Δευτέρα 29 Σεπτεμβρίου 2008

ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ από Νότα Κυμοθόη


Παιχνίδια της καρδιάς
Γράφει η Νότα Κυμοθόη
Αναρωτιέμαι πολλές φορές πως μπορεί να αγαπάει ο άνθρωπος και μετά να...παύει ν' αγαπάει...
Δηλαδή τι παιχνίδια είναι αυτά;
Ή αληθινή αγάπη δεν είναι ζάχαρη να λιώσει. Δεν είναι γυαλί να σπάσει.
Όταν η καρδιά αγαπάει, αγαπάει. Ακόμα και να τελειώσει μια συναισθηματική σχέση, όταν είχε αναπτυχθεί αγάπη, δεν ξεχνιέται ποτέ! Αλλά, άλλο αγάπη κι άλλο...έρωτας! Κι εδώ μπέρδεμα, μεγάλο μπέρδεμα. Γιατί έρωτας επιδερμικός δεν είναι έρωτας, αλλά...sex ξερό και ...μόνο ξερό για να φύγουν οι...πονοκέφαλοι! Σα να τρως ας πούμε...ένα...καλό φαγητό...!Ανάγκη του κορμιού! Αλλά αυτό δεν είναι αγάπη!
Οι άνθρωποι είναι επιδερμικοί, σκληροί και εύκολα πληγώνουν.
Δεν μπορεί κάποιος να χρησιμοποιεί κάποιον για να περνάει τις δύσκολες στιγμές του και μετά να του φέρεται άσχημα. Να τον πετάει ας πούμε σαν ρούχο στην καρέκλα...Ο τρόπος είναι...τρόπος! Κι αυτός ο τρόπος είναι η αρχή και το τέλος της αγάπης.
Όλα επιστρέφουν σε αυτόν πίσω. Ο πόνος επανέρχεται!
Δεν μπορεί κανένας να χρησιμοποιεί κανέναν!
Η γυναίκα που είναι σε σχέση με κάποιον...δεν μπορεί να παίζει με άλλους!(?)
Ο άντρας που είναι σε σχέση με κάποια...δεν αναζητά άλλη!(?)
Μπέρδεμα!..Πολύ μεγάλο μπέρδεμα...
Αυτό δεν είναι αγάπη! Αυτό είναι...Τρία πουλάκια...τριαλαριλαρό...κάθονται και περιμένουν τον κυνηγό!..
Όταν αγαπάς, αγαπάς πρώτα τον εαυτό σου και μετά τον άλλον που είσαι σε σχέση και όλους τους άλλους που συναναστρέφεσαι...τους σέβεσαι, γιατί σέβεσαι τον εαυτό σου. Αλλά αυτά είναι πολύ...λεπτά γράμματα για ολίγους στην εποχή μας, που τα έχει ισοπεδώσει όλα. Οι άνθρωποι δηλαδή που όλα τα περνούν στις ημέρες μας από το στομάχι τους και τα...γεννητικά τους όργανα μετά...δεν έχουν αφήσει τίποτα όρθιο.
Αλλά δεν είναι όλα τόσο απλά...
Όταν αγαπάς, δεν πληγώνεις!
Η αξιοπρέπεια είναι ένα σπάνιο είδος! Συγχαρητήρια σε όσους έχουν αξιοπρέπεια!
Ας φροντίσουν να αποκτήσουν όλοι, όσοι έχουν σχέσεις ή σκέφτονται να κάνουν...σχέσεις! Ίσως γίνει η ζωή μας πιο όμορφη!
Καλημέρα σε όσους αγαπούν! Καλημέρα σε όσους αναζητούν αγάπη! Καλημέρα σε όσους...δεν αγάπησαν ποτέ! Καλημέρα σε όσους είναι σαν τον ακροβάτη σε ένα σκοινί, γυρεύοντας...τις νύχτες...παλιές αγάπες(?)...που τους πρόδοσαν σε λερά κρεβάτια...που τους παίζουν κομπολόι σαν χάντρα στα δάκτυλά τους, γιατί...δεν θέλω να πω αυτό που λέει η γιαγιά μου...το..."...ουνί σέρνει καράβι..."Νομίζω πως ο άνθρωπος δίχως μυαλό...είναι άξιος της ...μοίρας του...

© Nότα Κυμοθόη

Τετάρτη 24 Σεπτεμβρίου 2008

ΕΙΣ ΥΓΕΙΑΝ, Νότα Κυμοθόη


ΕΙΣ ΥΓΕΙΑΝ
Νότα Κυμοθόη
Εις υγείαν της αγάπης!
Χαιρετίσματα σε όσους αγάπησα κι αγαπώ!
Χαιρετίσματα σε όσους με αγάπησαν! Αν...με αγάπησαν...γιατί...η αληθινή αγάπη δεν έχει τέλος!
Χαιρετίσματα σε όσους αγαπούν!
Η αγάπη είναι μέλι και γλυκαίνει την καρδιά!
Ο Κώστας Χατζής τραγουδάει..."Έχω στο στήθος μια χειρομβοβίδα, που τη λεν καρδιά. Αν την πετάξω στον ουρανό, θα ματώσουν τ' άστρα!"
Δεν ξέρω να πω τίποτα. Ένα μόνο. Εις Υγείαν της Αγάπης! Κι ας πίνεις μόνος! Δεν είσαι! Είμαι πάντα πλάι σου, γιατί "σ' αγαπώ".

