ΟΙ ΚΟΥΔΟΥΝΑΤΟΙ ΤΗΣ ΣΚΥΡΟΥ Νότα Κυμοθόη

ΟΙ ΚΟΥΔΟΥΝΑΤΟΙ ΤΗΣ ΣΚΥΡΟΥ

 Νότα Κυμοθόη
 2011

Το καρναβάλι στην Ελλάδα

έχει σήμα κατατεθέν "τα κουδούνια"

αυτά τα συναντάμε στις Σέρρες

στη Σκύρο, στη Βοιωτία και σε όλη την Ελλάδα μεμονωμένα...

Σε όλο το καρναβάλι όμως

επικρατεί ο ήχος της μουσικής που είναι χαρούμενος

που έχει αντικαταστήσει τον ήχο από τα τροκάνια

αυτά που κρεμούσαν ο γέρος στη μέση του

αυτός της Σκύρου οπού κάτω από τη μάσκα ήταν νέος

κι ακμαίος και παληκάρι, γιατί δεν θα άντεχε

όλη αυτή τη διαδρομή και το χορό.

Όπως έχω γράψει και σε άλλες ιστοσελίδες

(μέρος από εργασία μου πριν πολλά χρόνια

που είχε απόσπασμά της δημοσιευθεί στο

περιοδ. Νουμάς) το καρναβάλι έχει ρίζα

στις αρχαίες γιορτές της Άνοιξης
κι ανάγεται στα Φαλληφόρεια Διονυσιακά Αγροτικά

και ειδικά στη χώρα μας

γιορτάζονταν με ιδαίτερη αίγλη.

Τα τροκάνια ή κουδούνες, εξού και το όνομα

κουδουνάτοι, σκοπό είχαν να δώσουν χαρά

αλλά και να εξαγνήσουν το χώρο.

Ο Ήχος των κουδουνιών χρησιμοποιείται

σε όλες τις τελετές και είναι ευετηριακός

(ακόμα και στα λιβανηστήρια οι ιερείς

της ορθοδοξίας μέσα στις εκκλησίες

έχουν τα κουδουνάκια, για εξαγνιστικό λόγο, 
αλλά και οι Βουδιστές κι άλλοι ιερείς,

διώχνουν έτσι τα κακά πνεύματα).

Η Σκύρος έχει μια ιδιαίτερη χρειά αυτές τις μέρες.

Παλιότερα, όταν εργάστηκα ένα διάστημα

ως Υπ. Δημοσ. Σχέσεων

στο Λαογραφικό Μουσείο Σκύρου Μάνου Φαλτάϊτς

είχα την τύχη να μελετήσω αυτό το μέρος της

παράδοσης του όμορφου νησιού.

Οι απόκριες στη Σκύρο έρχονται ν' αναβιώσουν

αυτή την λησμονημένη παράδοση

μιας εποχής που φτάνει σε εμάς

από τα βάθη των αιώνων

από εποχές οπού οι άνθρωποι που κατοικούσαν

σε ίδιους τόπους που σήμερα κατοικούμε κι εμείς

είχαν κάτι να πουν...

Καλές απόκριες στους φίλους και φίλες της Σκύρου

και Καλή Σαρακοστή!..

Με αγάπη και φως
ΑΕΙ Ο ΦΩΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟ

Νότα Κυμοθόη

Ο ΕΡΩΣ ΣΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ Ν.ΚΑΒΑΔΙΑ ΓΡΑΦΕΙ Η ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ

Νότα Κυμοθόη© Nota Kimothoi

                                  ("Ιστιοπλοϊκό":έργο ζωγραφικής από τη Νότα Κυμοθόη 1992)


                                                          
                                                Ο ΕΡΩΣ ΣΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ
                                        του Νίκου Καβαδία
                                         ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ
                                         Νότα Κυμοθόη
                                      Νότα Κυμοθόη© Nota Kimothoi
                                   Θα μεταλάβω με νερό θαλασσινό
                                             στάλα τη στάλα συναγμένο απ΄το κορμί σου
                                                   σε τάσι αρχαίο, μπακιρένιο αλγερινό,
                                              που κοινωνούσαν πειρατές πριν πολεμήσουν.
                                                Στρείδι ωκεάνιο αρραβωνιάζεται το φως
                                             Γεύση από φλούδι του ροδιού, στυφό κυδώνι
                                               οσμή από κέδρο, από λιβάνι, από βερνίκι
                                                  όπως μυρίζει αμπάρι σε παλιό σκαρί
                                               Κι ένα ποτάμι με ζεστή, λιωμένη πίσσα,
                                            δόξα του κρύσταλλου, κρασί απ΄τη Σαντορίνη
                                               Καντήλι, δισκοπότηρο χρυσό, αρτοφόρι
                                             Ο έρωτάς σου μια πληγή και τρεις κραυγές
                                           Στα κόντρα σκούζει ο μακαράς καθώς τεζάρει
                                              Θαλασσοκόρη του βυθού-χίλιες οργιές-
                                            του Ποσειδώνα εγώ σε κέρδισα στο ζάρι
                                               
                                               Όταν θα σμίξεις με το φως που σε βολεί
                                                Χόρεψε πάνω στο φτερό του καρχαρία
                                            Παίξε στον άνεμο τη γλώσσα σου και πέρνα
                                                Αλλού σε λέγανε Γιουθήθ, εδώ Μαρία
                                                  
                                       Από παιδί βιαζόμουνα, μα τώρα πάω καλιά μου
                                        Μια τσιμινιέρα με όρισε στον κόσμο και σφυρίζει
                                       Το χέρι σου, που χάιδεψε τα λιγοστά μαλλιά μου
                                        για μια στιγμή αν με λύγισε, σήμερα δε με ορίζει.
                                 
