Nότα Κυμοθόη"Η ΜΟΙΡΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΕΛΛΗΝΙΔΑ"

                                                           

                                                               Νότα Κυμοθόη© Nota Kimothoi

Νότα Κυμοθόη

"Η ΜΟΙΡΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΕΛΛΗΝΙΔΑ

Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΕΡΝΑΕΙ ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΗ

ΧΡΟΝΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ ΟΠΟΥ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ.

Η ΜΟΙΡΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΙΜΑΙ

ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΜΑΝΑ

ΣΕ ΤΟΥΤΗ ΤΗΝ ΟΜΟΡΦΗ ΧΩΡΑ

ΦΙΛΟΙ ΤΗΣ ΣΚΙΑΘΟΥ

ΕΣΕΙΣ, ΟΠΟΥ

ΕΧΕΤΕ ΣΤΟ ΟΜΟΡΦΟ ΝΗΣΙ ΣΑΣ

ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΚΟΥΝΙΣΤΡΑ

ΕΚΕΙ ΟΠΟΥ ΑΦΗΝΕ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΤΟΥ

Ο ΑΛΕΞ. ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ

ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΠΟΝΕΜΕΝΟΙ...

ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΩΡΕΣ

ΠΡΟΣΕΥΧΗΘΕΊΤΕ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ!..

ΣΙΧΑΘΗΚΑ ΤΙΣ ΓΚΡΊΝΙΕΣ ΤΟΣΩΝ ΕΤΩΝ

ΟΛΟΙ ΕΧΟΥΜΕ ΤΑ ΙΔΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ

ΣΕ ΤΟΥΤΗ ΤΗ ΧΩΡΑ

ΟΛΟΙ ΤΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ

ΑΣ ΔΕΙΞΟΥΜΕ ΕΥΣΠΛΑΧΝΙΑ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ

ΚΙ ΑΣ ΜΕΙΝΟΥΜΕ ΕΝΩΜΕΝΟΙ

ΓΙΑΤΙ Η 25η ΜΑΡΤΙΟΥ

ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΣΥΜΒΟΛΙΚΗ ΗΜΕΡΑ

ΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΙΕΡΗΣ ΜΝΗΜΗΣ

ΟΣΩΝ ΑΦΗΣΑΝ ΤΑ ΣΤΙΒΑΡΑ ΤΟΥΣ ΚΟΡΜΙΑ

ΓΙΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

ΜΙΑ ΗΜΕΡΑ 

ΟΠΟΥ ΓΙΟΡΤΑΖΕΙ Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΗΤΕΡΑ.

ΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΟΠΟΥ 

Η ΕΛΛΑΔΑ

ΚΑΙ ΟΙ ΕΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΙ ΕΛΛΗΝΕΣ

ΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΝΑ ΣΥΝΕΛΘΟΥΝ

ΑΠΟ ΤΗ ΛΗΘΗ!!!

ΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΟΠΟΥ ΤΡΙΖΟΥΝ ΤΑ ΚΟΚΚΑΛΑ

ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ

ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΚΑΤΟΙΚΟΥΜΕ

ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ

ΔΙΧΩΣ ΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΧΡΕΟΥΣ

ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΜΑΣ ΠΡΟΣΦΕΡΑΝ ΑΥΤΗ 

ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

ΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ

ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΗΡΩΪΚΑ ΕΠΕΣΑΝ ΣΕ ΜΑΧΕΣ

ΚΙ ΕΔΩΣΑΝ ΤΟ ΙΕΡΟ ΤΟΥΣ ΑΙΜΑ

ΓΙΑ ΝΑ 

ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΔΩ

ΣΕ ΜΙΑ ΧΩΡΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΕΒΑΣΤΗΚΑΝ

ΟΙ ΟΣΟΙ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗΚΑΝ

ΤΟ ΝΟΙΚΟΚΥΡΕΜΑ ΤΗΣ.

ΣΕ ΜΙΑ ΧΩΡΑ

ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΣΤΕ

ΝΑ ΖΟΥΜΕ

ΚΑΙ

ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ

ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ

ΚΑΙ 

ΝΑ ΖΟΥΜΕ ΕΝΩΜΕΝΟΙ

ΟΛΟΙ ΟΙ ΦΩΤΙΣΜΕΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ

ΓΙΑΤΙ, ΤΗ ΜΟΙΡΑ ΜΑΣ

ΤΗΝ ΟΡΙΖΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ

ΜΕ ΤΙΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΜΑΣ

ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΜΑΣ.

Η ΜΟΙΡΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ 

ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΜΑΝΑ

ΚΑΙ ΣΑΣ ΟΜΙΛΩ

ΩΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΡΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟ

ΩΣ ΜΑΝΑ ΣΕ ΜΑΝΕΣ

ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΠΑΙΔΙΑ

ΚΙ ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ

ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

ΚΙ ΑΓΑΠΑΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΧΩΡΑ

ΓΙΑΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ

ΚΙ ΑΥΤΗ Η ΧΩΡΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΗ ΜΑΣ

ΑΠΟ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΜΑΣ ΓΕΝΝΕΣ

ΑΠ' ΑΡΧΗΣ ΕΩΣ ΤΩΡΑ

ΚΑΙ ΜΑΣ ΑΝΗΚΕΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΥΝΕΛΛΗΝΕΣ!

ΑΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΘΟΥΜΕ ΣΤΗ ΜΑΝΑ ΠΑΝΑΓΙΑ

ΣΤΗΝ ΠΙΟ ΠΟΝΕΜΕΝΗ ΜΑΝΑ 

ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΟΛΟΥ

ΑΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΘΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ

ΓΙΑΤΙ ΕΚΕΙΝΗ ΕΧΕΙ ΠΟΝΕΣΕΙ

ΓΙΑΤΙ ΕΚΕΙΝΗ ΞΕΡΕΙ Ν΄ΑΚΟΥΕΙ

ΓΙΑΤΙ ΕΚΕΙΝΗ ΜΠΟΡΕΙ

ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙ

ΤΗ ΧΩΡΑ

ΜΑΣ

!!!

!

ΑΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΘΟΥΜΕ

ΓΙΑ ΝΑ ΦΕΡΟΥΜΕ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ

ΑΡΜΟΝΙΑ ΚΙ ΕΥΛΟΓΙΑ

ΑΠΟ ΤΑ ΟΥΡΑΝΙΑ ΔΟΣΜΕΝΗ

ΓΙΑΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΟ ΣΥΜΠΑΝ

ΓΙΑΤΙ Η ΕΥΛΟΓΙΑ

ΕΙΝΑΙ ΘΕΪΚΗ

ΕΜΕΙΣ

ΓΕΝΝΑ ΘΕΟΥ ΕΣΜΕΝ!..