Πέμπτη 18 Σεπτεμβρίου 2008

Νότα Κυμοθόη"Περί ήχου ανθρώπων και χρωμάτων" Δοκίμιο


                                                    Δημοσιευμένη σε βιβλία μου(ανήκει)

Νότα Κυμοθόη
"Περί ήχου ανθρώπων και χρωμάτων"
Δοκίμιο
Κρατώ στη παλάμη μου ένα θαλασσινό σαλιγκάρι "turbo sarmaticus" με ράχη όλο φίλντισι κι είναι ως να κρατώ την ομορφιά της αθώας θάλασσας κι όλο το φως του κόσμου! Μοναδικό έργο τέχνης! Ευχαριστώ τα χέρια, που μου το προσέφεραν. Μέσα στην σκληρή βιοπάλη τους ξέρουν καλά να ξεχωρίζουν την ομορφιά της απλότητας. Ίσως, ν' ακούνε κι αυτά τον ήχο των βυθών! Γι' αυτό ως γράφει ο Ν. Καβαδίας "θα μεταλάβω με νερό θαλασσινό/ στάλα τη στάλα συναγμένο απ΄το κορμί σου/ σε τάσι αρχαίο, μπακιρένιο αλγερινό, που κοινωνούσαν πειρατές πριν πολεμήσουν".
Ταξιδεύει ο ήχος! Άκου...έρχεται με τον άνεμο...Γύρω του όλες οι μορφές, οι ήχοι τους, τα χρώματά τους κι εγώ έχω το σαλιγκάρι μου, που φέρνει ήχους, από τα βάθη των ωκεανών...Ας έρθουν όλοι οι ζωγράφοι της γης κι όλοι οι δημιουργοί τέχνης κι αν μπορούν, ας φτιάξουν ένα όμοιο σαλιγκάρι!..Δεν μπορούν ν' αποδώσουν τη λάμψη του μήτε τα χρώματα που ξεπροβάλλουν από τη ράχη του! Απλά προσπαθούν να μιμηθούν αυτή την ομορφιά και να την αποτυπώσουν. Μόνο και μόνο γι' αυτή την αδυναμία όλων των σπουδαίων καλλιτεχνών του κόσμου, αξίζει να δούμε γύρω μας με άλλα μάτια. Μάτια, που ξέρουν να ξεχωρίζουν απλά την ομορφιά μέσα στην αφθονία της σπατάλης και της χλιδής των αντικειμένων, όταν όλα τα χρυσάφια στα θησαυροφυλάκια της ανθρωπότητας, δεν αξίζουν τίποτα. Μάτια, που άφησαν κι είδα...το βάθος τους...
Οι άνθρωποι έχουν αρχή και τέλος...Η ζωή είναι δοσμένη για χαρά κι είναι όμορφη. Ποιος πολυάσχολος της σύγχρονης κοινωνίας μας δαπάνησε ένα λεπτό για να ακούσει τους ήχους της ζωής που ρέει εντός του; Έστω, αυτό το πασπάλισμα της θάλασσας στα χαλίκια, που δεν αγοράζεται με όλο το χρυσάφι της γης. Όταν στην παραλιακή όλα τα κλαμπ της νύχτας μπερδεύουν τους ήχους τους... Όταν όλοι πάνε εκεί, που πάει το ρεύμα της εποχής...Άνθρωποι μπερδεμένοι που όλα τα ξέρουν, όλα τα πουλάνε, όλα τα αγοράζουν με τόση ευκολία κι είναι τόσο, μα τόσο κουρασμένοι και χαμένοι στο τίποτα! Κι αναρωτιέμαι...Που υπάρχει ο ήχος της τέχνης που πουλάνε; Υπάρχει ήχος και αρμονία χρωμάτων σε αυτό που...αγοράζεται;
Αυτό σκέφτομαι ιδιαίτερα, όταν βρίσκομαι σε αίθουσες τέχνης, κοιτάζοντας έργα και ζωγραφιές που κρέμονται στους τοίχους με τιμές πώλησης εξωπραγματικές. Αλλά το πιο φοβερό απ΄όλα είναι η απαίτηση που έχουν κάποιοι εκκολαπτόμενοι "μπογιατζίδες" να ονομάζονται "ζωγράφοι" και να μη δέχονται καμιά κριτική για τις...αχαρακτήριστες ζωγραφιές τους. Αφθονία σπατάλης, από χέρια ανθρώπων που δεν έμαθαν τι θα πει πρώτα "άνθρωπος" και μετά "ζωγράφος", πριν πάρουν το πινέλο στα δάχτυλά τους και το βυθίσουν στα χρώματα. Είναι θλιβερό να εξευτελίζεται η τέχνη για το κέρδος και να χρησιμοποιείται από άσχετους και φιλόδοξους που δεν έχουν σεβασμό για την τέχνη, μήτε για τον άνθρωπο, αλλά μήτε για το χρήμα! Τι θέλουν όλες αυτές οι διψασμένες ψυχές στη ζωγραφική; Κάνουν θεραπεία; Ίσως, αλλά, προβληματίστηκαν τι είναι το φως κι ο ήχος των χρωμάτων; Φταίνε τάχα αυτοί ή μήπως οι όσοι τους εντάσσουν ανάμεσα σε ζωγράφους; Ας υπάρχει τουλάχιστον μια σωστή διάκριση. Ας πούμε "ζωγράφοι" κι "ερασιτέχνες ζωγράφοι". Η αξιοπρέπεια δεν βλάπτει!..
Το καλάμι των παιδιών ήταν κάποτε το άλογο στα παιχνίδια τους και τους γέμιζε χαρά. Έγινε τώρα μέσο των περισσότερων που ζωγραφίζουν κι ως επιβήτορες ενός καλαμιού κάνουν "τέχνη" και δεν λογαριάζουν τίποτα. Παίζουν με χρώματα κι έχουν την ψευδαίσθηση πως είναι σπουδαίοι ζωγράφοι!.. Ο γνήσιος δημιουργός είναι ακούραστος εργάτης. Είναι ταπεινός, προσφέρει χαρά κι αγάπη! Μα πρώτα είναι άνθρωπος!
