Πέμπτη 28 Δεκεμβρίου 2017

Νότα Κυμοθόη "Χρόνια Πολλά" !!!

Photography Nota Kymothoe© Νότα Κυμοθόη
Νότα Κυμοθόη "Χρόνια Πολλά"!!!
Χρόνια Πολλά στους φίλους μου, στην γραφική τη Σκιάθο!!! Κι όσους και όσες ζουν στο όμορφο νησί, σας στέλνω με αγάπη ΕΥΧΕΣ και σας ευχαριστώ πολύ, για τις ωραίες τις στιγμές οπού περάσαμε μαζί!!!
Χρόνια Πολλά και Καλή Χρονιά σας εύχομαι απ΄την καρδιά!!!

Παρασκευή 6 Οκτωβρίου 2017

Νότα Κυμοθόη "Φωτογραφίες από τη Σκιάθο"

photography Nota Kimothoi© Nota Kimothoi

Νότα Κυμοθόη "Φωτογραφίες από τη Σκιάθο"

photography Nota Kimothoi© Nota Kimothoi
photography Nota Kimothoi© Nota Kimothoi
photography Nota Kimothoi© Nota Kimothoi
photography Nota Kimothoi© Nota Kimothoi
photography Nota Kimothoi© Nota Kimothoi
Μια μικρή αναφορά στη μεγάλη συλλογή μου από φωτογραφίες που αφορούν τις αναρτήσεις μου σχετικά με τη Σκιάθο. Ένα αγαπημένο νησί, στο οποίο έζησα και πέρασα υπέροχα μαζί με τους αγαπημένους φίλους και τις αγαπημένες φίλες, από Ελλάδα και εξωτερικό.
Νότα Κυμοθόη

Σάββατο 30 Σεπτεμβρίου 2017

Νότα Κυμοθόη "Με την Παναγιά στην καρδιά"

Νότα Κυμοθόη "Με την Παναγία στην καρδιά"

Με την Παναγία στην καρδιά Χρόνια Πολλά και Καλό μήνα σε όλων των ανθρώπων τα παιδιά!!!
Από της Σκιάθου το όμορφο νησί, με την Παναγιά στο πιο ψηλό σκαλί στέλνω σε όλους σας ευχές
για να έχετε στη ζωή χαρές!
Νότα Κυμοθόη

Τετάρτη 30 Αυγούστου 2017

Νότα Κυμοθόη "Αποχαιρετισμός Καλοκαιριού"

φωτογραφία της Νότας Κυμοθόη
Νότα Κυμοθόη "Αποχαιρετισμός Καλοκαιριού"
"Ο Αύγουστος μας αποχαιρετά και το Καλοκαίρι μ' εγκάρδιες χειραψίες μοίραζε αυτόγραφα, καθώς η Πέμπτη ξεπρόβαλλε ταπεινή αργοπατώντας. Φύσαγε θυμωμένα στα πράσινα κλαδιά των δέντρων δυο ημερόνυχτα και δάκρυσε ο ουρανός, καθώς απειλούσε να τους πάρει το φόρεμα των φύλλων τους. Πως να υποδεχτούν γυμνά το Σεπτέμβρη; Είδε τα θλιμμένα τους βλέμματα και κόπασε ο θυμός του Αυγούστου. Το Καλοκαίρι ντράπηκε. Τα σύννεφα έφυγαν και ο ήλιος έδειξε το λαμπερό του πρόσωπο, αγκαλιάζοντας θαλπωρικά την πλάση, που μετά χαράς λούστηκε στο φως του και γλύκανε ο κόσμος όλος. Ημέρα καλοκαιρινή στολισμένη κι έτοιμη για αναχώρηση..."