ΚΙ ΟΣΟΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΦΩΤΙΣΜΕΝΟΙ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΚΑΙ ΘΕΛΟΥΝ

ΑΣ ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΗΘΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

ΚΙ ΟΣΟΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΝΟΟΥΝ

ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗ

ΑΛΛΑ ΞΕΡΟΥΝ ΤΗΝ ΕΥΧΗ

ΕΥΧΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

ΜΕΣΑ ΣΕ ΑΦΘΟΝΙΑ

ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΔΙΚΗ ΤΗΣ ΑΦΘΟΝΙΑ

ΣΤΗ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΑΦΘΟΝΙΑ

ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ

ΑΣ ΔΙΑΛΟΓΙΣΤΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ

ΟΛΟΙ ΟΙ ΦΩΤΙΣΜΕΝΟΙ ΝΟΕΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

ΓΙΑ ΝΑ ΦΕΡΟΥΜΕ ΕΔΩ

ΤΗΝ ΑΡΜΟΝΙΑ

ΑΥΤΗΝ

 ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΑ ΟΥΡΑΝΙΑ

ΓΙΑΤΙ ΑΝ ΘΕΛΕΙ Ο ΘΕΟΣ

ΘΑ ΓΙΝΕΙ!

ΚΙ Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΕΙ Ο ΦΩΣ

ΕΙΝΑΙ ΠΑΙΔΙ ΤΗΣ ΠΑΝ ΑΕΙ ΑΣ

ΕΙΝΑΙ Ο ΜΟΝΑΚΡΙΒΟΣ ΥΙΟΣ 

ΠΟΥ ΑΚΟΥΕΙ 

ΤΙΣ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ ΤΗΣ.

ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΦΩΣ ΤΟ ΑΠΟΛΛΩΝΙΟ ΟΛΩΝ ΜΑΣ

ΑΥΤΟ ΟΠΟΥ ΕΧΕΙ ΛΗΣΜΟΝΗΘΕΙ

ΚΙ ΕΧΕΙ ΑΛΛΟΤΡΙΩΘΕΙ

ΑΠΟ ΕΝΑ ΜΠΕΡΔΕΜΑ ΟΠΟΥ ΘΑ ΞΕΜΠΛΕΧΤΕΙ

ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΟΡΙΖΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ

ΓΙΑΤΙ Ο ΖΕΥΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΧΑΘΕΙ

ΚΙ ΩΣ ΗΤΑΝ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ ΣΩΤΕΡ

ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΩΣ ΣΩΤΕΡ ΠΑΛΙ ΘΑ ΦΑΝΕΡΩΘΕΙ

ΚΙ Ο ΘΕΟΣ ΤΩΝ ΟΛΩΝ ΘΑ ΕΝΩΘΕΙ

ΜΕ ΤΟ ΦΩΣ 

ΑΥΤΟ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

ΠΟΥ ΚΑΠΟΙΟΙ ΛΕΝΕ ΠΩΣ ΕΧΕΙ ΧΑΘΕΙ.

ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΗΘΙΝΟ ΔΕΝ ΧΑΝΕΤΑΙ

ΜΗΤΕ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ Η ΕΝΕΡΓΕΙΑ

ΜΗΤΕ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΜΑΣ ΘΕΩΝ 

Η ΔΥΝΑΜΗ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΧΑΘΕΙ

ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΠΑΛΙ 

ΩΣ ΑΣΤΡΑΠΗ ΔΥΝΑΤΗ

ΣΤΟΝ ΑΙΘΕΡΑ ΤΟ ΧΕΡΙ ΩΣ ΣΩΤΗΡ

ΘΑ ΦΑΝΕΡΩΘΕΙ

 ΧΡΙΣΤΟΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΜΕΝΟΣ ΣΕ ΦΩΣ ΘΕΟΣ

ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΣ ΙΔΙΟΣ ΜΕ ΕΛΛΗΝΩΝ ΦΩΣ

ΚΑΛΗ ΚΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΩΡΑ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ

ΟΠΟΥ ΞΕΠΟΥΛΑΝΕ

ΟΙ ΟΣΟΙ ΔΕΝ

ΛΟΓΑΡΙΑΣΑΝ

ΜΗΤΕ ΤΑ ΙΕΡΑ

ΜΗΤΕ ΤΑ ΟΣΙΑ ΤΗΣ

ΜΗΤΕ ΕΜΑΣ

ΑΕΙ Ο ΦΩΣ

ΑΕΙ

ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ

ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΦΩΣ

ΑΕΙ Ο ΦΩΣ

ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ

ΑΡΜΟΝΙΑ ΣΧΕΣΕΩΝ!..Γράφει η Νότα Κυμοθόη, 2010

         

                                                                                               
ΑΡΜΟΝΙΑ ΣΧΕΣΕΩΝ!..
Γράφει η Νότα Κυμοθόη, 2010
Συγγραφέας

Ήρθε στην αντίληψή μου η τρομερή βια των όσων αγνοούν των άλλων την ύπαρξη και τα θέλω και η μνήμη έφερε στην επιφάνεια βιασμούς παντός είδους κι έφριξε η ψυχή μου...

Η αλλαγή που γίνεται παγκοσμίως, συμβαίνει για ν΄αλλάξει ο κόσμος σκέψεις και να αποκτήσει αγάπη, πραγματική κι όχι επιφανειακή...μόνον με λόγια. Γι΄αυτό και κάθε ατομική κι εγωϊκή κατάσταση καταρρέει...επιχειρηματικά παγκοσμίως και όλα αλλάζουν...

Δεν ξέρω τι συμβαίνει αλλά...κάποιοι και κάποιες έχουν χάσει την ισορροπία τους...παραμένοντας σε εμμονές παρελθόντος...

Δεν υπάρχουν στον πλανήτη Γη οι άνθρωποι μόνον για να τρώνε, να πίνουν και ν' ασχολούνται μόνον με τα ερωτικά τους...

Το σώμα τους δεν είναι μόνο ζουμιά. Το σώμα τους έχει μέσα του ΝΟΥ κι ας δουν με το ΝΟΥ κι ας βρουν τον εαυτό τους αλλά όχι προσκολλημένοι σε θρησκευτικούς -ισμούς που μπλοκάρουν την ύπαρξη κι έχουν αιματοκυλήσει όλη την γη...

