φωτογραφία της Νότας Κυμοθόη (ανήκει)
Νότα Κυμοθόη
Φεγγάρια να θυμάμαι
Ποίηση
Ήταν εκείνες οι νυχτιές οπού η μοναξιά δε χωρούσε πουθενά
Ήταν εκείνες οι νυχτιές οπού δεν είχες που να πας
Μήτε καράβι, μήτε αεροπλάνο, μήτε βαρκάρης πουθενά...
Ήταν εκείνες οι νυχτιές οπού θυμάμαι φεγγάρια πάνω απ΄ το βουνό
να χύνονται στη θάλασσα οπού εσύ κοιμόσουν...
Έχω φεγγάρια και φεγγάρια να θυμάμαι...
Θάλασσα κι εσύ μέσα της γιατί είπες μοιάζει μ΄εμένα
Ο βυθός, είπες είμ΄ εγώ
Η αγκαλιά της είπες πάλι εγώ
Ο αφρός της τα δάκρυά μου
Η δροσιά της ο ιδρώτας του έρωτά μας
Οι φουρτούνες της ο θυμός μου
Γι΄ αυτό σου λέω, ξύπνα πριν πραγματικά θυμώσω
και σου δώσω χίλια φιλιά, πολλά φιλιά, ατέλειωτα και με αυτά σε λιώσω.
Γιατί όταν το φως θα σ΄ αγκαλιάζει θα θυμάσαι πόσο πολύ σ΄αγάπησα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου