Φωτογραφία: Νότα Κυμοθόη"Έρως και Ψυχή"
Νότα Κυμοθόη
Στον Οδυσσέα Ελύτη
Έρως και Ψυχή
Νότα Κυμοθόη
Στον Οδυσσέα Ελύτη
"Μες στην ιλύ του νου σου πιθανόν έλαμψε ώστε
η ζωή σου λες αρχίζει, να...Κυριακή στο Αιγαίο...
Μα γαλάζιο το πιο συγκινητικό, Τετάρτη Πέμπτη
φτάνει ο ήχος που...
μια πυρκαγιά ομορφιάς λευκής...
και οι φθόγγοι άτεγκτοι φθάνουν
...πλην οι χρησμοί δρουν και όστρακα
τις νύχτες που έχουν το ελεύθερο οι αισθήσεις...
ίδιες, νόμοι του σύμπαντος πιστεύεις είναι
δω ή εκεί το μεγάλο κεφάλι του Ιερέα
κι ύστερα Όμικρον Άλφα κι Έψιλον απ΄ τα Παντοτινά.
...
Κείνα των κίτρινων καιρών με τον μεγάλο...σκύλο
γαβ η αγάπη, γαβ η απάρνηση, γαβ εσύ και..γαβ όλα σου
Γεννηθείς; Εν; Έτος; Θρήσκευμα; Κενό.
Ενώ...κάτω από τα σαν παλαιά παλίμψηστα
κάθετα τείχη όπου δυο τρεις ακόμη θυρεοί διακρίνονται
περνάν οι Ούγοι με τις Αουγκουστίνες τους και με τα...
κυνηγετικά τους και στρατός πολύς ύστερα, σειρήνες
και δεξιά στο βάθος...μέγα πετρελαιοφόρο με...γερανούς
αλλ' ούτ ενός το άηχο σώμα με τ' αγγίγματα όσα γνώρισε
να συνωθούνται μέσα του δεν φανερώνεται μονομιάς...
Α τι να πεις που κι έναν μόνον αναστεναγμό ν' ανοίξεις
θα σε ρίξει χάμου ο άνεμος...
γαβ η αγάπη, γαβ ο Ιούδας με το φευγαλέο βλέμμα του
γαβ του κόσμου όλου οι αποστάσεις και οι μακρύτατοι καιροί
Δεν ακούγεται πια τίποτε. Κείνο που' θελε ο Θεός
η ψυχή μου, η προς στιγμήν αιώνια, το ΄νιωσε
και ξανά βρήκε το νόημα της υλακής του ο σκύλος.
Μασουλάνε χόρτο σκοτεινό τα περιβόλια
και θολή θωρείς μες στους αιθέρες
να κατεβαίνει μ' ένα δίσκο φρέζιες τρέμουσες
η γυναίκα που τη λέν Γαλήνη!
...
Άξαφνα μου εφάνηκε...
Άγγελοι προ Χριστού
απιθώνανε πουλιά, στοές και φοινικόδεντρα
...όμως δεν είναι πάντα σε όνειρο που όλοι μας γυρεύουμε
τήν άγνωστη φαιά ουσία που ήξερε
νόμους διαφανείς να διατυπώνει
ώστε ο ένας του άλλου τις κυλάδες μέσα του
είτε με νέφη καλυμμένες ειτε σε ήλιο εκτεθειμένες
ασκεπής ν' ατενίζει...ναι, κανείς δεν ξέρει
αλλά χρόνους μετά που οι άνθρωποι συνοίκησαν
είμαστε ακόμη στα δεσμά...
κι η πορεία για κει οπού...άλλο νόημα γίνεται
άλλοι ας ψάχνουν για λείψανα...
Σας αγαπάν...α γυναίκες...έφηβοι στη θέση όπου
η ψυχή γίνεται απλησίαστη...
...
Είμαι άλλης γλώσσας, δυστυχώς
και Ηλίου του Κρυπτού ώστε...
οι όχι ενήμεροι των ουρανίων να μ' αγνοούν!
Δυσδιάκριτος καθώς άγγελος,
σαλπίζω άσπρα υφάσματα
που χτυπιούνται στον αέρα
και μετά πάλι αναδιπλώνονται
κάτι να δείξουν, ίσως τα θηρία μου τα χωνεμένα
ώσπου τελικά να μείνει ένα θαλασσοπούλι
πάνω απ΄τα κύματα...
Φίλε, συ που ακούς, ξέρεις τις γωνιές του κήπου.
Ονειρεύτηκες ποτέ σου ένα καλοκαίρι απέραντο
που να τρέχεις στο φως του Ήλιου του Κρυπτού;
Μια στιγμούλα, η φύση μας η τρίτη να φανερωθεί
Έχει συνέχεια. Δε θα την πω.
Κανείς δεν παίρνει τα δωρεάν!
Στον κακόν αγέρα ή που χάνεσαι ή που επακολουθεί γαλήνη!
Αυτά στη γλώσσα τη δική μου.
Κι άλλοι άλλα σ' άλλες.
Αλλ' η αλήθεια...μόνον έναντι θανάτου δίδεται!
...
Σσσς...πια τίποτε, τίποτε άσπρο ή λείο πια τίποτε
νέφος ή συντροφιά του ανθρώπου έστω...
Ποια ψυχή να φεύγει και μυρίζει
τόσο δυνατά ο αέρας κι άλλο δεν αντέχω!
Σσσς...μέσα στα σκοτεινά κανείς δεν ξέρει
Ο αιθέρας κι ένα αστέρι αδόκητα βρίσκει το θάρρος
με το μέτωπό σου ν' αγγιχτεί...
Επειδή τα χέρια σου ήταν μαθημένα σε δεντρόκηπους
η θάλασσα εισχωρεί και τραβιέται...γεμίζει μικρά λουλούδια
φυσάει, φυσάει και λιγοστεύει ο κόσμος. Φυσάει...
φυσάει και μεγαλώνει ο ...ήλιος χωρίς βασιλέματα!"
Έλα στο Φως! Καλημέρα!
Με αγάπη για την Αγάπη
και αγάπη για το Φως της Αγάπης!