Βρέθηκα σε μια έκθεση, όπου έργα και δημιουργοί "εκδίδονταν" στους τοίχους...Κι ήρθε ένας ήχος όλο παράπονο από τα βάθη των αιώνων να μου θυμίσει την άγια μορφή του Παπαδιαμάντη. Μου φάνηκε ως τριγμός από τα κόκαλά του για την περιφρόνηση ανθρώπων. Μια τέτοια στιγμή, ήρθε και ταυτίστηκε εκεί οπού ζούσε, όταν όλοι οι συντοπίτες του, κάποτε, τον περιφρονούσαν...Παρατήρησα ανάμεσα στους "εκδιδόμενους ζωγράφους" στους τοίχους να υπάρχουν και κάποια εξαίρετα έργα ζωγραφικής, αλλά πουθενά δεν υπήρχε στον κατάλογο των καλλιτεχνών το όνομα του ζωγράφου που τα έφτιαξε. Οπόταν ξαφνικά, είδα την πραγματικότητα. Πως οι πέτρες από τα πέριξ προσπαθούσαν ανάλαφρα να μετεωρισθούν κι εκσφενδονίστηκαν ως φελλοί στην επιφάνεια. Κι είδα τον ήλιο και τη σελήνη μέσα σε μια μικρούτσικη ελπίδα ενός αγριάγκαθου, μιας παλιάς σφαλιστής πόρτας που έβγαζε θλίψη και τα έργα μιλούσαν σιωπηλά για τη περιφρόνηση του ζωγράφου, που...ξέχασαν. Ναι, ξέχασαν το όνομά του στον κατάλογο των ζωγράφων! Γιατί ήθελαν να σφαλίσουν το επαγγελματικό του κατώφλι; Γιατί δεν τον δέχονταν ανάμεσά τους; Γιατί τον περιφρονούσαν; Σκόπιμα ή κατά λάθος; Αλλά, πια πέτρα έγινε ποτέ μεταξοσκώληκας; Μήτε πεταλούδα δεν γίνεται...Κι απορώ, τι είδους άνθρωποι είναι αυτοί; Οι σκόροι γίνονται πεταλούδες, αλλά δεν είναι...
Άνθρωποι που περιφρονούν τους συντεχνίτες τους κι έχουν έπαρση χιλίων πιθήκων, τι είδους άνθρωποι είναι;
Πόσο μακριά βρίσκονταν οι ήχοι των χρωμάτων από τον ανθρώπινο ήχο; Κι αν είναι η μοίρα τους κοντά στον Παπαδιαμάντη; Ας συνετιστούν απ' αυτόν...
Θυμάμαι πράγματα που προσπαθώ να λησμονήσω. Όλοι στον τόπο του, τον έλεγαν παλιά...τρελό και τον περιφρονούσαν! Τώρα, η άγια του μορφή, είναι οικόσημο στο Δήμο και σφραγίδα και...γέρνοντας απλά στο πλάι το κεφάλι μου, κέρδισα φως, από μια μορφή που με πήγε αλλού...
Έτσι συμβαίνει, όταν κρατάς μόνο το φως και θες να λησμονήσεις βάρβαρους κραδασμούς. Ναι, ταξιδεύεις κι ακούς δίχως να το έχεις προμελετημένο έναν βυθό θαλασσινό, ανάμεσα από ανθρώπους- φορείς ηθών κι εθίμων μαζί με θάλασσες που λυσομανούν ολόγυρα σε άγριους βράχους...
Θα αποκτήσουν άραγε οι ζωγράφοι ηθική και ήθος, που θέλει η τέχνη, όταν δοκιμάζονται τα μάτια του θεατή στους τρόπους και στις τεχνοτροπίες και στα στοιχειά τους, βγάζοντας στην επιφάνεια τις πραγματικές τους προθέσεις; Ναι, γιατί σε μια έκθεση ζωγραφικής δεν έχει λόγο να εξηγεί τίποτα ο "ζωγράφος". Μιλάνε τα έργα μόνα τους και τον εκθέτουν θετικά ή αρνητικά. Αλλιώς, αν δεν αντέχει την κριτική ας μη υπογράφει τα έργα του. Εκεί, αλλά και στο κατόπι γνωρίζεται ο αληθινός δημιουργός. Η ευθύνη εκ των υστέρων μιας έκθεσης δίχως αμηχανία καμιά, σε ποιον ανήκει, όταν κάποιοι επισκέπτες λένε τα πράγματα με τ' όνομά τους; Ο δημιουργός οφείλει να σιωπά. Μόνο, όταν δέχεται τις πετριές, όπως τα ανθοπέταλα, μπορεί να πάει παραπέρα...Αλλιώς, θα είναι ως ένας άδειος τενεκές, οπού στο πρώτο κλότσημα...βροντά! Αλλά, άλλος ο ήχος του...τενεκέ κι άλλος ο ήχος του βιολιού!
Κάθομαι σ' άσπρο μάρμαρο στο Μπούρτζι, ανάμεσα στ' αγάλματα Μωραϊτίδη και Παπαδιαμάντη, σκεπτόμενη, κοιτάζοντας το παλιό λιμάνι και κρατώντας το φιλντισένιο σαλιγκάρι στο μέρος της καρδιάς μου. Με ταξιδεύει σε ήχους χρωμάτων θάλασσας και νιώθω το χάδι των φυκιών που το σμίλεψαν. Συντροφιά μου ιερή σιωπή κι ακούω όλους τους ήχους των ανθρώπων στη Σκιάθο μέσα από μια εντελέχεια λείων στιγμών οπού βγαίνει το χέρι της Παναγιάς Κουνίστρας, να με οδηγεί σαν πανάρχαιο λυχνάρι στο μέρος της αθωότητας με τους άγιους και τους άγριους, εκεί, οπού το φως σταλάζει με σοφία όλα του τα διαμάντια στο πέλαγος που αρμενίζεις!
* Η ΑΠΟΨΗ...Νότα Κυμοθόη "Περί ήχου ανθρώπων και χρωμάτων" δημοσιεύτηκε στην στήλη μου Η ΑΠΟΨΗ, σελίδα 10 feel focus, της εφημερίδας "feel 360 view", στο φύλλο Ιούλιος -Αύγουστος 2008. Αποτελεί Πνευματική Ιδιοκτησία της Νότας Κυμοθόη κι απαγορεύεται η επαναδημοσίευση του άρθρου, δίχως την έγκρισή της!
H Νότα Κυμοθόη είναι Ζωγράφος-Συγγραφέας, μέλος του ομίλου Unesco Πειραιώς και Νήσων