                                         Με πορφυρό στα χείλη μου κοχύλι σε προστάζω
                                         Στο χέρι το γεράκι σου και τα σκυλιά λυτά
                                       Απάνωθέμου σκούπισε τη θάλασσα που στάζω
                                         και μάθε με ν απερπατώ πάνω στη γη σωστά


                                          Σαλτάρει ο γλάρος το δελφίνι να στραβώσει
                                        Τι με κοιτάς; Θα σου θυμίσω εγώ που μ' είδες
                                             Το τείχος περπατήσαμε μαζί το Σινικό
                                      Γυμνή. Μονάχα ένα χρυσό στη μέση σου ζωστήρι
                                           Τα μάτια σου τα χώριζαν εφτά Ισημερινοί


                                          Όταν πιστεύω θάλασσα μονάχα και βυθό
                                     και προσκυνάω για κόνισμα ένα παλιό αστρολάβο
                                     πεσ μου, στην άγια πίστη σου, πως να προσευχηθώ;


                                    Ποιος τόλεγε, ποιός τόλπιζε και ποιος να το βαστάξει.
                                         Πυγολαμπίδες παίζουνε στα μάτια τ' ανοιχτά
                                     Το φως γεννιέται από παντού μα είναι αχαμνό
                                      και τα σκοτάδια το γνέθουν και σου γνέφουν
                                    Το δαχτυλίδι πούφερνα μου τόκλεψε η Οράγια


                                    Σου ιστόρησα το Λύκανδρο, την πονηρή αλεπού
                                           Κάπου εκεί κοντά στους Λαιστρυγόνες
                                                  Σμίξαμε κοντά στην Ασκανία
                                            Πήγαμε όλοι τσούρμο στα πορνεία
                                         Οι Γιαπωνέζες, τα κορίτσια στη Χιλή
                                    κ' οι μαύρες του Μαρόκου που πουλάνε μέλι
                                         Να και η Ναυσικά από τσου Κορφούς
                                            με τους κατεργάρηδες του Αινεία
                                    Σαλπάρουμε! Μας περιμένουν στο Μπραζίλι
                                    μα ούτε φουστάνι στη στεριά κι ούτε μαντήλι
                                     Η Κatherin τούτη τη στιγμή, χιλιάδες μίλια...
                                     Η αφή της όμοια με το πέρσικο γατί
                                      
                                    Ήτανε κείνη η νυχτιά που φύσαγε ο Βαρδάρης
                                    μα εσύ θυμάσαι τη Σμαρώ και την Καλαμαργιά


                                    Εγνώρισα κάποια φορά σ' ένα καράβι ξένο
                                    έναν πολύ παράξενον Εγγλέζο θερμαστή
                              κι απά στο μέρος της καρδιάς στιγματισμένην είχε
                                  με στίγματ' ανεξάλειπτα μιάν άγρια καλλονή...
                                   Κ' έλεγαν ότι η γυναίκα αυτήν είχε αγαπήσει
                                 μ' άγριαν αγάπη, ακράτητη, βαθειά κι αληθινή
                               κι αυτή πως τον απάτησε με κάποιο ναύτη Αράπη
                                 γιατί ήτανε μια αναίσθητη γυναίκα και κοινή.


                                      Να ζεις στην ίδια πολιτεία παντοτινά
                                   να κάνεις οφθαλμοπορνεία στα καφενεία
                                    Μα ο κόσμος έγινε σαν αδειανή φυλλάδα
                                     
                             Τα βράδια, όταν η θάλασσα χτυπάει τις λαμαρίνες
                              και πολεμάει με δύναμη να σπάσει τα καρφιά
                             οι ναυτικοί στα φορτηγά πάντα μια γάτα τρέφουν
                             κι όπως χαϊδεύουν απαλά τη ράχη της, νομίζεις
                             πως αναλύεται σ' ένα αργό και ηδονικό σπασμό.

                                              photography  Νότα Κυμοθόη© Nota Kimothoi
                                    

Νότα Κυμοθόη"Δύσκολη φυγή"Ποίηση

Νότα Κυμοθόη*

"Δύσκολη Φυγή"

Ποίηση

Πόσο θ' αντέξουμε στην υποκρισία;

Κι αν δε μπορείς να ξεστρατίσεις

από τα πάθη της σαρκός

τους καημούς σου θ' απαλύνω

μ' ένα φιλί συμπόνιας

προσμένοντας της Ανθρωπιάς την ώρα.

Τα κορμιά παραδομένα στις σκιές

για την εφήμερη γαλήνη

Σαν τον Απρίλη δίχως λούλουδα

πορεύεται η ζωή μας

καθώς λιγοστοί στις μέρες μας εκείνοι

όσοι παλεύουν με την όψη της καρδιάς

για τις παλιές αξίες.

