Παρασκευή 3 Οκτωβρίου 2008

ΞΕΡΑ ΦΥΛΛΑ, from Nota Kimothoi


ΞΕΡΑ ΦΥΛΛΑ
Νότα Κυμοθόη

Ο άνεμος και η βροχή...σαν οργή ξεραίνει τα φύλλα. Κι αυτά σκεπάζουν τα πάντα!
Δεν έμεινε τίποτα στο νησί από την ομορφιά του καλοκαιριού! Τίποτα!..
Μόνο η μνήμη κι ο καλός λόγος κάποιων ελάχιστων...ανθρώπων!
Ο καλός λόγος!..Ναι, η καλοσύνη κι η ευγνωμοσύνη!..
Ο καλός άνθρωπος είναι πάντα καλός! Δεν τον επηρεάζει τίποτα! Τίποτα, γιατί φωτίζει από μέσα του!
Όσο για τα λόγια τα σκληρά, τα λόγια που είπαν χείλη...που κάποτε έλεγαν το ρήμα της αγάπης, ας τα πάρει ο άνεμος σαν τα ξερά φύλλα...Ας μείνει μόνο το φως! Αυτό που δεν σκεπάζεται από κανένα ξερό φύλλο! Γιατί το φως δεν μπαίνει σε τάφο! Δεν σαπίζει και δεν το παρασέρνει κανένας άνεμος! Είναι αόρατα διαδιδόμενο. Είναι καθάριο Θεϊκό!..Είναι Αγγελικό!..Είναι φως Αγάπης!..
Κι αν τα λόγια είναι ξερά φύλλα θα σαπίσουν και θα ξεχαστούν! Αλλά, αν αυτοί που τα είπαν είναι κι αυτοί ξερά φύλλα, θα πάνε κι αυτοί μαζί με τα ξερά! Κι αυτοί θα ξεχαστούν!..Αν λοιπόν δεν έχουν Αγάπη, ας φύγουν...
Κρατώ πάντα το φως! Θα κρατώ πάντα τη χαρά και την αγάπη! Την οργή, το μίσος, το θυμό και τα σκληρά λόγια τα επιστρέφω πίσω! Ναι, πίσω σε όσους τα ξεστόμισαν από τα χείλη που έδωσαν αγάπη και φιλιά...κι ας τα κάνουν ότι θέλουν!..
Ας γίνουν λίπασμα στο χώμα, για ν' ανθίσουν αγριολούλουδα την άνοιξη και νάναι το πράσινο χορτάρι λαμπερό!..

© Nότα Κυμοθόη