© Nότα Κυμοθόη

Νότα Κυμοθόη "ΑΣΕ ΜΕ ΝΑ ΚΑΝΩ ΛΑΘΟΣ"


                                         φωτογραφία της Νότας Κυμοθόη(ανήκει)

Νότα Κυμοθόη
"Άσε με να κάνω λάθος!.."
αφιέρωμα στον Α.Χ.
Πάντα μου έλεγες με ποιήματα
και τραγούδια αυτό που ήθελες να μου πεις!
Είχες τον τρόπο σου!
Όπως απόψε...
Μου ζήτησες να σε αφήσω να κάνεις...λάθος!
Μου ζήτησες να παίξεις!..
Γιατί νιώθεις μοναξιά!..
Παίξε... για μια στιγμή γιορτή!
Δεν πονάω! Εσύ πονάς!
Εσύ ζήτησες να κάνεις...λάθος!
Τι να πω;..Δεν έχω να πω τίποτα!
Τα λάθη είναι...ανθρώπινα!
Καληνύχτα!..

© Nότα Κυμοθόη

Νότα Κυμοθόη "Μόνο το φως επιστρέφει..."




Νότα Κυμοθόη
"Μόνο το φως επιστρέφει..."*
Μόνο το φως επιστρέφει και πάντα θα επιστρέφει πάντα εκεί πίσω ωσάν να μη στέρεψε ποτέ...
Ίσως και να έρθει εκείνη η ημέρα οπού οι άνθρωποι θα φωτιστούν νοερά μέσα σε όλη του την πραγματική όψη κι αισθανθούν αυτό οπού πράγματι είναι...
Έως τότε, εύχομαι καλή φώτιση σε όλους και όλες...
Νότα Κυμοθόη
*Οδός Παπαδιαμάντη...Ελάχιστοι αισθάνονται πως ο Διαμαντής ο γιος του παπά ζει κι είναι αθάνατος, ως Παπαδιαμάντης!!!

Τρίτη 16 Σεπτεμβρίου 2008

in the light from Nota Kimothoi 2008





in the light!..2008, Nota Kimothoi
ΣΚΙΑΘΟΣ
Υπάρχει ένας ήχος που με ταξίδεψε μαζί σου! Ο ήχος της καρδιάς! Ο ήχος της αγάπης! Εσύ το ξέρεις καλά αυτό! Είναι ο ήχος που δονεί!
Καλημέρα και...καλό...πλου!
Είμαι εδώ,.. αλλά είμαι εκεί,..για σένα!
Εσύ το ξέρεις! Ακούς τον ήχο μου και βλέπεις την ακτίνα μου που σε διαπερνά!
Καλημέρα καλή κι ευλογημένη in the light!

Πάντα θα έχω στην καρδιά μου μια θέση φυλαγμένη για εσένα και τους ανθρώπους οπού γνώρισα στο όμορφο νησί των Σποράδων...

Κυριακή 14 Σεπτεμβρίου 2008

ΣΤΙΓΜΕΣ από Νότα Κυμοθόη





Στιγμές
από
Νότα Κυμοθόη
...Τι να σου τάξω ατίθασο παιδί να σε κρατήσω;
...(σου δίνω ένα γλυκό...πεπόνι... και μια ζεστή αγκαλιά αγάπης κι ανθρωπιάς)...
Οι άλλοι στίχοι...δικοί σου!

Σάββατο 13 Σεπτεμβρίου 2008

Οι Άγγελοι, σημάδι ευλογίας από Νότα Κυμοθόη






"Οι Άγγελοι, σημάδι ευλογίας" *
Από  Νότα Κυμοθόη

" Άγιε Άγγελε
ο εφεστώς της αθλείας μου ψυχής
και ταλαιπώρου μου ζωής
μη εγκαταλίπεις με τον/την αμαρτωλό/ή,
μηδέ αποστείς απ' εμού δια την ακρασίαν μου.
Μη δώεις χώραν τω πονηρώ δαίμονι,
κατακυριεύσαι μου
τη καταδυναστεία του θνητού τούτου σώματος.
Κράτησον της αθλίας
και παρειμένης χειρός μου
και οδήγησόν με εις οδόν σωτηρίας.
Ναι, Άγιε Άγγελε του Θεού,
ο φύλαξ και σκεπαστής
της αθλίας ψυχής και του σώματος
πάντα μοι συγχώρησον,
όσα σοι έθλιψα
πάσας τας ημέρας της ζωής μου
και είτι ήμαρτον την σήμερον ημέρα και ώρα
σκέπασόν με εν τη παρούση νυκτί
και διαφύλαξόν με
από πάσης επιρροής του αντικειμένου,
ίνα μη εν τινι αμαρτήματι παροργήσω τον Θεόν
και πρέσβευε υπέρ εμού προς τον Θεόν
τον Κύριον Σύμπαντος,
του επιστηρίξαι με εν τω φόβω αυτού
και άξιον/α αναδείξαι με δούλον
της αυτού αγαθότητος. Αμήν!"
Όλη η ομορφιά και όλη η τελειότητα, έχει ταυτιστεί με τις άυλες μορφές, που εκτελούν το έργο του Θεού βοηθώντας τους ανθρώπους! Όλοι οι άνθρωποι έχουν ένα φύλακα Άγιο Άγγελο κοντά τους!
Κλείσε τα μάτια κι αφουγκράσου!..Θα ακούσεις το φτερούγισμά του! Άφησε όλη τη γλύκα της εσωτερικής σου αίσθησης να σ' αγκαλιάσει και γλίστρησε μαζί του προς τα επάνω!
Σε αυτό το ξέφωτο σε φέρνει ο Άγιος Άγγελός σου! Χαίρου όλη την ομορφιά της αίσθησης! Σε καλωσορίζουν όλοι οι Άγιοι Άγγελοι που είναι εδώ! Σε ευχαριστούν για όλα όσα κάνεις και γιαυτό αισθάνεσαι τόσο γλυκά με τον εαυτό σας! Είναι η αρχή της εν-θύμησής σου, πως είσαι Θεού Σπίθα. Ο Άγιος Άγγελος που σε συνόδευσε σε αυτό το ταξίδι είναι αόρατα δίπλα σου, αλλά δεν τον βλέπεις ακόμα και χαίρεται για τη διαδρομή που κάνατε μαζί.
Κράτησε αυτή την πρώτη ομορφιά της χαράς και της γλυκήτητας μέσα σου. Τώρα είσαι όλο καλοσύνη! Αγαπάς όλους και όλα γύρω σου! Έγινες ξαφνικά Αγάπη Θεού! Μια τέλεια ύπαρξη! Αγαπάς το γλυκό σου εαυτό και βλέπεις πόσο ωραίος είναι!
Αυτά τα λόγια είναι όλο αλήθεια! Η Αγάπη είναι Αλήθεια! Άνοιξε την καρδιά σου και νιώσε την ενέργεια που απλώνεται σαν χέρι και θέλει να σε πιάσει. Βγάλε έξω από την καρδιά σου αυτό που θέλεις για σένα κι είναι καλό δίχως να κάνει κακό σε κανένα! Μη πικράνεις τον ανθρώπινο Άγγελο που σε αγαπά...
Ζήτησε αυτό ακριβώς που θέλεις αυτή τη στιγμή! Το Άγιο Πνεύμα δεν απαξιώνει την Ύλη. Αγκάλιασε την ύλη που είσαι και απενοχοποίησε την ύπαρξή σου! Νιώσε όλη τη Δημιουργία κι όλη την αφθονία και ομορφιά του! Διώξε το φόβο! Μη νιώθεις μοναξιά! Δεν είσαι μόνος, είμαστε όλοι κοντά σου!
Η δόνηση αυτή που είναι όλο γλύκα, είναι η Του Χριστού ενέργεια στο άστρο του Αρχάγγελου Μιχαήλ! Η δόνηση είναι η Αγάπη του Θεού! Τώρα θυμάσαι τι είσαι!
Κράτησε αυτή τη μνήμη! Τίποτα δεν επιστρέφει πίσω! Αυτό που πήρες είναι ένα μικρό δώρο! Ευχαρίστησε τον Άγιο Άγγελό σου! Καλή κι ευλογημένη νύχτα!

