσα έχετε ως "σώματα" είναι ΑΦΘΟΝΑ!..


Σκεφτήτε απλά!..
Συλλογιστήτε ως ΨΥΧΕΣ
κι όχι ως ΣΩΜΑΤΑ!..


ΖΗΣΤΕ ΩΣ ΨΥΧΕΣ!..
ΟΛΕΣ ΟΙ ΨΥΧΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΜΟΡΦΕΣ!..


ΚΑΛΗ ΚΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΧΡΟΝΙΑ!


ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ
ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΤΟΥ!..


ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΦΩΣ
Νότα Κυμοθόη
Άδεια Creative Commons
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα .

Πέμπτη 12 Αυγούστου 2010

ΠΑΡΘΕΝΕ ΜΗΤΗΡ ΑΝΑΣΣΑ, Γράφει η Νότα Κυμοθόη 2010

Έργο της Νότα Κυμοθόη

" ΧΑΡΑΝ ΗΚΕΙΣ ΦΕΡΟΥΣΑ ΗΜΙΝ ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ
ΕΙΚΩΝ ΤΗΣ ΘΕΟΠΑΙΔΟΣ Ω ΕΙΚΟΝΙΣΤΡΙΑ
ΤΗΣ ΠΟΘΩ ΤΙΜΩΣΙ ΣΕ ΩΣΠΕΡ ΚΑΙ ΠΕΡΙΕΠΕΙΣ
ΕΙΣ ΑΙΩΝΑ ΑΙΩΝΟΣ ΣΚΕΠΟΥΣΑ ΒΟΗΘΟΥΣΑ
ΚΑΙ ΤΗΡΟΥΣΑ ΒΟΑΝ ΣΟΙ ΟΝΤΩΣ ΑΝΩΤΕΡΑ
ΠΑΝΤΩΝ ΥΠΑΡΧΕΙΣ ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ"
(Τροπάριον Εικονίστριας Σκιάθου)

"ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ
ΑΧΡΑΝΤΕ ΘΕΟΤΟΚΕ
ΧΑΙΡΕ ΝΥΜΦΗ ΑΝΥΜΦΕΥΤΕ
ΠΑΡΘΕΝΕ ΜΗΤΗΡ ΑΝΑΣΣΑ ΠΑΝΕΔΡΟΣΕ ΤΕ ΠΟΚΕ
ΧΑΙΡΕ ΝΥΜΦΗ ΑΝΥΜΦΕΥΤΕ
ΥΨΗΛΟΤΕΡΑ ΟΥΡΑΝΩΝ ΑΚΤΙΝΩΝ ΛΑΜΠΡΟΤΕΡΑ
ΧΑΙΡΕ ΝΥΜΦΗ ΑΝΥΜΦΕΥΤΕ
ΧΑΡΑ ΠΑΡΘΕΝΙΚΩΝ ΧΟΡΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ ΥΠΕΡΤΕΡΑ
ΕΚΛΑΜΠΡΟΤΕΡΑ ΟΥΡΑΝΩΝ ΦΩΤΟΣ ΚΑΘΑΡΩΤΕΡΑ
ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΙΩΝ ΣΤΡΑΤΙΩΝ ΠΑΣΩΝ ΑΓΙΩΤΕΡΑ.

ΜΑΡΙΑ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ ΚΟΣΜΟΥ ΠΑΝΤΟΣ ΚΥΡΙΑ
ΑΧΡΑΝΤΕ ΝΥΜΦΗ ΠΑΝΑΓΝΕ
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΠΑΝΑΓΙΑ
ΜΑΡΙΑ ΝΥΜΦΗ ΑΝΑΣΣΑ ΧΑΡΑΣ ΗΜΩΝ ΑΙΤΙΑ
ΚΟΡΗ ΣΕΜΝΗ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΜΗΤΗΡ ΥΠΕΡΑΓΙΑ
ΤΙΜΙΩΤΕΡΑ ΧΕΡΟΥΒΕΙΜ ΥΠΕΡΕΝΔΟΞΟΤΕΡΑ
ΤΩΝ ΑΣΩΜΑΤΩΝ ΣΕΡΑΦΕΙΜ
ΤΩΝ ΘΡΟΝΩΝ ΥΠΕΡΤΕΡΑ.

ΧΑΙΡΕ ΤΟ ΑΣΜΑ ΧΕΡΟΥΒΕΙΜ
ΧΑΙΡΕ ΥΜΝΟΣ ΑΓΓΕΛΩΝ
ΧΑΙΡΕ ΩΔΗ ΤΩΝ ΣΕΡΑΦΕΙΜ
ΧΑΡΑ ΤΩΝ ΑΡΧΑΓΓΕΛΩΝ
ΧΑΙΡΕ ΕΙΡΗΝΗ ΚΑΙ ΧΑΡΑ ΛΙΜΗΝ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ
ΠΑΣΤΡΑΣ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΙΕΡΑ ΑΝΘΟΣ ΤΗΣ ΑΦΘΑΡΣΙΑΣ
ΧΑΙΡΕ ΠΑΡΑΔΕΙΣΕ ΤΡΥΦΗΣ ΖΩΗΣ ΤΕ ΑΙΩΝΙΑΣ
ΧΑΙΡΕ ΤΟ ΞΥΛΟΝ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΠΗΓΗ ΑΘΑΝΑΣΙΑΣ.

ΣΕ ΙΚΕΤΕΥΩ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΣΕ ΝΥΝ ΕΠΙΚΑΛΟΥΜΑΙ
ΣΕ ΔΥΣΩΠΩ ΠΑΝΤΑΝΑΣΣΑ ΣΗΝ ΧΑΡΙΝ ΕΑΞΙΤΟΥΜΑΙ
ΚΟΡΗ ΣΕΜΝΗ ΚΑΙ ΑΣΠΙΛΕ
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΠΑΝΑΓΙΑ
ΘΕΡΜΩΣ ΕΠΙΚΑΛΟΥΜΑΙ ΣΕ ΝΑΕ ΗΓΙΑΣΜΕΝΕ
ΑΝΤΙΛΑΒΟΥΜΟΥ ΡΥΣΑΙ ΜΕ ΑΠΟ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΙΟΥ
ΚΑΙ ΚΛΗΡΟΝΟΜΟΝ ΔΕΙΞΟΝ ΜΕ ΖΩΗΣ ΤΗΣ ΑΙΩΝΙΟΥ!

ΧΑΙΡΕ ΝΥΜΦΗ ΑΝΥΜΦΕΥΤΕ!

(Από το Θεοτοκάριον Αγ. Νεκταρίου)

Με αγάπη για την Αγάπη
και αγάπη για το Φως της Αγάπης Του!
Καλή κι ευλογημένη ώρα!
Νότα Κυμοθόη