Πυκνά τα σύγνεφα της μοναξιάς

που την ψυχή μου πνίγουν

Οι φίλοι μου τυφλοί ακολουθάνε

της νέας εποχής το κοπάδι

κι εγώ με τα δικά Σου Σημάδια

μέσα στου κόσμου τη βοή

γυρεύω το μονοπάτι της αλήθειας.

Φαρμάκι τα χρόνια της υπομονής

και η φυγή μας δύσκολη

από την εξουσία του χρήματος.

*Νότα Κυμοθόη Ποιήτρια, λογοτέχνης και ζωγράφος, Ποίηση Νότα Κυμοθόη, 1987 Καναδάς, από το βιβλίο μου Δίψα και Σιωπή, Canada 1987 The Pas. Το έργο στο εξώφυλλο, είναι ζωγραφική μου, Νότα Κυμοθόη, ελαιογραφία σε μουσαμά.

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ 1987 © Nότα Κυμοθόη

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ 1992 © Nότα Κυμοθόη

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ 2011 © Nότα Κυμοθόη

ΦΥΛΑΚΤΟ ΚΑΛΟΤΥΧΙΑΣ!..Γράφει η Νότα Κυμοθόη 2011

                                                                 


ΦΥΛΑΚΤΟ ΚΑΛΟΤΥΧΙΑΣ!..
Γράφει η Νότα Κυμοθόη 2011!..


Όλα όσα χρειάζεται ο άνθρωπος για την ΕΥΤΥΧΙΑ ΤΟΥ
Όλα του έχουν ΔΩΘΕΙ ΑΠΛΟΧΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ!..


Όλα όσα έχετε ως "σώματα" είναι ΑΦΘΟΝΑ!..


Σκεφτήτε απλά!..
Συλλογιστήτε ως ΨΥΧΕΣ
κι όχι ως ΣΩΜΑΤΑ!..


ΖΗΣΤΕ ΩΣ ΨΥΧΕΣ!..
ΟΛΕΣ ΟΙ ΨΥΧΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΜΟΡΦΕΣ!..


ΚΑΛΗ ΚΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΧΡΟΝΙΑ!


ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ
ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΤΟΥ!..


ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΦΩΣ
Νότα Κυμοθόη

Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα .

ΠΑΡΘΕΝΕ ΜΗΤΗΡ ΑΝΑΣΣΑ, Γράφει η Νότα Κυμοθόη 2010

Έργο της Νότα Κυμοθόη

" ΧΑΡΑΝ ΗΚΕΙΣ ΦΕΡΟΥΣΑ ΗΜΙΝ ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ

ΕΙΚΩΝ ΤΗΣ ΘΕΟΠΑΙΔΟΣ Ω ΕΙΚΟΝΙΣΤΡΙΑ

ΤΗΣ ΠΟΘΩ ΤΙΜΩΣΙ ΣΕ ΩΣΠΕΡ ΚΑΙ ΠΕΡΙΕΠΕΙΣ

ΕΙΣ ΑΙΩΝΑ ΑΙΩΝΟΣ ΣΚΕΠΟΥΣΑ ΒΟΗΘΟΥΣΑ

ΚΑΙ ΤΗΡΟΥΣΑ ΒΟΑΝ ΣΟΙ ΟΝΤΩΣ ΑΝΩΤΕΡΑ

ΠΑΝΤΩΝ ΥΠΑΡΧΕΙΣ ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ"

(Τροπάριον Εικονίστριας Σκιάθου)

"ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ

ΑΧΡΑΝΤΕ ΘΕΟΤΟΚΕ

ΧΑΙΡΕ ΝΥΜΦΗ ΑΝΥΜΦΕΥΤΕ

ΠΑΡΘΕΝΕ ΜΗΤΗΡ ΑΝΑΣΣΑ ΠΑΝΕΔΡΟΣΕ ΤΕ ΠΟΚΕ

ΧΑΙΡΕ ΝΥΜΦΗ ΑΝΥΜΦΕΥΤΕ

ΥΨΗΛΟΤΕΡΑ ΟΥΡΑΝΩΝ ΑΚΤΙΝΩΝ ΛΑΜΠΡΟΤΕΡΑ

ΧΑΙΡΕ ΝΥΜΦΗ ΑΝΥΜΦΕΥΤΕ

ΧΑΡΑ ΠΑΡΘΕΝΙΚΩΝ ΧΟΡΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ ΥΠΕΡΤΕΡΑ

ΕΚΛΑΜΠΡΟΤΕΡΑ ΟΥΡΑΝΩΝ ΦΩΤΟΣ ΚΑΘΑΡΩΤΕΡΑ

ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΙΩΝ ΣΤΡΑΤΙΩΝ ΠΑΣΩΝ ΑΓΙΩΤΕΡΑ.

ΜΑΡΙΑ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ ΚΟΣΜΟΥ ΠΑΝΤΟΣ ΚΥΡΙΑ

ΑΧΡΑΝΤΕ ΝΥΜΦΗ ΠΑΝΑΓΝΕ

ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΠΑΝΑΓΙΑ

ΜΑΡΙΑ ΝΥΜΦΗ ΑΝΑΣΣΑ ΧΑΡΑΣ ΗΜΩΝ ΑΙΤΙΑ

ΚΟΡΗ ΣΕΜΝΗ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΜΗΤΗΡ ΥΠΕΡΑΓΙΑ

ΤΙΜΙΩΤΕΡΑ ΧΕΡΟΥΒΕΙΜ ΥΠΕΡΕΝΔΟΞΟΤΕΡΑ

ΤΩΝ ΑΣΩΜΑΤΩΝ ΣΕΡΑΦΕΙΜ

ΤΩΝ ΘΡΟΝΩΝ ΥΠΕΡΤΕΡΑ.

ΧΑΙΡΕ ΤΟ ΑΣΜΑ ΧΕΡΟΥΒΕΙΜ

ΧΑΙΡΕ ΥΜΝΟΣ ΑΓΓΕΛΩΝ

ΧΑΙΡΕ ΩΔΗ ΤΩΝ ΣΕΡΑΦΕΙΜ

ΧΑΡΑ ΤΩΝ ΑΡΧΑΓΓΕΛΩΝ

ΧΑΙΡΕ ΕΙΡΗΝΗ ΚΑΙ ΧΑΡΑ ΛΙΜΗΝ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ

ΠΑΣΤΡΑΣ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΙΕΡΑ ΑΝΘΟΣ ΤΗΣ ΑΦΘΑΡΣΙΑΣ

ΧΑΙΡΕ ΠΑΡΑΔΕΙΣΕ ΤΡΥΦΗΣ ΖΩΗΣ ΤΕ ΑΙΩΝΙΑΣ

ΧΑΙΡΕ ΤΟ ΞΥΛΟΝ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΠΗΓΗ ΑΘΑΝΑΣΙΑΣ.

ΣΕ ΙΚΕΤΕΥΩ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΣΕ ΝΥΝ ΕΠΙΚΑΛΟΥΜΑΙ

ΣΕ ΔΥΣΩΠΩ ΠΑΝΤΑΝΑΣΣΑ ΣΗΝ ΧΑΡΙΝ ΕΑΞΙΤΟΥΜΑΙ

ΚΟΡΗ ΣΕΜΝΗ ΚΑΙ ΑΣΠΙΛΕ

ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΠΑΝΑΓΙΑ

ΘΕΡΜΩΣ ΕΠΙΚΑΛΟΥΜΑΙ ΣΕ ΝΑΕ ΗΓΙΑΣΜΕΝΕ

ΑΝΤΙΛΑΒΟΥΜΟΥ ΡΥΣΑΙ ΜΕ ΑΠΟ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΙΟΥ

ΚΑΙ ΚΛΗΡΟΝΟΜΟΝ ΔΕΙΞΟΝ ΜΕ ΖΩΗΣ ΤΗΣ ΑΙΩΝΙΟΥ!

ΧΑΙΡΕ ΝΥΜΦΗ ΑΝΥΜΦΕΥΤΕ!

(Από το Θεοτοκάριον Αγ. Νεκταρίου)

Με αγάπη για την Αγάπη

και αγάπη για το Φως της Αγάπης Του!

Καλή κι ευλογημένη ώρα!

Νότα Κυμοθόη

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ! Από Νότα Κυμοθόη 2009!

                                                        φωτογραφία της Νότας Κυμοθόη

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!..


Νότα Κυμοθόη

Ο Iούδας φίλος, Γράφει η Νότα Κυμοθόη

" Ο Νυμφίος"
Έργο της Nota Kimothoi σε ξύλο
copyright: Nota Kimothoi


Ο Ιούδας φίλος!
Γράφει η Νότα Κυμοθόη
"Ο τρόπος σου δολιότητος γέμει
παράνομε Ιούδα.
Νοσών γαρ φιλαργυρίαν
εκέρδησας μισανθρωπίαν.
Ει γαρ πλούτον ηγάπας
τι τω περί πτωχείας διδάσκοντι εφοίτας;
Ει δε και εφίλεις
ίνα τι επώλεις τον ατίμητον
προδιδούς εις μιαιφονίαν;
Φρίξον ήλιε
Στέναξον η γη
και κλονουμένη βόησον:
Ανεξίκακε Κύριε δόξα σοι"
(Ιωάννου μοναχού)
Άφρων ανήρ, προδότη και δυσεβή
κατήγορε και ληστή!
Ιούδα φίλε...ήγγικεν η ώρα!
Ψεύτη και κλέφτη
Υποκριτά και δόλιε
Ήγγικεν η ώρα!
Η θάλασσα είν' οργισμένη!..