© Nότα Κυμοθόη

Νότα Κυμοθόη"Περί σεξουαλικής απελευθέρωσης"


                                                    Δημοσιευμένη σε βιβλία μου(ανήκει)
Νότα Κυμοθόη
"Περί σεξουαλικής απελευθέρωσης"
Δοκίμιο

Όλα στο Σύμπαν είναι έρωτας! Δίχως αυτόν δεν έχει συνέχεια η ζωή! Όλη η ανθρώπινη φύση, ως τέλεια μορφή ζωής είναι Συμπαντική. Είμαστε "κατ΄εικόνα και ομοίωση" του Σύμπαντος ή Θεού. Ένα τέλειο και συνειδητοποιημένο Συμπαντικό ον, δεν έχει ανάγκη ν' ασχολείται με τα "θέλω" της σάρκας του κι ότι συνεπάγεται αυτών. Όλοι οι μεγάλοι Δάσκαλοι, Σοφοί, Μύστες, Προφήτες, Άγιοι, είχαν επίγνωση της Συμπαντικής ύπαρξής τους. Είχαν ξεπεράσει τη πρώτη φοβία. Αυτή, οπού όλοι "επί γης" παλεύουν για να ξεπεράσουν και να νιώσουν ασφαλείς με την απόκτηση χρημάτων.
Ο κάθε άνθρωπος, αν δεν αποκτήσει αυτογνωσία, δεν θα βρει πουθενά ευχαρίστηση, μήτε ευτυχία. Θα προσπαθεί να ξεπεράσει τη πρώτη φοβία του και θα απολαμβάνει ηδονές που το σώμα συνεχώς θέλει. Όλες οι ηδονές σχετίζονται με χρήματα, σωματικές ανάγκες και πολύ σεξ. Άλλο όμως το σεξ κι άλλο ο έρως! Η ουσία της ευτυχίας δεν βρίσκεται στην όποια υιοθετημένη σαρκική απόλαυση, αποδεκτή ή μη αποδεκτή από τους άλλους. Οι άλλοι όλοι, είμαστε εμείς! Είμαστε ο τρόπος, που ο άλλος αντιλαμβάνεται τον εαυτό του μέσα στον κόσμο που μας περιβάλλει. Δεν μπορεί να ισορροπήσει κανένα ανθρώπινο ον, αν τοποθετήσει την ύπαρξή του εκτός της Συμπαντικής αλότητας. Η διαφορετικότητά του αν είναι εκτός της Συμπαντικής ισορροπίας δημιουργεί εκτροχιασμό. Δημιουργεί κενό. Κι αυτό το κενό δεν συντελεί στην πρώτιστη τροχιά ισορροπίας, αλλά φέρνει καταστροφή. Ποιο τέλειο ον επιθυμεί την καταστροφή του Σύμπαντος, δηλαδή του άλλου, που είναι η αντανάκλαση του ίδιου του, του εαυτού;
Το Σύμπαν οργάζεται αενάως! Αυτόν το Συμπαντικό οργασμό, κάποια ανθρώπινα όντα δεν μπορούν να τον κατανοήσουν. Κατανοούν μόνο την επιδερμική απόλαυση στη σωματική ζώνη γύρω από τη κοιλιά, το στομάχι, τα γεννητικά τους όργανα και τις απολήξεις των νεύρων ή νευρώνων που σχετίζονται με αυτά και είναι διάσπαρτα στο σώμα. Ο Συμπαντικός άνθρωπος δεν είναι μόνο αυτό. Κι όμως αν οι σκέψεις του ανησυχούν για χρήματα και την ασφάλεια που προέρχεται από αυτά, θα έλκει ανθρώπους σχετικά με αυτά. Με αυτά σχετίζεται και η καρδιά, δηλαδή οι συντροφικές σχέσεις που μεταφράζονται σε "Αγάπη". Για να υπάρξει "σχέση αγάπης" αποδεχόμαστε τον άλλον και φυσικά συγχωρούμε και συμπονούμε πρώτα τον ίδιο μας τον εαυτό σε σχέση με εμμονές καταγωγής, χαρακτηριστικών, συνηθειών, σωματικών προβλημάτων, διαφορετικότητας, ψυχολογικά κ.λ.π.,κ.λ.π. και μετά τον άλλον που είμαστε σε σχέση. Η αποδοχή είναι η αρχή της επικοινωνίας. Το Σύμπαν υπάρχει κι εμείς υπάρχουμε μέσα σ' αυτό και είμαστε όλο αυτό "ένα". Ποιοι έχουν νοιώσει τι είμαστε;
Η σεξουαλική απελευθέρωση δεν επιτυγχάνεται με ετερόφυλο ή ομόφυλο γάμο. Αυτή η πράξη είναι μια ψευδαίσθηση απαλλαγής του φόβου που σχετίζεται με την οικονομική και σεξουαλική ασφάλεια. Η Συμπαντική χαρά της ανθρώπινης ευτυχίας σχετίζεται με την έλξη της χαράς και της αγάπης που είναι συνεχής, για τη συνέχιση της ζωής ως τέλεια μορφή της μέσα στο ζευγάρι, όπως και ο έρως, από τον οποίο έρχεται στον κόσμο του ζεύγους το θαύμα της ζωής με τη γέννηση ενός παιδιού. Όποιος αγαπά τον εαυτό του, αγαπά και το διπλανό του. Δηλαδή τον αποδέχεται και δεν προσπαθεί να τον ράψει ως ρούχο στα μέτρα του.
Σεξουαλική απελευθέρωση σημαίνει συνείδηση της εσωτερικής αλήθειας, δηλαδή της ψυχής του όλου Σύμπαντος. Είναι η επικοινωνία της Αγάπης μέσα από την αλήθεια για τις ανθρώπινες σχέσεις. Στο σημείο αυτής της απελευθέρωσης φθάνουν οι άνθρωποι μέσα από τις σχέσεις συμπόνιας και συντροφικότητας, είτε φιλικά, είτε ερωτικά και καλλιτεχνικά με έργα και πράξεις κάθε είδους. Οι νόμοι της έλξης μπλέκονται εδώ με όλα και με τη φοβία της ανασφάλειας κι ο άνθρωπος οφείλει να προσπαθεί συνεχώς με λόγια και πράξεις που έχουν βάση την εσωτερική αλήθεια και την ανθρώπινη ενότητα κι αρμονική συμβίωση. Δεν μπορεί να υπάρξει σεξουαλική απελευθέρωση αν δεν υπάρχει αρμονική συμβίωση. Κι αυτή η αρμονική συμβίωση αφορά όλους τους ανθρώπους της γης, πάνω στην οποία υπάρχουμε. Συνειδητοποιημένους και μη.
Γιατί οι συνειδητοποιημένοι δεν μπορούν να επιβάλουν τις όποιες απόψεις τους περί σεξουαλικής απελευθέρωσης. Όσο προκαλούν την καταστροφή του αρμονικού Σύμπαντος οι μη συνειδητοποιημένοι, τόσο θα μεγαλώνει η κακοφορμισμένη κοινωνία στην οποία υπάρχουν, όπως μεγαλώνει η τρύπα του όζοντος. Αλλά μέσα σε αυτή την κοινωνία, υπάρχουν και οι συνειδητοποιημένοι, οι οποίοι σιωπηλά ενεργούν και συνειδητά αποδέχονται ότι όλοι είμαστε " Ένα " με το Σύμπαν ή Θεό. Αλλά το Σύμπαν ή ο Θεός δεν έχει ανάγκη καμιάς σεξουαλικής απελευθέρωσης. Αποβάλλει ή αποροφά από μόνο του όλες τις κακοφορμισμένες και ημιτελείς καταστάσεις που του προκαλούν...δυσλειτουργία. Είναι ένας τέλειος οργανισμός, μικρογραφία του οποίου είναι ο ανθρώπινος οργανισμός με αρχή και τέλος. Αν ο άνθρωπος δεν έχει συνειδητοποιήσει το μεγαλείο της Συμπαντικής του ύπαρξης, δεν διαφέρει σε τίποτα, από το χώμα που μπορεί να είναι και...κοπριά, που χρειάζεται, για ν' ανθίζουν τα τριαντάφυλλα και να ευωδιάζουν για τους άλλους...
Ας νιώσει ο καθένας χωριστά τον εαυτό του κι ας αποδεχτεί ο ένας τον άλλον με αγάπη, δίχως να είμαστε ενοχλητικοί, απόλυτοι ή βίαιοι. Ο καθένας ορίζει τη δική του ύπαρξη κι αποφασίζει για τον εαυτό του σε ότι τον αφορά, αρκεί να μη παρεμποδίζει την αξιοπρέπεια κι ελευθερία του άλλου.
*Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "feel 360 view", Ιούνιο 2008, στη στήλη μου ΑΠΟΨΗ "feel focus" σελίδα 8. Τα πνευματικά δικαιώματα της δημοσίευσης αυτής ανήκουν αποκλειστικά στη Νότα Κυμοθόη.