Γιατί κάπου οι περισσότεροι έχουν αφήσει ανεξέλεγκτους κανόνες θρησκευτικούς να κατευθύνουν φασιστικά την όλη ύπαρξη επιβάλλοντας τρομοκρατία και λάθος θέματα  και κατευθύνεται μόνον από αυτές τις απόψεις ο εαυτός και καταπιέζεται και τα ένστικτά τους παραμένουν σε μορφή ως να είναι...ζωα ή μάλλον ζωντόβολα, γιατί κάποια ζώα φαίρονται ίσως καλύτερα, γιατί δεν είναι άνοα...

Τι εννοώ; Αυτό ακριβώς. Δηλαδή, αν οι θρησκευτικοί ταγοί ενώ υπάρχουν στις ομάδες όπου διδάσκουν την "αγάπη" Θεού, τότε γιατί μας εξαπατούν; Αφού η κάθε θρησκευτική ομάδα, πιστεύει πως ο δικός της Θεός είναι ο καλύτερος. 

Υπάρχουν δηλαδή διαφορετικοί Θεοί και χρόνια πολεμάνε οι ομαδούλες τους να επιβάλλουν τον "αληθινό" Θεό τους στην ανθρωπότητα με πολεμικές και καταστροφικές ιδιότητες;

Η ΒΙΑ που υπάρχει μέσα στο DNA προέρχεται από τα κάτω προγονικά ένστικτα ανθρωπίνων όντων που δεν έχουν εξελιχθεί και γίνεται μεγάλη ζύμωση αυτή την εποχή οπού επάνω στη ΓΗ έχουν έρθει Άγγελοι, δηλαδή άυλες οντότητες ενσαρκωμένες από όλη την ανθρώπινη πορεία και όλοι ζουν και περπατούν ανάμεσά σας...

Οι άνθρωποι λοιπόν, ας σκεφτούν πως υπάρχει ΛΟΓΙΚΗ, κι ας χρησιμοποιηθεί...

Όταν αυτό δεν συμβαίνει τότε έχουμε να κάνουμε με άτομα δίχως ΨΥΧΗ, ΔΊΧΩΣ ΝΟΥ=ΑΝΟΗΤΑ κι ως τέτοια έχουν ανάγκη θεραπευτικής αγωγής!..

Έχει πλημμυρίσει το διαδίκτυο με αναρτήσεις 'sex' Και φυσικά για να υπάρχουν σημαίνει πως έχουν ζήτηση...

Εκεί είναι το όλο θέμα; Τι σχέση έχει το σεξ και η οικονομία; Που βασίζεται όλη η ψυχοσύνθεση του σημερινού ανθρώπου;

Στο Θεό που χρησιμοποιείται για λόγους οφελιμισμού κι αποτελεί μια κατάσταση επίγειας εξουσίας θρησκευτικών ομάδων που μάχεται η μια την άλλη;

Όταν εξαφανιστεί η εξουσία από τις θρησκευτικές ομάδες και φωτιστούν οι ανθρώπινοι νόες, πως ο Θεός είναι Θεός για όλους τους ανθρώπους, τότε οι ανθρώπινες σχέσεις θα αποκτήσουν αρμονία...

Με αγάπη για την Αγάπη
και αγάπη για το Φως της Αγάπης Του
Με αγάπη και Φως
Νότα Κυμοθόη

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ 2010 © Nότα Κυμοθόη

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ 2011 © Nότα Κυμοθόη

AN...Γράφει η Νότα Κυμοθόη 2009

ΑΝ...

Γράφει η Νότα Κυμοθόη 2009

Αν...σου αρέσουν μόνο οι Άγγελοι

αλλ' όχι ο Θεός

Μοιάζεις ωσάν τον τρυγητής

που κόβει το σταφύλι...

και...κατουρά αδίστακτα

το κλήμα οπού το γέννησε!

Αν...

Εσύ...

δεν πιστεύεις τίποτα

παρά μονάχα εκείνα οπού...

η χούφτα σου κρατά κι αρπάζει

τότε...πως θέλεις να γίνεις πιστευτός

ότι αγαπάς...

ότι συμπονάς...

ότι νοιάζεσαι πραγματικά τον άλλον

οπού είναι εκεί κι εδώ κι αλλού...

Αν...

δεις αυτά οπού στις πλάτες σου βαραίνουν

τότε θα βρεις πως κάπου είμαι κι εγώ

γιατί...είμαι ο πόνος σου

αυτός που κουβαλάς

κι όμως για σένα ήμουν Φως

κι εσύ

σκοτάδι, φρικτό και ψεύτικο

κι αυτό είναι οπού πάντα κουβαλάς

εσένα,

μια σκουριά

από σκαρί σάπιο

...εσύ!
 copyright:Νότα Κυμοθόη© Nota Kimothoi

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ 2009 © Nότα Κυμοθόη

ΑΝ ...Γράφει η Νότα Κυμοθόη© Nότα Κυμοθόη

Ο Iούδας φίλος, Γράφει η Νότα Κυμοθόη

" Ο Νυμφίος"
Έργο της Nota Kimothoi σε ξύλο
copyright: Nota Kimothoi


Ο Ιούδας φίλος!
Γράφει η Νότα Κυμοθόη
"Ο τρόπος σου δολιότητος γέμει
παράνομε Ιούδα.
Νοσών γαρ φιλαργυρίαν
εκέρδησας μισανθρωπίαν.
Ει γαρ πλούτον ηγάπας
τι τω περί πτωχείας διδάσκοντι εφοίτας;
Ει δε και εφίλεις
ίνα τι επώλεις τον ατίμητον
προδιδούς εις μιαιφονίαν;
Φρίξον ήλιε
Στέναξον η γη
και κλονουμένη βόησον:
Ανεξίκακε Κύριε δόξα σοι"
(Ιωάννου μοναχού)
Άφρων ανήρ, προδότη και δυσεβή
κατήγορε και ληστή!
Ιούδα φίλε...ήγγικεν η ώρα!
Ψεύτη και κλέφτη
Υποκριτά και δόλιε
Ήγγικεν η ώρα!
Η θάλασσα είν' οργισμένη!..

Νότα Κυμοθόη "Μποκαμβίλια"Ποίηση

Νότα Κυμοθόη*
"Μποκαμβίλια"
Ποίηση

Η Μποκαμβίλια οπού άνθισε
στη μέση του χειμώνα

εκεί, οπού ο βάρβαρος γείτονας

έριχνε στον σκύλο μου το θειάφι

και με πριόνι έκοψε το φίκο της αυλής!..

Θεέ μου, τι άνθρωπος είν' αυτός;

Ο φίκος μου είχε ψυχή!

Είχε καρδιά που ένοιωθε

και δάκρυζαν τα κλαδιά του...

σαν τα πριόνιζαν με βια

τα ληστρικά του γείτονα τα χέρια...
τότε που απουσίαζα σε εργασίας έργα.

Απόψε είδα στον ύπνο μου

το φίκο μου καταπράσινο

οπού είχα φυτέψει στην αυλή

και με ανθρώπινη φωνή

μου έλεγε στ΄ αφτί :

"Υπάρχω Κυμοθόη μου

στη Μποκαμβίλια που ανθεί

μέσα στα μοβ τα άνθη

και στα αγκάθια της το δάκρυ μου

να μπήγονται στην καρδιά

του γείτονα που μ' έκοψε

να μη μπορούν να βρούνε γιατριά

τα χέρια κι η ψυχή του

οπού με βία επριόνισαν

κλαδιά που δεν ποτίζανε,

δεντρί που δεν φυτέψανε

σε αυλή οπού δεν είν' δική τους".

Ξύπνησα απ' τον ύπνο μου

και βγήκα στην αυλή μου

και ήταν εκεί στο φράχτη ο Ιβάν!..

Αέρινη στεκόταν του σκύλου μου η ψυχή...

Κι ο φίκος μου στη θέση του!..

Αέρινος στεκόταν ψηλά ως τα ουράνια...

Θα πάρουν όλα εκδίκηση, θαρρώ...

...Σαν έρθει ώρα ο γείτονας
ψυχή να παραδώσει

του σκύλου μου η ψυχή, θα τον δαγκώσει

του φίκου μου η καρδιά, θα τον ματώσει

κι όλα τα κλαδιά του φίκου μου που έκοψε

θα του χτυπούν με λύσσα το κορμί

και ο κορμός του φίκου μου που έριξε
μαζί και με το λάστιχο, που ήταν στην αυλή μου
θα τον τυλίγει ολόγυρα σφιχτά

και θα βογκάει γοερά με πόνο η ψυχή
του γείτονα όπου μισεί, γείτονα την αυλή!..

Εκδίκηση θα πάρει,  η ίδια η ζωή

κι ως τον άλλο κόσμο κι εκεί θα τον γυρεύει
του Ιβάν μου η ζωή...

Θειάφι, μονάχα θειάφι θα μυρίζει ο κακός ο γείτονας

Πριόνια, μόνο πριόνια θα κόβουν το κορμί του

Πόνο, μονάχα πόνο αβάσταχτο θα έχει το σώμα του γύρω

και θα βογκάει ως πονούσε η ψυχή του σκύλου μου Ιβάν
και θα γυρεύει ταπεινά ένα βαθύ συγνώμη
για όλο το θειάφι οπού τον τάιζε κι έχασε τη ζωή του...

Ως να φέρει πίσω τον φίκο μου στην αυλή μου

κι εκεί ψηλά ολόφρεσκος πάλι να θροΐζει
νάρχονται σπίνοι, κοτσύφια και σπουργίτες
κι άγρια περιστέρια να φτιάχνουνε φωλιές 
και να γιομίζουν κελαηδήματα ως πέρα οι γειτονιές...
Να φεύγει μακριά όλη η βια του, η οργή κι η αγριάδα
απ΄όλη την καταπάτηση επάνω στο αγκωνάρι...
του τοίχου όπου στέριωσε παράνομα το τσαρδί του
σε τοίχο οπού δεν ήτανε δική του περιουσία...
αλλά με δόλο έχτισε εκεί, σπίτι για νάναι δικό του...
πατώντας πάνω σε τοίχο ξένο με βία κι απειλές
που θα γυρίζουν πάντα επάνω του και θ΄απειλούν τον ίδιο
αλλά και όλους τους υποκριτές που κατοικούν σ΄αυτό.
Γιατί τα χέρια του όπου πριόνισαν τον φίκο της αυλής μου,
πως τάχα είναι στοργικά φροντίζοντας τα φυτά του
κι αυτά οπού θέλουνε να χαίρονται μόνον τα παιδιά του;
Ευχαριστώ τα δέντρα μου, το σπίτι και τη γη μου
που μ΄έμαθε και γνώρισα αυτήν τη γειτονιά μου...

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ 2009 © Nότα Κυμοθόη

Νότα Κυμοθόη "Μποκαμβίλια"Ποίηση© Nότα Κυμοθόη

Νότα Κυμοθόη "ΕΛΕΓΑΝ ΚΑΠΟΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΝΤΡΕΣ" Ποίηση

Νότα Κυμοθόη
"Έλεγαν κάποιες για τους άντρες!"
Ποίηση

Έλεγαν κάποιες γυναίκες για τους άντρες

πως είναι τέρατα, γουρούνια και καθίκια

και εγώ γυναίκα όλο πόθους

συμπόνεσα τους άντρες και πιο πολύ τους αγαπώ

γιατί γουρούνια όλοι τους δεν είναι...

Έλεγαν κάποιες γυναίκες στις Κουκουναριές

με τα γυμνά κορμιά τους λιαστά στην αμμουδιά

πως οι άντρες είναι τέρατα, γουρούνια και καθίκια

κι εγώ γυναίκα όλο πάθος

συμπόνεσα τους άντρες που ξέσκιζαν τα λόγια

σα νύχια άγριων θεριών... μα ήταν λόγια γυναικών

που γύρευαν τους άντρες τους μουλάρια να ΄ναι

για να κουβαλούν το μεροκάματο στο σπίτι

οι άμυαλες και πονηρές, γυναίκες ερωτιάρες

που το μυαλό τους είχαν στον καλλωπισμό

στα ψου και ψου στα κινητά και στα ραντεβουδάκια

και για νοικοκυριό...δεν είχαν νου, παρά μονάχα τον παρά

του φουκαρά που ερχότανε απ΄ τη δουλειά κομμάτια

και μήτε έρωτα είχε να σκεφτεί, μήτε χαρά για εκείνον

μόνο αν φάγαν τα παιδιά, αν...στο σπίτι είν' όλα καλά...

αν...Τίποτα, δεν μπορούσε να σκεφτεί...τίποτα. Δεν είχε νου

παρά μονάχα νευρικά κοιτούσε εδώ κοιτούσε εκεί

μήπως στα δίχτυα του πέσει κάποια τουρίστρια μικρή

για ν' ανεβεί το ηθικό που του έριξε η γυναίκα

αυτήν οπού παντρεύτηκε κι ένωσε τη ζωή του

και γίνηκε ο τύραννος να τρώει την ψυχή του...

Έλεγαν κάποιες γυναίκες στις Κουκουναριές

στην άμμο ξαπλωμένες χαρωπά

πως δεν μπορούν το σίδερο

και μήτε πουκάμισα να σιδερώνουν θέλουν

γιατί η φύση έπλασε όμορφο το κορμί τους

και δεν μπορεί ένα κορμί

στου σιδερώματος να λιώνει τη δουλεία

και πως οι άντρες είναι γουρούνια, τέρατα και καθίκια...