ΕΡΩΣ ΚΑΙ ΨΥΧΗ Νότα Κυμοθόη

Φωτογραφία: Νότα Κυμοθόη




"Έρως και Ψυχή"
Νότα Κυμοθόη
Στον Οδυσσέα Ελύτη








Έρως και Ψυχή
Νότα Κυμοθόη
Στον Οδυσσέα Ελύτη

"Μες στην ιλύ του νου σου πιθανόν έλαμψε ώστε
η ζωή σου λες αρχίζει, να...Κυριακή στο Αιγαίο...
Μα γαλάζιο το πιο συγκινητικό, Τετάρτη Πέμπτη
φτάνει ο ήχος που...
μια πυρκαγιά ομορφιάς λευκής...
και οι φθόγγοι άτεγκτοι φθάνουν
...πλην οι χρησμοί δρουν και όστρακα
τις νύχτες που έχουν το ελεύθερο οι αισθήσεις...
ίδιες, νόμοι του σύμπαντος πιστεύεις είναι
δω ή εκεί το μεγάλο κεφάλι του Ιερέα
κι ύστερα Όμικρον Άλφα κι Έψιλον απ΄ τα Παντοτινά.
...
Κείνα των κίτρινων καιρών με τον μεγάλο...σκύλο
γαβ η αγάπη, γαβ η απάρνηση, γαβ εσύ και..γαβ όλα σου
Γεννηθείς; Εν; Έτος; Θρήσκευμα; Κενό.
Ενώ...κάτω από τα σαν παλαιά παλίμψηστα
κάθετα τείχη όπου δυο τρεις ακόμη θυρεοί διακρίνονται
περνάν οι Ούγοι με τις Αουγκουστίνες τους και με τα...
κυνηγετικά τους και στρατός πολύς ύστερα, σειρήνες
και δεξιά στο βάθος...μέγα πετρελαιοφόρο με...γερανούς
αλλ' ούτ ενός το άηχο σώμα με τ' αγγίγματα όσα γνώρισε
να συνωθούνται μέσα του δεν φανερώνεται μονομιάς...
Α τι να πεις που κι έναν μόνον αναστεναγμό ν' ανοίξεις
θα σε ρίξει χάμου ο άνεμος...
γαβ η αγάπη, γαβ ο Ιούδας με το φευγαλέο βλέμμα του
γαβ του κόσμου όλου οι αποστάσεις και οι μακρύτατοι καιροί
Δεν ακούγεται πια τίποτε. Κείνο που' θελε ο Θεός
η ψυχή μου, η προς στιγμήν αιώνια, το ΄νιωσε
και ξανά βρήκε το νόημα της υλακής του ο σκύλος.

Μασουλάνε χόρτο σκοτεινό τα περιβόλια
και θολή θωρείς μες στους αιθέρες
να κατεβαίνει μ' ένα δίσκο φρέζιες τρέμουσες
η γυναίκα που τη λέν Γαλήνη!
...
Άξαφνα μου εφάνηκε...
Άγγελοι προ Χριστού
απιθώνανε πουλιά, στοές και φοινικόδεντρα
...όμως δεν είναι πάντα σε όνειρο που όλοι μας γυρεύουμε
τήν άγνωστη φαιά ουσία που ήξερε
νόμους διαφανείς να διατυπώνει
ώστε ο ένας του άλλου τις κυλάδες μέσα του
είτε με νέφη καλυμμένες ειτε σε ήλιο εκτεθειμένες
ασκεπής ν' ατενίζει...ναι, κανείς δεν ξέρει
αλλά χρόνους μετά που οι άνθρωποι συνοίκησαν
είμαστε ακόμη στα δεσμά...
κι η πορεία για κει οπού...άλλο νόημα γίνεται
άλλοι ας ψάχνουν για λείψανα...
Σας αγαπάν...α γυναίκες...έφηβοι στη θέση όπου
η ψυχή γίνεται απλησίαστη...
...
Είμαι άλλης γλώσσας, δυστυχώς
και Ηλίου του Κρυπτού ώστε...
οι όχι ενήμεροι των ουρανίων να μ' αγνοούν!
Δυσδιάκριτος καθώς άγγελος,
σαλπίζω άσπρα υφάσματα
που χτυπιούνται στον αέρα
και μετά πάλι αναδιπλώνονται
κάτι να δείξουν, ίσως τα θηρία μου τα χωνεμένα
ώσπου τελικά να μείνει ένα θαλασσοπούλι
πάνω απ΄τα κύματα...
Φίλε, συ που ακούς, ξέρεις τις γωνιές του κήπου.
Ονειρεύτηκες ποτέ σου ένα καλοκαίρι απέραντο
που να τρέχεις στο φως του Ήλιου του Κρυπτού;
Μια στιγμούλα, η φύση μας η τρίτη να φανερωθεί
Έχει συνέχεια. Δε θα την πω.
Κανείς δεν παίρνει τα δωρεάν!
Στον κακόν αγέρα ή που χάνεσαι ή που επακολουθεί γαλήνη!
Αυτά στη γλώσσα τη δική μου.
Κι άλλοι άλλα σ' άλλες.
Αλλ' η αλήθεια...μόνον έναντι θανάτου δίδεται!
...
Σσσς...πια τίποτε, τίποτε άσπρο ή λείο πια τίποτε
νέφος ή συντροφιά του ανθρώπου έστω...
Ποια ψυχή να φεύγει και μυρίζει
τόσο δυνατά ο αέρας κι άλλο δεν αντέχω!

Σσσς...μέσα στα σκοτεινά κανείς δεν ξέρει
Ο αιθέρας κι ένα αστέρι αδόκητα βρίσκει το θάρρος
με το μέτωπό σου ν' αγγιχτεί...
Επειδή τα χέρια σου ήταν μαθημένα σε δεντρόκηπους
η θάλασσα εισχωρεί και τραβιέται...γεμίζει μικρά λουλούδια
φυσάει, φυσάει και λιγοστεύει ο κόσμος. Φυσάει...
φυσάει και μεγαλώνει ο ...ήλιος χωρίς βασιλέματα!"

Έλα στο Φως! Καλημέρα!
Με αγάπη για την Αγάπη
και αγάπη για το Φως της Αγάπης!