© Nότα Κυμοθόη

Νότα Κυμοθόη "Αλλοτρίωση" Ποίηση



Νότα Κυμοθόη*
Αλλοτρίωση
Ποίηση

Στο κόκαλο βυθίζω το σπαθί μου
τα σημάδια των καιρών να βρω
μέσα σε σπίτια κολασμένων.
Από διχόνοια φυλακισμένοι στη σιωπή
ψάχνουμε στα κουπιά τη θάλασσα
για να ξεφύγουμε τους ίσκιους
ενώ ζυγώνει ο θάνατος κρυφά.
Χιλιάδες τις νύχτες οι νεκροί
στην ερημιά της πόλης...
Στα κρύα σκαλοπάτια
όταν ησυχάζει ο όχλος της χλιδής
ψυχορραγεί τα βράδια η μάνα
μετρώντας την ανθρωπιά μ' ελεημοσύνη.
Τότε ο Αλντεμπαράν κι ο Μπετελγκέζ
στα μάτια της σκύβουν ταπεινά
σφουγγίζοντας το δάκρυ
και στο κορμί της ημερώνει ο βοριάς...
Τα ποτάμια θολά ανάμεσα στο φως.
Καθώς στις πληγές ψηλαφώ τα αισθήματα
κάτω απ' τα καρφιά του πόνου μου
βλέπω σε τάφους τους παιδικούς μου φίλους
κι ανάμνησες πνιχτές τα χρόνια που φύγαν
όταν οι καιροί δε φτάσανε ποτέ
τα σώματα που αγαπήσανε αληθινά
να σκύψουν πάνω από το χτύπο της καρδιάς...
Σμίγουν με την καταχνιά οι λαβωμένοι
Σε σύγχυση πορεύονται οι λαοί...
Στ΄ ανύπαρκτα νερά των κάμπων αγωνία
κι άγρυπνος μένει ο νους στο χαλασμό...
Δυο κάρβουνα τα μάτια των παιδιών
στην τέφρα των μεγάλων
κρύβοντας μέσα τους του κόσμου τις ελπίδες
σα λυχνάρια στη νύχτα για το δρόμο της ζωής.
Στα σκοτάδια του αιώνα μοιρολογώ τους ζωντανούς.