και τι να πω εγώ, γυναίκα όλο πόθους

για τους ταλαίπωρους θνητούς που ακόμα είναι άντρες;

Τους αγαπώ και τους συμπονώ, τους δίνω χίλια δίκια

γιατί έχουν καλοσύνη κι έχουνε κι υπομονή

αφού ανέχονται στο πλάι τους βουβάλες ανισόρροπες

που δεν νογάνε στην καρδιά το νόημα της αγάπης

παρά μονάχα τα λεφτά, που φέρνει ο...εργάτης!

Νότα Κυμοθόη, Σκιάθος 2008

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ 2008 © Nότα Κυμοθόη

Νότα Κυμοθόη "Έλεγαν κάποιες για τους άντρες" Ποίηση© Nότα Κυμοθόη

Νότα Κυμοθόη "ΕΛΕΓΕ ΚΑΠΟΙΟΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ!.."Ποίηση

Νότα Κυμοθόη
"ΕΛΕΓΕ ΚΑΠΟΙΟΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ!"
Ποίηση!

Έλεγε κάποιος για τις γυναίκες, πως είναι...λυσσάρες κι απρεπείς!
Και πως να τον ακούσω εγώ, γυναίκα όλο πόθους;
Έλεγε, έλεγε κι είχε μίσος μεγάλο και οργή για μια γυναίκα
κι όλες μαζί του έφταιγαν του κόσμου οι γυναίκες!
Και τι να πω εγώ, γυναίκα όλο πάθος;
Κι ύστερα, ενώ μιλούσε αυτός, μεγάλωσαν τ' αυτιά του
Η όψη του αγρίεψε κι όλο το κορμί του θηρίο γίνηκε
Δεν έβλεπα ανθρώπου όψη ομπρός μου μόνο άκουγα
Κόασμα βατράχου ήταν; Ουρλιαχτό τσακαλιού έμοιαζε;
Μπέρδεμα γίνηκε η φωνή που έβγαινε απ΄το στήθος
που δεν ήταν στήθος άνδρα να γείρει το κεφάλι της γυναίκα
μόνο θεριό δασύτριχο έδειχνε νάναι η όψη
οπού μόνο κακό είχε να πει για τις γυναίκες!
Τι άντρας ήταν τούτο εδώ που έμοιαζε με άντρα;
Τι έκανε πάνω στη γη κι έτρεφε το κορμί του;
Τι γύρευε ανάμεσα σ' ανθρώπους που αγαπούσαν
Και με λαχτάρα γύρευαν έρωτα στο κορμί τους;
Τι γύρευε τούτη η μορφή κοντά της ν' αγκαλιάσει;
Γυναίκα δεν εγύρευε...γιατί την εμισούσε...
Ω!..πόσο κρυφή είναι η ψυχή κι ο πόθος οπού έχει
Αφού δεν φανερώνεται ξεκάθαρα να λέει
Άντρας είμαι στη μορφή κι άντρα ζητά η σάρκα
Παρά του φταίν τα θηλυκά που σεργιανούν στη στράτα;
Και η γυναίκα ντύθηκε κι έβαλε παντελόνια
Έκοψε τα μαλλιά κοντά, έβαλε και γραβάτα
Τσιγάρο άναψε και κράτησε στα τρυφερά της χέρια
Μαγκάκι κι αντράκι έγινε σε αντρική παρέα
Κι ο άντρας πόσο μπερδεύτηκε το ξέρει η ψυχή του
Το θηλυκό γυρεύοντας πάλεψε και παλεύει
Αλλά το θηλυκό στις μέρες μες μόνο του διαλέγει
Εκείνο το αρσενικό οπούχει για να δώσει
Ζεστή αγκαλιά, αγάπη, τρυφεράδα κι έρωτα
Γιατί...ολίγοι οι αρσενικοί...οπού έρωτα δίνουν σε γυναίκα
Τους βλέπεις περιφέρονται γύρω σου διστακτικοί
Κι όλο για αηδίες οι περισσότεροι μιλούν...
Και για τον ανδρισμό τους ή τον πριαπισμό τους!
Είναι ωραίες οι μορφές του άντρα και της γυναίκας
Και ομορφότερη η ζωή λουσμένη μ' έρωτα κι αγάπη
Απλότητα και ομορφιά μέσα στα δύσκολά της!
Αλλά, πως να δαμάσεις το κορμί άντρα, που άντρα ποθεί;
Τίποτα, δεν κάνεις τίποτα, παρά μονάχα σκέφτεσαι
τη θηλυκή ψυχή, πόσο τη πόθησαν και πόσο τη ζήλεψαν...
ακόμα κι αυτοί...που μοιάζουν στην όψη αρσενικοί!

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ 2008 © Nότα Κυμοθόη

Νότα Κυμοθόη "ΕΛΕΓΕ ΚΑΠΟΙΟΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ" Ποίηση© Nότα Κυμοθόη

ΑΓΑΠΗ

ΑΓΑΠΗ
  Νότα Κυμοθόη

Η αλήθεια είναι αγάπη!
Η αγάπη είναι αλήθεια!
Η αγάπη είναι συμβίωση!
Η αγάπη είναι χαρά!
Αγαπώ κι αξίζω αγάπη!
Έχω αγάπη, είμαι αγάπη!
Έχουμε αγάπη. Είμαστε αγάπη!
Αγαπώ και μ΄αγαπάς! Αξίζουμε αγάπη!
Είμαστε Αγάπη!

Νότα Κυμοθόη"ΤΟ ΔΙΑΜΑΝΤΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ"

Νότα Κυμοθόη
"ΤΟ ΔΙΑΜΑΝΤΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ"
Η αγάπη είναι αλήθεια!

Η αλήθεια είναι αγάπη!

*

Το διαμάντι= σύμβολο αγάπης, είναι πολύτιμο!

Όταν μας χαρίζει κάποιος ένα διαμάντι

το φυλάμε σαν τα μάτια μας!

Πόσο μάλλον όταν γνωρίσουμε...ένα διαμάντι!

Ο άνθρωπος διαμάντι, λάμπει πάντα!

*

Δεν μπορούμε να αμφιβάλουμε

για τη λάμψη ενός διαμαντιού!

Δεν μπορούμε να αμφιβάλουμε

για την αγάπη ενός ανθρώπου διαμαντιού!

Η αγάπη είναι αλήθεια!

Η αλήθεια είναι αγάπη!

*

Όσοι δεν ένιωσαν ποτέ την αλήθεια της αγάπης

δεν μπόρεσαν να εκτιμήσουν ποτέ ένα διαμάντι

που τους πρόσφερε ο Άγγελος της Αγάπης!

Είναι μετέωροι/ες και προσπαθούν να ισορροπήσουν

σαν τον ακροβάτη στο σκοινί με υποκρισία!

Με την τάχα "φιλία" τους βλάπτουν!

Προσοχή σε τέτοιες φιλίες!

*

Αν πετάξουμε το διαμάντι στη θάλασσα

θα φωτίζει πάντα απ' το βυθό της!

Αν πετάξουμε οχετό... στον άνθρωπο διαμάντι

θα λάμπει πάντα μέσα απ' όσα του φτιαρίσαμε!

Η αγάπη φωτίζει και λάμπει πάντα!

*

Είναι πιο εύκολο να βρούμε ένα όστρακο στην άμμο

παρά το διαμάντι που πετάξαμε!..

Θα πρέπει να ψάξουμε καλά για να το βρούμε πάλι!

Θα έχουμε πάντα την ανάμνησή του!

Όπως θα έχουμε και την ανάμνηση της πράξης μας!

*

Ποτέ δε φταίει αυτός /ή που μας προσφέρει

ένα διαμάντι από αγάπη για την αγάπη!

Ίσως μας το προσφέρει σε λάθος εποχή!

Αλλά μας το προσφέρει!

Εάν δεν μπορούμε να το κρατήσουμε

ας μη το δεχτούμε τη στιγμή της προσφοράς.

Η μετέπειτα αλλαγή της συμπεριφοράς μας

δείχνει "ταρακουνημένη" προσωπικότητα.

*

Κάποια τρίτα πρόσωπα...

...δεν είχαν καλή πρόθεση!

Γιατί,.. αν είχαν καλή πρόσθεση,

δεν θα έλεγαν ποτέ αυτά που είπαν...

για... την Αγάπη... που μας πρόσφερε διαμάντι!

*

Ποιός όμως τους έδωσε αυτό το δικαίωμα?

Να ανακατεύονται δηλαδή,

σε θέματα προσωπικών μας σχέσεων?

*

Ο φόβος και το άγχος...

και το πρόβλημα από πριν...σχέσεις.

Το πρόβλημα δεν είναι οι άλλοι/ες,

αλλά εμείς οι ίδιοι/ες

γιατί περιμένουμε από τους άλλους/ες

να στηριχτούμε!

*

Η αγάπη είναι αλήθεια!

Η αλήθεια είναι αγάπη!

Λάμπει πάντα και δίχως το διαμάντι...

που μας ώθησαν οι όσοι/ες ανακατεύτηκαν

να το...πετάξουμε στη θάλασσα...

Εμείς θα είμαστε πάντα αγαπημένοι!

Ζούμε με αγάπη, αναπνέουμε με αγάπη, έχουμε αγάπη!

Δίνουμε αγάπη σε όσους δεν μπόρεσαν να τη νιώσουν

κι ας έχουν μεταμορφωθεί από λάθος σε...άλλα...κεφάλια!

Ας αλλάξουν συμπεριφορά κι ας νιώσουν αυτό που έκαναν.

Ας νιώσουν, ότι έγιναν αφορμή κι αιτία για μια απώλεια

κι ας αναλόγιστούμε κι εμείς τα δικά μας λάθη, τώρα!

*

Τώρα να νιώσουμε την αγάπη που δεν δώσαμε

την αγάπη που πήραμε και πετάξαμε στη θάλασσα,

την αγάπη, που υπάρχει και λάμπει πάντα!

*

Ας αφήσουμε τη θάλασσα να ξεπλύνει αυτούς/ές

που πήραν αυτά που δεν τους ανήκαν.

Τα διαμάντια επιστρέφουν πάλι στα χέρια μας!

Εμείς θα είμαστε πάντα αγαπημένοι

στο δικό μας καράβι, έτσι, όπως το ονειρευτήκαμε

πάντα ταξιδευτές αγάπης!

*

Θέλουμε κοντά μας αγάπης πρόσωπα για φίλους/ες!

Τώρα ξέρουμε ποιοι/ες είναι ρουφιάνοι!

'Εχουμε μάθει να διακρίνουμε το πρόσωπό τους

Έχουμε μάθει να κρατάμε αυτό που συνηχεί στη δική μας καρδιά

έχουμε μάθει να μη κάνουμε κακό σε κανέναν!

Το κακό επιστρέφει σε αυτές/ούς που το δημιούργησαν!

Εμείς έχουμε μόνο αγάπη και αλήθεια!

*

Καλημέρα στην αγάπη, για πάντα!

Καλημέρα στον έρωτα, για πάντα!

Καλημέρα στη χαρά, για πάντα!

Καλημέρα στο δικό μας ταξίδι,

μέσα στο φως των διαμαντιών μας, για πάντα!

Είμαστε μόνο αγάπη, για την αγάπη!

Είμαστε αυτό που θέλουμε και οι δυο μας!

Είμαστε πάντα μαζί αγαπημένοι!

*

Ευχαριστώ το κάλεσμά σου!!!!!

Καλωσόρισες κοντά μου, αγαπημένε!

Σε ευχαριστώ για την επιβεβαίωση τώρα!

Καλώ όλη αυτή τη χαρά πάλι κοντά μου!!!!!

© Nότα Κυμοθόη

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

Ευχαριστώ!..

Νότα Κυμοθόη

Ευχαριστώ για όλα, το όμορφο νησί της Σκιάθου και τους ανθρώπους του!

Ευχαριστώ για όλη την ενέργεια που μου έδωσε ο αέρας του, οι δρόμοι του, οι άνθρωποι που γνώρισα κι όλα όσα μου συνέβησαν εκεί!

Ευχαριστώ για όλη τη γλυκιά αίσθηση και ανταποδίδω αγάπη, γλύκα, χαρά, αφθονία!