© Nότα Κυμοθόη

Νότα Κυμοθόη "Μποκαμβίλια"Ποίηση

Νότα Κυμοθόη*
"Μποκαμβίλια"
Ποίηση

Η Μποκαμβίλια οπού άνθισε
στη μέση του χειμώνα

εκεί, οπού ο βάρβαρος γείτονας

έριχνε στον σκύλο μου το θειάφι

και με πριόνι έκοψε το φίκο της αυλής!..

Θεέ μου, τι άνθρωπος είν' αυτός;

Ο φίκος μου είχε ψυχή!

Είχε καρδιά που ένοιωθε

και δάκρυζαν τα κλαδιά του...

σαν τα πριόνιζαν με βια

τα ληστρικά του γείτονα τα χέρια...
τότε που απουσίαζα σε εργασίας έργα.

Απόψε είδα στον ύπνο μου

το φίκο μου καταπράσινο

οπού είχα φυτέψει στην αυλή

και με ανθρώπινη φωνή

μου έλεγε στ΄ αφτί :

"Υπάρχω Κυμοθόη μου

στη Μποκαμβίλια που ανθεί

μέσα στα μοβ τα άνθη

και στα αγκάθια της το δάκρυ μου

να μπήγονται στην καρδιά

του γείτονα που μ' έκοψε

να μη μπορούν να βρούνε γιατριά

τα χέρια κι η ψυχή του

οπού με βία επριόνισαν

κλαδιά που δεν ποτίζανε,

δεντρί που δεν φυτέψανε

σε αυλή οπού δεν είν' δική τους".

Ξύπνησα απ' τον ύπνο μου

και βγήκα στην αυλή μου

και ήταν εκεί στο φράχτη ο Ιβάν!..

Αέρινη στεκόταν του σκύλου μου η ψυχή...

Κι ο φίκος μου στη θέση του!..

Αέρινος στεκόταν ψηλά ως τα ουράνια...

Θα πάρουν όλα εκδίκηση, θαρρώ...

...Σαν έρθει ώρα ο γείτονας
ψυχή να παραδώσει

του σκύλου μου η ψυχή, θα τον δαγκώσει

του φίκου μου η καρδιά, θα τον ματώσει

κι όλα τα κλαδιά του φίκου μου που έκοψε

θα του χτυπούν με λύσσα το κορμί

και ο κορμός του φίκου μου που έριξε
μαζί και με το λάστιχο, που ήταν στην αυλή μου
θα τον τυλίγει ολόγυρα σφιχτά

και θα βογκάει γοερά με πόνο η ψυχή
του γείτονα όπου μισεί, γείτονα την αυλή!..

Εκδίκηση θα πάρει,  η ίδια η ζωή

κι ως τον άλλο κόσμο κι εκεί θα τον γυρεύει
του Ιβάν μου η ζωή...

Θειάφι, μονάχα θειάφι θα μυρίζει ο κακός ο γείτονας

Πριόνια, μόνο πριόνια θα κόβουν το κορμί του

Πόνο, μονάχα πόνο αβάσταχτο θα έχει το σώμα του γύρω

και θα βογκάει ως πονούσε η ψυχή του σκύλου μου Ιβάν
και θα γυρεύει ταπεινά ένα βαθύ συγνώμη
για όλο το θειάφι οπού τον τάιζε κι έχασε τη ζωή του...

Ως να φέρει πίσω τον φίκο μου στην αυλή μου

κι εκεί ψηλά ολόφρεσκος πάλι να θροΐζει
νάρχονται σπίνοι, κοτσύφια και σπουργίτες
κι άγρια περιστέρια να φτιάχνουνε φωλιές 
και να γιομίζουν κελαηδήματα ως πέρα οι γειτονιές...
Να φεύγει μακριά όλη η βια του, η οργή κι η αγριάδα
απ΄όλη την καταπάτηση επάνω στο αγκωνάρι...
του τοίχου όπου στέριωσε παράνομα το τσαρδί του
σε τοίχο οπού δεν ήτανε δική του περιουσία...
αλλά με δόλο έχτισε εκεί, σπίτι για νάναι δικό του...
πατώντας πάνω σε τοίχο ξένο με βία κι απειλές
που θα γυρίζουν πάντα επάνω του και θ΄απειλούν τον ίδιο
αλλά και όλους τους υποκριτές που κατοικούν σ΄αυτό.
Γιατί τα χέρια του όπου πριόνισαν τον φίκο της αυλής μου,
πως τάχα είναι στοργικά φροντίζοντας τα φυτά του
κι αυτά οπού θέλουνε να χαίρονται μόνον τα παιδιά του;
Ευχαριστώ τα δέντρα μου, το σπίτι και τη γη μου
που μ΄έμαθε και γνώρισα αυτήν τη γειτονιά μου...

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ 2009 © Nότα Κυμοθόη

Νότα Κυμοθόη "Μποκαμβίλια"Ποίηση© Nότα Κυμοθόη

Νότα Κυμοθόη "ΕΛΕΓΕ ΚΑΠΟΙΟΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ!.."Ποίηση

Νότα Κυμοθόη
"ΕΛΕΓΕ ΚΑΠΟΙΟΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ!"
Ποίηση!