*Νότα Κυμοθόη λογοτέχνης και ζωγράφος. Αλλοτρίωση, ποίηση από το βιβλίο μου "Οιμωγές", Νότα Κυμοθόη, εκδόσεις Διογένης, Αθήνα 1991. Γράφτηκε το 1988 στην πόλη The Pas, βόρεια του Winnipeg, στον Canada, όπου τότε κατοικούσα με την οικογένειά μου.
copyright:Nota Kimothoi

Νότα Κυμοθόη "Αλλοτρίωση" Ποίηση© Nότα Κυμοθόη

Νότα Κυμοθόη "Σύμπαντος Δωρεά"Ποίηση










Νότα Κυμοθόη*
Σύμπαντος Δωρεά
Ποίηση

Απ' το βραχίονα έρχομαι του Ωρίωνα
και χαμηλώνω μέχρι την έσχατη άμμο
στων ωκεανών τ' ατέρμονα τα βάθη.
Απ' την έκρηξη γεννήθηκα ενός άστρου
στην απέραντη ποδιά σκόνης κι αερίων
κι η καρδιά μου ονομάζεται θερμότητα και φως!
Άλλη αγάπη δεν έχω από το να καίγομαι
για να σκορπίζομαι...
Σμίγω με το χώμα ειρηνικά
και γίνομαι φύλλο, κοράλλι, πεταλούδα
κρουσταλλένιο νερό κι ολόχρυση αυγή.
Τη γλώσσα μου μιλάνε ποιητές
καθώς ίδια φωτιά καίει στο εργαστήρι τους
κατεβαίνουν, ανεβαίνουν κι αφουγκράζονται.
Γι' αυτούς έρχομαι, να σας λένε τ' απόρρητα.














*Νότα Κυμοθόη λογοτέχνης και ζωγράφος. Calgary 1986, ποίημα που υπάρχει (σελίδα 9) στο βιβλίο μου: "Φως και Σκοτάδι" Νότα Κυμοθόη, εκδόσεις Διογένης, Αθήνα 1990

Νότα Κυμοθόη "Σύμπαντος Δωρεά"Ποίηση© Nότα Κυμοθόη

Πέμπτη 11 Σεπτεμβρίου 2008

ΑΓΑΠΗ ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ





ΑΓΑΠΗ ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ

Γράφει η Νότα Κυμοθόη*
Ευχαριστώ για την αγάπη! Ευχαριστώ για τη χαρά!
Ευχαριστώ για την επιθυμία της ένωσης με τη Θεία αγάπη!
Ευχαριστώ για το θαύμα της συνάντησης!
Ευχαριστώ για όλα τα μαθήματα!
Ευχαριστώ για την άσκηση υπομονής!
Ευχαριστώ για την εστία της σκέψης μου στις ανάγκες του!
Ευχαριστώ για τη γλυκύτητα που μου δίνει!
Ευχαριστώ και για τις δυσκολίες!..
Ευχαριστώ για την αγάπη που μου δίνει!
Ευχαριστώ για το ταξίδι!
Ευχαριστώ για την αίσθηση του ονείρου!
Ευχαριστώ για τη δωρεά Πνεύματος!
Ευχαριστώ για την Πνευματική Αλήθεια!
Ευχαριστώ για την ελευθερία έκφρασης!
Ευχαριστώ για τις ερωτικές στιγμές!
Ευχαριστώ για την αλησμόνητη Θεϊκή δόνηση!
Ευχαριστώ για το ότι όλες μου οι ανάγκες φροντίζονται με τόση προσοχή-ακαριαία!
Ευχαριστώ για το μεγάλο μάθημα!
Ευχαριστώ για όλα!
Ευχαριστώ το ΑΕΙ Ο ΦΩΣ!..