© Νότα Κυμοθόη

Σάββατο 17 Ιουνίου 2017

Νότα Κυμοθόη Σκιάθος

φωτογραφία της Νότας Κυμοθόη

Νότα Κυμοθόη Σκιάθος
Σποράδες λέγονται τα νησιά της Μαγνησίας στα οποία ανήκει και η Σκιάθος, θυμίζοντας σπόρους...Είναι ως να τα έσπειρε κάποιο χέρι μεσοπέλαγα.
Κι ο ναύτης στο παλιό λιμάνι, μνημείο μνήμης και τιμής για όσους ναυτικούς κατάπιε η γλυκαρμυρισμένη θάλασσα...
Μα ως κοιτάζω την ορμή ετούτη εδώ του ναύτη, έρχεται στο νου μου κάποια εποχή, οπού έφερε μεγάλη αλλαγή κι αναταραχή στων ναυτικών τον κόσμο...
Ήταν εκείνη η στιγμή, ημέρα ήταν; Νύχτα ήταν; Κανείς δε ζει για να το πει...
Μιλάω για εκείνη τη μεγάλη αλλαγή οπού δέθηκαν όλα τα ιστιοφόρα ή αλλάχτηκαν σε ατμοκίνητα με μηχανές οπού στα σκοτεινά φουρνίζανε το κάρβουνο για να κινηθούν...
Σκιάθος, πόλη των ναυτικών και των καραβοκύρηδων, των ψαράδων και των τουριστών...
Μια εποχή οπού ζούσε ακόμα ο Αλέξανδρος Μωραϊτίδης (1850-1929) κι ο σύγχρονός του Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης (1851-1911) όπου τα ελληνικά ατμόπλοια είχαν αρχίσει να πλέουν από το 1826...
Τι κι αν σήμερα ελάχιστοι μπορούν να φέρουν στο νου τους εκείνη τη μεγάλη αλλαγή στη ζωή των νησιωτών μας; 
Κι αν ανηφορίζοντας στο παλιό λιμάνι στέκεται ο επισκέπτης εκεί. οπού ζούσε ο Αλέξανδρος Μωραϊτίδης, μπορεί να προσπερνά και να μη γνωρίζει την αλήθεια...Τι κι αν κατηφορίζει μετά την οδό Παπαδιαμάντη, όπου τα σπαθάτα πετροχελίδονα κόβουν την αεράτη του περπατησιά δίχως να καταλάβει τι συμβαίνει;
Ίσως γιατί η εποχή μας είναι τόσο διαφορετική ή μήπως όχι; Αλλά γιατί στο νου μου έρχεται αυτή η εποχή, οπού τόσο μοιάζει με τη σημερινή μας εποχή, οπού έχουμε μια άλλη αλλαγή;
Τι άραγε έχει αλλάξει όπου ελάχιστοι κατανοούν; Και γιατί οι περισσότεροι βλέπουν την αλλαγή ανάλογα με τα όσα χρήματα κρατούν ή έστω με αυτά οπού γυρεύουν να κερδίσουν;
Με σεβασμό στο ναύτη του ιερού μνημείου, έρχεται στο νου μου μια εποχή του 1817 οπού η χώρα ήταν ακόμα κάτω από τον τουρκικό ζυγό και γύρευε την ελευθερία της. Κι ως ήρθε το 1917 και η χώρα είχε ελευθερωθεί από τον τούρκικο ζυγό στην πραγματικότητα είχε τόσα πάθη και καημούς να θεραπεύσει κι είναι ελάχιστα όσα αναφέρουν στις διηγήσεις τους οι δυο αυτοί συγγραφείς του νησιού για την εποχή τους. Γιατί αν έχουν περάσει αυτά τα χρόνια και το 2017 γιορτάζεται η 100 χρόνων επέτειος της ρωσικής επανάστασης και της σφαγής στην κόκκινη πλατεία της Μόσχας, σκέφτομαι, πως η ανθρώπινη κοινωνία χρειάζεται την αλλαγή. Μια αλλαγή πνευματική, μακριά από κάθε φανατισμό παντός είδους, κομματικό και θρησκευτικό, που έχει ποτίσει γη και θάλασσα με άπειρα ανθρώπινα κορμιά και αίμα. Έτσι απλά, για να γίνει ο κόσμος καλύτερος και να γιορτάζουν το 2117 οι άνθρωποι τότε, την αλλαγή οπού έγινε από εμάς αυτήν την εποχή...Δίχως αιμάτων θυσίες, δίχως θύματα σφαγής, δίχως καταστροφές από ανθρώπινο χέρι άγριας πολεμικής βίας...
Λέω, πως αν οι άνθρωποι φωτίσουν νου, ίσως κι αν λάβουν γνώση και διδάγματα και ίσως γίνουν άνθρωποι, κατανοώντας πως όλες οι παλιές τακτικές  πολεμικής άγριας δράσης των πριν, δεν έχουν λόγο ύπαρξης στο μέλλον...
Όπως δεν έχουν λόγο ύπαρξης οι διαχωρισμοί της ανθρωπότητας, για θέματα διαφορετικής θρησκευτικής λατρείας ονόματος Θεού, που διαχωρίζει με μίσος τον κόσμο.
Θα έρθει ημέρα, οπού η αλήθεια θα φωτίσει των ανθρώπων τα σκοτεινά μυαλά και η κάθε είδους θρησκευτική κι εγκόσμια εξουσία δε θα έχει καμιά ισχύ...Γιατί αν λένε λόγια ιερά, όπως λένε, τότε που υπάρχει η αλήθεια στο μίσος όπου σπέρνουν διαχωρίζοντας την ανθρωπότητα για τον έναν ή τον άλλον διαφορετικό Θεό, μαχόμενοι καθημερινά τίνος ο Θεός είναι ισχυρότερος, καλύτερος ή αληθινός;
Θα ρωτήσω τον φτωχό ψαρά που ακόμα μπαλώνει τα δίχτυα του με την τέχνη την παλιά...
Θα ρωτήσω το μικρό παιδάκι που φτιάχνει ακόμα χάρτινο το καραβάκι...
Θα ρωτήσω τη θάλασσα που ολόγυρα αγκαλιάζει το νησί κι είναι ακόμα αρμυρή...
Θα ρωτήσω την Κουνίστρα Παναγιά οπού  σκεπάζει με αγάπη όλου του κόσμου τα παιδιά...
Θα ρωτήσω την άγνωστη περαστική από χώρα ανατολική, οπού φορά μαντήλα σαν την Παναγιά...
Θα ρωτήσω τον Αρχάγγελο Γαβριήλ οπού τον έστειλε, λένε, ο Θεός με αποστολή ιερή κι είναι μεγάλη απορία αυτή, για όσους ακόμα δεν έχουν κατανόηση γι΄ αυτή την μοναδική του εντολή...
Στη Μαρία έφερε την είδηση για να γεννήσει το γιο του Θεού
και στο Μωάμεθ έδωσε το ιερό κοράνι για να μάθουν οι άνθρωποι από αυτό...
Έμαθαν και οι μεν και οι δε την αλήθεια για το Θεό; 