AΘΗΝΑ, ΟΔΟΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ,Νότα Κυμοθόη

Αθήνα, οδός Πανεπιστημίου 2008

Νότα Κυμοθόη

φωτογραφία της Νότας Κυμοθόη

© Nότα Κυμοθόη

Νότα Κυμοθόη"Περί ήχου ανθρώπων και χρωμάτων" Δοκίμιο

                                                    Δημοσιευμένη σε βιβλία μου(ανήκει)

Νότα Κυμοθόη
"Περί ήχου ανθρώπων και χρωμάτων"
Δοκίμιο

Κρατώ στη παλάμη μου ένα θαλασσινό σαλιγκάρι "turbo sarmaticus" με ράχη όλο φίλντισι κι είναι ως να κρατώ την ομορφιά της αθώας θάλασσας κι όλο το φως του κόσμου! Μοναδικό έργο τέχνης! Ευχαριστώ τα χέρια, που μου το προσέφεραν. Μέσα στην σκληρή βιοπάλη τους ξέρουν καλά να ξεχωρίζουν την ομορφιά της απλότητας. Ίσως, ν' ακούνε κι αυτά τον ήχο των βυθών! Γι' αυτό ως γράφει ο Ν. Καβαδίας "θα μεταλάβω με νερό θαλασσινό/ στάλα τη στάλα συναγμένο απ΄το κορμί σου/ σε τάσι αρχαίο, μπακιρένιο αλγερινό, που κοινωνούσαν πειρατές πριν πολεμήσουν".

Ταξιδεύει ο ήχος! Άκου...έρχεται με τον άνεμο...Γύρω του όλες οι μορφές, οι ήχοι τους, τα χρώματά τους κι εγώ έχω το σαλιγκάρι μου, που φέρνει ήχους, από τα βάθη των ωκεανών...Ας έρθουν όλοι οι ζωγράφοι της γης κι όλοι οι δημιουργοί τέχνης κι αν μπορούν, ας φτιάξουν ένα όμοιο σαλιγκάρι!..Δεν μπορούν ν' αποδώσουν τη λάμψη του μήτε τα χρώματα που ξεπροβάλλουν από τη ράχη του! Απλά προσπαθούν να μιμηθούν αυτή την ομορφιά και να την αποτυπώσουν. Μόνο και μόνο γι' αυτή την αδυναμία όλων των σπουδαίων καλλιτεχνών του κόσμου, αξίζει να δούμε γύρω μας με άλλα μάτια. Μάτια, που ξέρουν να ξεχωρίζουν απλά την ομορφιά μέσα στην αφθονία της σπατάλης και της χλιδής των αντικειμένων, όταν όλα τα χρυσάφια στα θησαυροφυλάκια της ανθρωπότητας, δεν αξίζουν τίποτα. Μάτια, που άφησαν κι είδα...το βάθος τους...

Οι άνθρωποι έχουν αρχή και τέλος...Η ζωή είναι δοσμένη για χαρά κι είναι όμορφη. Ποιος πολυάσχολος της σύγχρονης κοινωνίας μας δαπάνησε ένα λεπτό για να ακούσει τους ήχους της ζωής που ρέει εντός του; Έστω, αυτό το πασπάλισμα της θάλασσας στα χαλίκια, που δεν αγοράζεται με όλο το χρυσάφι της γης. Όταν στην παραλιακή όλα τα κλαμπ της νύχτας μπερδεύουν τους ήχους τους... Όταν όλοι πάνε εκεί, που πάει το ρεύμα της εποχής...Άνθρωποι μπερδεμένοι που όλα τα ξέρουν, όλα τα πουλάνε, όλα τα αγοράζουν με τόση ευκολία κι είναι τόσο, μα τόσο κουρασμένοι και χαμένοι στο τίποτα! Κι αναρωτιέμαι...Που υπάρχει ο ήχος της τέχνης που πουλάνε; Υπάρχει ήχος και αρμονία χρωμάτων σε αυτό που...αγοράζεται;

Αυτό σκέφτομαι ιδιαίτερα, όταν βρίσκομαι σε αίθουσες τέχνης, κοιτάζοντας έργα και ζωγραφιές που κρέμονται στους τοίχους με τιμές πώλησης εξωπραγματικές. Αλλά το πιο φοβερό απ΄όλα είναι η απαίτηση που έχουν κάποιοι εκκολαπτόμενοι "μπογιατζίδες" να ονομάζονται "ζωγράφοι" και να μη δέχονται καμιά κριτική για τις...αχαρακτήριστες ζωγραφιές τους. Αφθονία σπατάλης, από χέρια ανθρώπων που δεν έμαθαν τι θα πει πρώτα "άνθρωπος" και μετά "ζωγράφος", πριν πάρουν το πινέλο στα δάχτυλά τους και το βυθίσουν στα χρώματα. Είναι θλιβερό να εξευτελίζεται η τέχνη για το κέρδος και να χρησιμοποιείται από άσχετους και φιλόδοξους που δεν έχουν σεβασμό για την τέχνη, μήτε για τον άνθρωπο, αλλά μήτε για το χρήμα! Τι θέλουν όλες αυτές οι διψασμένες ψυχές στη ζωγραφική; Κάνουν θεραπεία; Ίσως, αλλά, προβληματίστηκαν τι είναι το φως κι ο ήχος των χρωμάτων; Φταίνε τάχα αυτοί ή μήπως οι όσοι τους εντάσσουν ανάμεσα σε ζωγράφους; Ας υπάρχει τουλάχιστον μια σωστή διάκριση. Ας πούμε "ζωγράφοι" κι "ερασιτέχνες ζωγράφοι". Η αξιοπρέπεια δεν βλάπτει!..

Το καλάμι των παιδιών ήταν κάποτε το άλογο στα παιχνίδια τους και τους γέμιζε χαρά. Έγινε τώρα μέσο των περισσότερων που ζωγραφίζουν κι ως επιβήτορες ενός καλαμιού κάνουν "τέχνη" και δεν λογαριάζουν τίποτα. Παίζουν με χρώματα κι έχουν την ψευδαίσθηση πως είναι σπουδαίοι ζωγράφοι!.. Ο γνήσιος δημιουργός είναι ακούραστος εργάτης. Είναι ταπεινός, προσφέρει χαρά κι αγάπη! Μα πρώτα είναι άνθρωπος!