Έλεγε κάποιος για τις γυναίκες, πως είναι...λυσσάρες κι απρεπείς!
Και πως να τον ακούσω εγώ, γυναίκα όλο πόθους;
Έλεγε, έλεγε κι είχε μίσος μεγάλο και οργή για μια γυναίκα
κι όλες μαζί του έφταιγαν του κόσμου οι γυναίκες!
Και τι να πω εγώ, γυναίκα όλο πάθος;
Κι ύστερα, ενώ μιλούσε αυτός, μεγάλωσαν τ' αυτιά του
Η όψη του αγρίεψε κι όλο το κορμί του θηρίο γίνηκε
Δεν έβλεπα ανθρώπου όψη ομπρός μου μόνο άκουγα
Κόασμα βατράχου ήταν; Ουρλιαχτό τσακαλιού έμοιαζε;
Μπέρδεμα γίνηκε η φωνή που έβγαινε απ΄το στήθος
που δεν ήταν στήθος άνδρα να γείρει το κεφάλι της γυναίκα
μόνο θεριό δασύτριχο έδειχνε νάναι η όψη
οπού μόνο κακό είχε να πει για τις γυναίκες!
Τι άντρας ήταν τούτο εδώ που έμοιαζε με άντρα;
Τι έκανε πάνω στη γη κι έτρεφε το κορμί του;
Τι γύρευε ανάμεσα σ' ανθρώπους που αγαπούσαν
Και με λαχτάρα γύρευαν έρωτα στο κορμί τους;
Τι γύρευε τούτη η μορφή κοντά της ν' αγκαλιάσει;
Γυναίκα δεν εγύρευε...γιατί την εμισούσε...
Ω!..πόσο κρυφή είναι η ψυχή κι ο πόθος οπού έχει
Αφού δεν φανερώνεται ξεκάθαρα να λέει
Άντρας είμαι στη μορφή κι άντρα ζητά η σάρκα
Παρά του φταίν τα θηλυκά που σεργιανούν στη στράτα;
Και η γυναίκα ντύθηκε κι έβαλε παντελόνια
Έκοψε τα μαλλιά κοντά, έβαλε και γραβάτα
Τσιγάρο άναψε και κράτησε στα τρυφερά της χέρια
Μαγκάκι κι αντράκι έγινε σε αντρική παρέα
Κι ο άντρας πόσο μπερδεύτηκε το ξέρει η ψυχή του
Το θηλυκό γυρεύοντας πάλεψε και παλεύει
Αλλά το θηλυκό στις μέρες μες μόνο του διαλέγει
Εκείνο το αρσενικό οπούχει για να δώσει
Ζεστή αγκαλιά, αγάπη, τρυφεράδα κι έρωτα
Γιατί...ολίγοι οι αρσενικοί...οπού έρωτα δίνουν σε γυναίκα
Τους βλέπεις περιφέρονται γύρω σου διστακτικοί
Κι όλο για αηδίες οι περισσότεροι μιλούν...
Και για τον ανδρισμό τους ή τον πριαπισμό τους!
Είναι ωραίες οι μορφές του άντρα και της γυναίκας
Και ομορφότερη η ζωή λουσμένη μ' έρωτα κι αγάπη
Απλότητα και ομορφιά μέσα στα δύσκολά της!
Αλλά, πως να δαμάσεις το κορμί άντρα, που άντρα ποθεί;
Τίποτα, δεν κάνεις τίποτα, παρά μονάχα σκέφτεσαι
τη θηλυκή ψυχή, πόσο τη πόθησαν και πόσο τη ζήλεψαν...
ακόμα κι αυτοί...που μοιάζουν στην όψη αρσενικοί!

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ 2008 © Nότα Κυμοθόη

Νότα Κυμοθόη "ΕΛΕΓΕ ΚΑΠΟΙΟΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ" Ποίηση© Nότα Κυμοθόη

ΑΓΑΠΗ

ΑΓΑΠΗ
  Νότα Κυμοθόη

Η αλήθεια είναι αγάπη!
Η αγάπη είναι αλήθεια!
Η αγάπη είναι συμβίωση!
Η αγάπη είναι χαρά!
Αγαπώ κι αξίζω αγάπη!
Έχω αγάπη, είμαι αγάπη!
Έχουμε αγάπη. Είμαστε αγάπη!
Αγαπώ και μ΄αγαπάς! Αξίζουμε αγάπη!
Είμαστε Αγάπη!

Νότα Κυμοθόη"ΤΟ ΔΙΑΜΑΝΤΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ"

Νότα Κυμοθόη
"ΤΟ ΔΙΑΜΑΝΤΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ"
Η αγάπη είναι αλήθεια!

Η αλήθεια είναι αγάπη!

*

Το διαμάντι= σύμβολο αγάπης, είναι πολύτιμο!

Όταν μας χαρίζει κάποιος ένα διαμάντι

το φυλάμε σαν τα μάτια μας!

Πόσο μάλλον όταν γνωρίσουμε...ένα διαμάντι!

Ο άνθρωπος διαμάντι, λάμπει πάντα!

*

Δεν μπορούμε να αμφιβάλουμε

για τη λάμψη ενός διαμαντιού!

Δεν μπορούμε να αμφιβάλουμε

για την αγάπη ενός ανθρώπου διαμαντιού!

Η αγάπη είναι αλήθεια!

Η αλήθεια είναι αγάπη!

*

Όσοι δεν ένιωσαν ποτέ την αλήθεια της αγάπης

δεν μπόρεσαν να εκτιμήσουν ποτέ ένα διαμάντι

που τους πρόσφερε ο Άγγελος της Αγάπης!