Κι αν μάχονται όλοι να ερμηνεύσουν την αλήθεια, με μια  θρησκευτική μανία, ακουμπώντας σε χρυσά δεκανίκια, ξεκαρδίζεται στα γέλια ο Θεός στου Παντοδύναμου Νου Του το Πανταχού Πανίερο Φως, οπού σε όλους το απλώνει και με χαρά το εκδηλώνει...

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ 2017 © Nότα Κυμοθόη

Δευτέρα 6 Μαρτίου 2017

Νότα Κυμοθόη " Θάλασσα" Ποίηση



Νότα Κυμοθόη* 
"Θάλασσα"
 Ποίηση

Πόσα να γράψω και τι να πω
παντού νερό κι αρμύρα με καημό
καθώς βαδίζω ως εκεί που περπατήσαμε μαζί
χέρι με χέρι στην ακροθαλασσιά
και μούλεγες λόγια ερωτικά μαγευτικά
κοριτσάκι αθώο κι ήμουν άγουρο και στυφό
στα μάτια σου φαινόμουν ώριμο φρούτο γλυκό
κι η θάλασσα η αρμυρή ενώ πλανιόταν ήσυχη ως εκεί
που με κρατούσες αγκαλιά σφιχτά
έβγαλε φωνή με κύμα δυνατό 
ως νάταν απ΄ τα βάθη της του Ποσειδώνα μουγκρητό
κι ήρθε και σού έδωσε εσένα μια
ως να ήταν της Κυμοθόη καρπαζιά
χαχαχαχα...τι κρύβει η ακροθαλασσιά
εκεί κι εδώ στα χαλικάκια τα μικρά
οπού ως βότσαλα θυμίζουν του καθενός περπατησιά
ανθρώπων αμέτρητων στης γης την φορεσιά
που δροσίζονται στης θάλασσας την αλμυρή καρδιά
κι αν έχεις μνήμη απολέσει κι αν γεύεσαι στης θάλασσας τη μέση
σ΄ ένα νησί οπού σε στέγασε κι εσένα
θα με θυμάσαι όπου κι αν είσαι
γιατί μόνον αγάπη πήρες από εμένα!
*Νότα Κυμοθόη Ποιήτρια, λογοτέχνης και εικαστικός

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ 2017 © Nότα Κυμοθόη

Νότα Κυμοθόη "Θάλασσα"Ποίηση© Nότα Κυμοθόη


Άδεια Creative Commons

Τετάρτη 25 Ιανουαρίου 2017

Νότα Κυμοθόη "Κορνήλιος Καστοριάδης"



Νότα Κυμοθόη "Κορνήλιος Καστοριάδης"
Η ΦΑΝΤΑΣΜΑΓΟΡΙΚΗ ΘΕΣΜΙΣΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ
ΒΙΒΛΙΟ

Η μεγάλη μου αγάπη, το διάβασμα και το παλιό "σλόγκαν" που μας έλεγαν όταν είμασταν μαθητές Δημοτικού Σχολείου, πως ο καλύτερος φίλος κι ο πιο πιστός, είναι ένα καλό βιβλίο, δεν με πρόδοσαν ποτέ!!!
Αυτό το χειμώνα, που είναι βαρύς λένε, αλλά εγώ ευχαριστώ τον Ιανουάριο γιατί με τις παγωνιές του, με οδήγησε σε πολύ ζεστές γωνιές, όπου διάβασα αρκετά βιβλία. Ένα από αυτά είναι κι αυτό της εικόνας πιο πάνω, που με έβαλε σε πολλές σκέψεις...