* Ζωγράφος και Συγγραφέας:Ασκήσεις για το μάθημα της αγάπης

© Nότα Κυμοθόη

ΑΠΟΨΗ...ΠΕΡΙ ΤΕΧΝΗΣ...Νότα Κυμοθόη, 2008


ΑΠΟΨΗ
...Περί Τέχνης...
Γράφει η Νότα Κυμοθόη*
Στις μέρες μας είναι δύσκολο να προσδιορίσουμε "τι είναι τέχνη", έτσι όπως ξέφτισαν όλες οι αξίες. Αλλά μέσα από αυτό το ξέφτι, ένας γνήσιος δημιουργός, που σέβεται τον εαυτό του κι αυτούς που απευθύνεται, μπορεί να χρησιμοποιήσει όλους τους αισθητικούς κανόνες και να δημιουργήσει ένα έργο τέχνης.
Συνήθως ο καλλιτέχνης ταυτίζεται με το έργο του. Είναι η ψυχή του, αυτό που παρουσιάζει και μάλιστα σε μια διεθνή παρουσίαση όπως μια Biennale. Περί αυτής λοιπόν ο λόγος και το γεγονός της ιδέας να χρησιμοποιηθεί ένα αδέσποτο σκυλί, σαν πρώτο και κύριο "υλικό" έκφρασης.
Από σεβασμό στη ζωή και στη ψυχή του αδέσποτου ζώου που χρησιμοποιήθηκε για τη τέχνη και "καταδικάστηκε σε θάνατο" από "αυτόν" τον άνθρωπο, που λέγεται "καλλιτέχνης" ή "φιλότεχνος". αλλά και από τους όσους δέχτηκαν να επανλα΄βει την ιδέα του, γρα΄φω τούτο το σχόλιο.
Σκόπιμα δεν θα αναφέρω το όνομά του, διότι αν αυτός διάλεξε να ταυτιστεί με το αδέσποτο ζώο, που δεν είχε όνομα και τεχνηέντως έκανε αυτή τη πράξη-τέχνη, θέλοντας να επιβληθεί και να γίνει γνωστός, κατά ένα μέρος το κατάφερε. Διότι υπάρχουν οι αφελείς που έχουν γεμίσει τη μπλοκόσφαιρα στο internet με αγανακτισμένα site και μέσα από αυτά συλλέγουν υπογραφές. Αυτομάτως, με το τρόπο του, προκάλεσε την αγανάκτηση του κόσμου και κατάφερε να συλλέξει από όλο τον πλανήτη αγανακτισμένες φωνές για το ''έργο" του που μετράνε χιλιάδες "υπέρ των αδέσποτων ζώων". Πρόκειται λοιπόν για "ιδέα" διάσωσης των αδέσποτων ή διαφήμισης του, επειδή δεν είχε άλλο τρόπο να γίνει γνωστός;
Ο "σκοπός αγιάζει τα μέσα" κι αυτός για "φήμη". χρησιμοποίησε έναν αδέσποτο σκύλο. Το πιο προσφιλές ζώο κι αγαπημένο-πιστό φίλο του ανθρώπου. Ο αδέσποτος σκύλος πως κατέληξε στο δρόμο πεινασμένος, διψασμένος και άστεγος; Θα συνέχιζε έτσι μέχρι να έρθει το τέλος του, γιατί οι "πολιτισμένοι άνθρωποι" αδιαφορούν. Ο καλλιτέχνης έγινε "εντέχνως" δολοφόνος του. "Έδειξε" ένα πραγματικό γεγονός που αγγίζει μόνο ελάχιστους στις ημέρες μας μας όπου κι αν κατοικούν. Διότι, ποιος από τους φιλότεχνους, τους συλλέκτες έργων τέχνης ή τους "αγανακτισμένους" ασχολείται σήμερα με το πόνο ενός αδέσποτου ζώου ή ξοδεύει χρήματα για να φροντίσει "ένα αδέσποτο", όπως ξοδεύει "δις/μύρια" δολάρια για ένα έργο τέχνης ή "φαιά ουσία" να μιλάει για το γεγονός αυτό.
Εφευρετική "εν μέρει" η ιδέα του "καλλιτέχνη" και των διοργανωτών της Biennale, γιατί "έδειξε" ένα πρόβλημα. Ο θάνατος ενός ζώου σε διεθνή θέα μέσα από μια έκθεση, δεν αποτελεί έργο τέχνης. Αλλά μήτε είναι πολιτισμός η εγκατάλειψη ενός ζώου. Μήτε ο θάνατος του προς τέρψη, θρέψη και ένδυση των ανθρώπων είναι πολιτισμός. Ο σεβασμός στη ζωή, είναι η πιο μεγάλη τέχνη κι ονομάζεται αγάπη. Η "αχαριστία" για ένα σκύλο τον πιο πιστό μας φίλο δεν είναι πολιτισμός! Μήτε ο θάνατός του από ανθρώπινη ενέργεια και συμπεριφορά. Η αδιαφορία γενικά για τη ζωή στον πλανήτη, δεν είναι πολιτισμός, αλλά μήτε τέχνη των "δήθεν" που έχουν ανθρώπινη φόρμα!
* Η Νότα Κυμοθόη, είναι ζωγράφος και Συγγραφέας, μέλος του Ομίλου Unesco Πειραιώς και Νήσων. Το κείμενο, δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Feel 360 view, το Μάιο 2008,σελίδα 7 , στήλη:"feel art". Τα πνευματικά δικαιώματα ανήκουν στη Νότα Κυμοθόη.

© Nότα Κυμοθόη

ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΑΤΕ ΣΤΗ ΣΚΙΑΘΟ,Νότα Κυμοθόη 2008

1.
2. (foto 1, 2= copyright:Nota Kimothoi)
<απαγορεύεται η χρήση δίχως αδειά της>

ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΑΤΕ ΣΤΗ ΣΚΙΑΘΟ
Νότα Κυμοθόη, 2008*
Σκιάθος!
Τι να γράψει κάποιος για το νησί;
Τι να περιγράψει;
Κι όταν αυτός ο κάποιος...είναι ευαίσθητος
και βλέπει από άλλη οπτική γωνία τα πράγματα...
Τότε...ναι, τότε αφήνω τις αισθήσεις να μιλήσουν!
Δίνω χώρο στο συναίσθημα
κι ότι θα γράψω, είναι μέσα από την καρδιά μου!
...Βρέθηκα στη Σκιάθο τέλος Μαϊου για ένα διαφημιστικό!
Πρώτη φορά!..
Πρώτη εντύπωση...ΟΜΟΡΦΙΑ!
Μπήκα στην οδό Παπαδιαμάντη, σέρνοντας τη βαλίτσα μου στο πλακόστρωτο!
Κόσμος τσούγκριζε πάνω μου...
Κι από πάνω μας περνούσαν ψαλιδωτά φτερά με κρώξεις!..
Δεύτερη εντύπωση...ΧΕΛΙΔΟΝΙΑ!
Περπάτησα στα στενά δρομάκια
κι έφτασα σε μια πλατεία
όπου ήταν η εκκλησιά των Τριών Ιεραρχών!
Μπήκα...Παλιές εικόνες ολόγυρα
όλο αγιοσύνη κι ο χώρος γεμάτος ιστορία...
Εδώ έψελνε ο Παπαδιαμάντης με το Μωραϊτίδη!..
κι απέναντί μου...στο έμπα της πόρτας...
η Παναγιά Κουνίστρα!..Ολομόναχη!..Όπως κι εγώ!..
Τρίτη εντύπωση...ΘΕΙΑ ΕΥΩΔΙΑ!..
Κατηφόρησα στο παλιό λιμάνι απόγευμα!..
Αριστερά της καρδιάς...ένα φτερούγισμα!
Σταμάτησα έξω ακριβώς, εκεί όπου η καρδιά...
Ω!..Θεέ μου!..Πήγε να βγεί έξω από το σώμα...
καθώς ένα χέρι σκεφτικό, κουρασμένο με ακουμπούσε...
Δεν έβλεπα τίποτα! Μόνο ένιωθα έναν παλμό πόνου
Έναν αναστεναγμό, μια πίκρα, μια φυλακή, μια...καρδιά να πονά
Έναν άνθρωπο να υποφέρει!..
Τέταρτη εντύπωση...ΚΑΛΕΣΜΑ SOS!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!11
Θεέ μου σε ευχαριστώ!