Είναι μετέωροι/ες και προσπαθούν να ισορροπήσουν

σαν τον ακροβάτη στο σκοινί με υποκρισία!

Με την τάχα "φιλία" τους βλάπτουν!

Προσοχή σε τέτοιες φιλίες!

*

Αν πετάξουμε το διαμάντι στη θάλασσα

θα φωτίζει πάντα απ' το βυθό της!

Αν πετάξουμε οχετό... στον άνθρωπο διαμάντι

θα λάμπει πάντα μέσα απ' όσα του φτιαρίσαμε!

Η αγάπη φωτίζει και λάμπει πάντα!

*

Είναι πιο εύκολο να βρούμε ένα όστρακο στην άμμο

παρά το διαμάντι που πετάξαμε!..

Θα πρέπει να ψάξουμε καλά για να το βρούμε πάλι!

Θα έχουμε πάντα την ανάμνησή του!

Όπως θα έχουμε και την ανάμνηση της πράξης μας!

*

Ποτέ δε φταίει αυτός /ή που μας προσφέρει

ένα διαμάντι από αγάπη για την αγάπη!

Ίσως μας το προσφέρει σε λάθος εποχή!

Αλλά μας το προσφέρει!

Εάν δεν μπορούμε να το κρατήσουμε

ας μη το δεχτούμε τη στιγμή της προσφοράς.

Η μετέπειτα αλλαγή της συμπεριφοράς μας

δείχνει "ταρακουνημένη" προσωπικότητα.

*

Κάποια τρίτα πρόσωπα...

...δεν είχαν καλή πρόθεση!

Γιατί,.. αν είχαν καλή πρόσθεση,

δεν θα έλεγαν ποτέ αυτά που είπαν...

για... την Αγάπη... που μας πρόσφερε διαμάντι!

*

Ποιός όμως τους έδωσε αυτό το δικαίωμα?

Να ανακατεύονται δηλαδή,

σε θέματα προσωπικών μας σχέσεων?

*

Ο φόβος και το άγχος...

και το πρόβλημα από πριν...σχέσεις.

Το πρόβλημα δεν είναι οι άλλοι/ες,

αλλά εμείς οι ίδιοι/ες

γιατί περιμένουμε από τους άλλους/ες

να στηριχτούμε!

*

Η αγάπη είναι αλήθεια!

Η αλήθεια είναι αγάπη!

Λάμπει πάντα και δίχως το διαμάντι...

που μας ώθησαν οι όσοι/ες ανακατεύτηκαν

να το...πετάξουμε στη θάλασσα...

Εμείς θα είμαστε πάντα αγαπημένοι!

Ζούμε με αγάπη, αναπνέουμε με αγάπη, έχουμε αγάπη!

Δίνουμε αγάπη σε όσους δεν μπόρεσαν να τη νιώσουν

κι ας έχουν μεταμορφωθεί από λάθος σε...άλλα...κεφάλια!

Ας αλλάξουν συμπεριφορά κι ας νιώσουν αυτό που έκαναν.

Ας νιώσουν, ότι έγιναν αφορμή κι αιτία για μια απώλεια

κι ας αναλόγιστούμε κι εμείς τα δικά μας λάθη, τώρα!

*

Τώρα να νιώσουμε την αγάπη που δεν δώσαμε

την αγάπη που πήραμε και πετάξαμε στη θάλασσα,

την αγάπη, που υπάρχει και λάμπει πάντα!

*

Ας αφήσουμε τη θάλασσα να ξεπλύνει αυτούς/ές

που πήραν αυτά που δεν τους ανήκαν.

Τα διαμάντια επιστρέφουν πάλι στα χέρια μας!

Εμείς θα είμαστε πάντα αγαπημένοι

στο δικό μας καράβι, έτσι, όπως το ονειρευτήκαμε

πάντα ταξιδευτές αγάπης!

*

Θέλουμε κοντά μας αγάπης πρόσωπα για φίλους/ες!

Τώρα ξέρουμε ποιοι/ες είναι ρουφιάνοι!

'Εχουμε μάθει να διακρίνουμε το πρόσωπό τους

Έχουμε μάθει να κρατάμε αυτό που συνηχεί στη δική μας καρδιά

έχουμε μάθει να μη κάνουμε κακό σε κανέναν!

Το κακό επιστρέφει σε αυτές/ούς που το δημιούργησαν!

Εμείς έχουμε μόνο αγάπη και αλήθεια!

*

Καλημέρα στην αγάπη, για πάντα!

Καλημέρα στον έρωτα, για πάντα!

Καλημέρα στη χαρά, για πάντα!

Καλημέρα στο δικό μας ταξίδι,

μέσα στο φως των διαμαντιών μας, για πάντα!

Είμαστε μόνο αγάπη, για την αγάπη!

Είμαστε αυτό που θέλουμε και οι δυο μας!

Είμαστε πάντα μαζί αγαπημένοι!

*

Ευχαριστώ το κάλεσμά σου!!!!!

Καλωσόρισες κοντά μου, αγαπημένε!

Σε ευχαριστώ για την επιβεβαίωση τώρα!

Καλώ όλη αυτή τη χαρά πάλι κοντά μου!!!!!

© Nότα Κυμοθόη