"Από τον Πλάτωνα ως τον Μαρξ, η πολιτική σκέψη εμφανίστηκε ως εφαρμογή μιας θεωρίας της ουσίας της κοινωνίας και της ιστορίας. Με θεμέλιό της μια ταυτιστική οντολογία, για την οποία το ''είναι'' είχε πάντα τη σημασία του ''είναι καθορισμένο'', συσκότισε το ιδιαίτερο είναι του κοινωνικο-ιστορικού ως ριζικού φαντασιακού. 
Το πρώτο μέρος αυτού του βιβλίου («Μαρξισμός και επαναστατική θεωρία», δημοσιευμένο στο περιοδικό Socialisme ou Barbarie το 1964-1965), δείχνει πως ο Μαρξ, αιχμάλωτος αυτής της οντολογίας, οδηγήθηκε στο να πνίξει ο ίδιος τα καινούργια σπέρματα που περιείχε η σκέψη του. Το επαναστατικό πρόταγμα υπερβαίνει κάθε «ορθολογική θεμελίωση»: μια νέα θέσμιση της κοινωνίας συνεπάγεται ένα ξεπέρασμα του θεσμισμένου «λόγου». Πρέπει να δούμε την ιστορία ως δημιουργία, τη θεσμίζουσα κοινωνία ή το κοινωνικό φαντασιακό εν δράσει μέσα στη θεσμισμένη κοινωνία, και το κοινωνικο-ιστορικό ως τρόπο του είναι άγνωστο για την κληρονομημένη σκέψη.

Το δεύτερο μέρος του βιβλίου («Το κοινωνικό φαντασιακό και η θέσμιση») δείχνει το κοινωνικο-ιστορικό ως γένεση οντολογική, συνεχιζόμενη δημιουργία, αυτοαλλοίωση που γεννιέται ως θέσμιση. Αυτή η θέσμιση -του κόσμου, των ατόμων, των πραγμάτων- ερειδόμενη στη φύση, περιλαμβάνει πάντα μια ταυτιστική συνιστώσα, είναι όμως ουσιαστικά δημιουργία ενός μάγματος κοινωνικών φαντασιακών σημασιών. Η κοινωνία δεν γνωρίζει συνήθως τον εαυτό της ως αυτοθέσμιση, και τούτο αποτελεί την ξένωση που εκδηλώσεις της είναι η πίστη σε μια εξω-κοινωνική προέλευση της θέσμισης και η εκλογίκευσή της από την κληρονομημένη σκέψη. Το επαναστατικό πρόταγμα, πρόταγμα μιας ρητής αυτο-θέσμισης της κοινωνίας, εξαρτάται απλώς και μόνον από το κοινωνικό ποιείν-πράττειν των ανθρώπων, του οποίου το πολιτικό σκέπτεσθαι -το να σκεπτόμαστε την κοινωνία σαν κάτι που φτιάχνει τον εαυτό του- είναι μια συνιστώσα ουσιαστική. "
{Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου}
Ποιος είναι όμως ο Κορνήλιος Καστοριάδης; Πόσοι γνωρίζουν γι΄ αυτόν; 
Γεννήθηκε το 1922 στην Κωνσταντινούπολη και υπήρξε ένας σύγχρονος φιλόσοφος, γιατί το έργο του μέσα από την διεπιστημονικότητα και την πολυεδρικότητα του, κατάφερε να είναι οικουμενικό. Είχε ποικίλες πολιτικές και φιλοσοφικές συγκρούσεις, δραστήριος και αναζητητής λύσεων σε θέματα της εποχής του, συνεχίζει να προβληματίζει η γραφή του, μέσα από τη σύζευξη γνωστικών πεδίων φιλοσοφίας, πολιτικής, ψυχανάλυσης, οικονομίας,  βιολογίας. Είναι ένας από τους σημαντικότερους φιλοσόφους του 20ου αιώνα κι είχα την τύχη να τον γνωρίσω από κοντά... Η ΕΣΗΕΑ του είχε αφιερώσει μια σπουδαία ημερίδα... Έφυγε από τη ζωή στις 26 Δεκεμβρίου του 1997, αλλά για όσους γνωρίζουμε τη γραφή του, δεν έφυγε ποτέ...