Βρέθηκα σε μια έκθεση, όπου έργα και δημιουργοί "εκδίδονταν" στους τοίχους...Κι ήρθε ένας ήχος όλο παράπονο από τα βάθη των αιώνων να μου θυμίσει την άγια μορφή του Παπαδιαμάντη. Μου φάνηκε ως τριγμός από τα κόκαλά του για την περιφρόνηση ανθρώπων. Μια τέτοια στιγμή, ήρθε και ταυτίστηκε εκεί οπού ζούσε, όταν όλοι οι συντοπίτες του, κάποτε, τον περιφρονούσαν...Παρατήρησα ανάμεσα στους "εκδιδόμενους ζωγράφους" στους τοίχους να υπάρχουν και κάποια εξαίρετα έργα ζωγραφικής, αλλά πουθενά δεν υπήρχε στον κατάλογο των καλλιτεχνών το όνομα του ζωγράφου που τα έφτιαξε. Οπόταν ξαφνικά, είδα την πραγματικότητα. Πως οι πέτρες από τα πέριξ προσπαθούσαν ανάλαφρα να μετεωρισθούν κι εκσφενδονίστηκαν ως φελλοί στην επιφάνεια. Κι είδα τον ήλιο και τη σελήνη μέσα σε μια μικρούτσικη ελπίδα ενός αγριάγκαθου, μιας παλιάς σφαλιστής πόρτας που έβγαζε θλίψη και τα έργα μιλούσαν σιωπηλά για τη περιφρόνηση του ζωγράφου, που...ξέχασαν. Ναι, ξέχασαν το όνομά του στον κατάλογο των ζωγράφων! Γιατί ήθελαν να σφαλίσουν το επαγγελματικό του κατώφλι; Γιατί δεν τον δέχονταν ανάμεσά τους; Γιατί τον περιφρονούσαν; Σκόπιμα ή κατά λάθος; Αλλά, πια πέτρα έγινε ποτέ μεταξοσκώληκας; Μήτε πεταλούδα δεν γίνεται...Κι απορώ, τι είδους άνθρωποι είναι αυτοί; Οι σκόροι γίνονται πεταλούδες, αλλά δεν είναι...

Άνθρωποι που περιφρονούν τους συντεχνίτες τους κι έχουν έπαρση χιλίων πιθήκων, τι είδους άνθρωποι είναι;

Πόσο μακριά βρίσκονταν οι ήχοι των χρωμάτων από τον ανθρώπινο ήχο; Κι αν είναι η μοίρα τους κοντά στον Παπαδιαμάντη; Ας συνετιστούν απ' αυτόν...

Θυμάμαι πράγματα που προσπαθώ να λησμονήσω. Όλοι στον τόπο του, τον έλεγαν παλιά...τρελό και τον περιφρονούσαν! Τώρα, η άγια του μορφή, είναι οικόσημο στο Δήμο και σφραγίδα και...γέρνοντας απλά στο πλάι το κεφάλι μου, κέρδισα φως, από μια μορφή που με πήγε αλλού...

Έτσι συμβαίνει, όταν κρατάς μόνο το φως και θες να λησμονήσεις βάρβαρους κραδασμούς. Ναι, ταξιδεύεις κι ακούς δίχως να το έχεις προμελετημένο έναν βυθό θαλασσινό, ανάμεσα από ανθρώπους- φορείς ηθών κι εθίμων μαζί με θάλασσες που λυσομανούν ολόγυρα σε άγριους βράχους...

Θα αποκτήσουν άραγε οι ζωγράφοι ηθική και ήθος, που θέλει η τέχνη, όταν δοκιμάζονται τα μάτια του θεατή στους τρόπους και στις τεχνοτροπίες και στα στοιχειά τους, βγάζοντας στην επιφάνεια τις πραγματικές τους προθέσεις; Ναι, γιατί σε μια έκθεση ζωγραφικής δεν έχει λόγο να εξηγεί τίποτα ο "ζωγράφος". Μιλάνε τα έργα μόνα τους και τον εκθέτουν θετικά ή αρνητικά. Αλλιώς, αν δεν αντέχει την κριτική ας μη υπογράφει τα έργα του. Εκεί, αλλά και στο κατόπι γνωρίζεται ο αληθινός δημιουργός. Η ευθύνη εκ των υστέρων μιας έκθεσης δίχως αμηχανία καμιά, σε ποιον ανήκει, όταν κάποιοι επισκέπτες λένε τα πράγματα με τ' όνομά τους; Ο δημιουργός οφείλει να σιωπά. Μόνο, όταν δέχεται τις πετριές, όπως τα ανθοπέταλα, μπορεί να πάει παραπέρα...Αλλιώς, θα είναι ως ένας άδειος τενεκές, οπού στο πρώτο κλότσημα...βροντά! Αλλά, άλλος ο ήχος του...τενεκέ κι άλλος ο ήχος του βιολιού!

Κάθομαι σ' άσπρο μάρμαρο στο Μπούρτζι, ανάμεσα στ' αγάλματα Μωραϊτίδη και Παπαδιαμάντη, σκεπτόμενη, κοιτάζοντας το παλιό λιμάνι και κρατώντας το φιλντισένιο σαλιγκάρι στο μέρος της καρδιάς μου. Με ταξιδεύει σε ήχους χρωμάτων θάλασσας και νιώθω το χάδι των φυκιών που το σμίλεψαν. Συντροφιά μου ιερή σιωπή κι ακούω όλους τους ήχους των ανθρώπων στη Σκιάθο μέσα από μια εντελέχεια λείων στιγμών οπού βγαίνει το χέρι της Παναγιάς Κουνίστρας, να με οδηγεί σαν πανάρχαιο λυχνάρι στο μέρος της αθωότητας με τους άγιους και τους άγριους, εκεί, οπού το φως σταλάζει με σοφία όλα του τα διαμάντια στο πέλαγος που αρμενίζεις!

* Η ΑΠΟΨΗ...Νότα Κυμοθόη "Περί ήχου ανθρώπων και χρωμάτων" δημοσιεύτηκε στην στήλη μου Η ΑΠΟΨΗ, σελίδα 10 feel focus, της εφημερίδας "feel 360 view", στο φύλλο Ιούλιος -Αύγουστος 2008. Αποτελεί Πνευματική Ιδιοκτησία της Νότας Κυμοθόη κι απαγορεύεται η επαναδημοσίευση του άρθρου, δίχως την έγκρισή της!

H Νότα Κυμοθόη είναι Ζωγράφος-Συγγραφέας, μέλος του ομίλου Unesco Πειραιώς και Νήσων

© Nότα Κυμοθόη

Νότα Κυμοθόη "ΑΣΕ ΜΕ ΝΑ ΚΑΝΩ ΛΑΘΟΣ"

                                         φωτογραφία της Νότας Κυμοθόη(ανήκει)

Νότα Κυμοθόη
"Άσε με να κάνω λάθος!.."

αφιέρωμα στον Α.Χ.

Πάντα μου έλεγες με ποιήματα

και τραγούδια αυτό που ήθελες να μου πεις!

Είχες τον τρόπο σου!

Όπως απόψε...

Μου ζήτησες να σε αφήσω να κάνεις...λάθος!

Μου ζήτησες να παίξεις!..

Γιατί νιώθεις μοναξιά!..

Παίξε... για μια στιγμή γιορτή!

Δεν πονάω! Εσύ πονάς!

Εσύ ζήτησες να κάνεις...λάθος!

Τι να πω;..Δεν έχω να πω τίποτα!

Τα λάθη είναι...ανθρώπινα!

Καληνύχτα!..

© Nότα Κυμοθόη