φωτογραφία της Νότας Κυμοθόη
"Ο ΘΡΗΝΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ*
ΠΟΙΗΣΗ
(απόσπασμα)
(αφιέρωμα στους Έλληνες)
Τόπους δεν έχω να κρυφτώ, μνημεία για να λάμψω
ποτάμια μέσα να ριχτώ, δάφνες να λημεριάσω.
Έχω φορτίο μνήματα, πέτρες ολούθε σκόρπιες
που σκέπασαν τη λεβεντιά στη λήθη ξεχασμένη.
Μεγάλ' υψώνεται βοή στα χείλη του λαού μου
όταν καινούριοι βάρβαροι του κλέβουνε τον ήλιο
πονεμένος σέρνεται, τρώγοντας το κορμί μου.
Βουνά μονάχα μου ΄μειναν, γυμνά κι ανταριασμένα
που σεργιανούν αγέρηδες και λιώνουν τη θωριά μου.
Μιλάνε με παράπονο κι άλλοτε φοβερίζουν
το αίμα να θυμίζουνε των ιερών αγώνων.
Βουβάθηκαν οι λύρες μου, πεθαίνουν τα τραγούδια
η αίγλη του Βυζάντιου χορτάριασε στα λιθάρια
και το Αρχαίο Πνεύμα μου σωπαίνει ρημαγμένο.
Ασώτεψε τώρα η ψυχή στην ύλη πουλημένη
με καταφρόνεση περνά κι η σκόνη που τη θάβει.
Γενιές τις μνήμες άφησαν, γκρεμίσανε τη δόξα
χτίζοντας τη φθορά παντού, απλώνουνε τη φρίκη
στις ρίζες μου που έκοψαν ντόπια σκυλιά και λύκοι
μαζί με ξένους δάχτυλλους με σέρνουνε στις στράτες
κουφάρι απ΄ανάγκη με πληγές που όλο μεγαλώνουν.
Αυλάκωσαν τα στήθια μου οι άδειες υποσχέσεις
και γίνηκαν τα όνειρα συντρίμμια και λαχτάρες.
Πληθαίνουν τώρα οι "Οιμωγές", οι πόνοι και η θλίψη.
Κόκαλα τρίζουν μέσα μου ηρώων και μαρτύρων
που βγαίνουν απ΄τα μνήματα και περπατούν στους δρόμους
γυρεύοντας την Ανθρωπιά σε τούτο εδώ τον τόπο
που θάφτηκε στη λησμονιά του έλους διχασμένη.
Ανέμισε η ξεγνοιασιά και η παλιά μου νιότη.
Ανήμπορα τα γηρατειά φωλιάζουν στα στασίδια.
Σκοτείνιασαν τα μάτια μου και η κρυφή χαρά μου
συγνέφιασε, ραγίστηκε, σκόρπισ' απελπισμένη.
Στείρο το πνεύμα μου,βουβό, στο πλήθος των εγγράφων
σαν τάφος είναι ανοιχτός κι εκεί με περιμένει
με τ΄άψυχο το νεύμα του, θέλει να με σφραγίσει.
Ξερίζωσαν τη "Γλώσσα" μου, την έκαναν κουρέλια.
Ξέφτισαν τη "Θρησκεία" μου την πούλησαν για χρήμα.
Κι ότι μας άφησαν κληρονομιά, το παίζουνε σε τζόγο...
Λίγες μνήμες κράτησαν στη νέα "ιστορία"...
Αυτά όμως δεν κρατούν τους Έλληνες ενωμένους.
Είναι στη ράχη τους σταυρός και ιερό τους χρέος
ατόφια να τα δίνουνε αιώνια στα παιδιά τους.
Οι όσοι χρίστηκαν να υπηρετούν εμένα την Ελλάδα
κι εσένα, που είσαι Έλληνας ή Ελληνίδα ατόφιοι,
από τους θώκους τους τρανούς του άριστου πολίτη
και πήραν αξιώματα, τίτλους και μεγαλεία...
Δεν μπόρεσαν κοινωνικά να φτιάξουν άλλο κόσμο
παρά τα πλούτη αύξησαν ολάκερου του σογιού τους...
Δίνοντας για αντάλλαγμα κομμάτια από εμένα!
Φωνάζουν μέσα μου οι νεκροί και δεν βαστώ τον πόνο!..
Τους ξέγραψαν οι γνωστικοί στα νέα μας βιβλία
που γράφτηκαν για τα παιδιά, να μάθουνε στο ψέμα
να μη μπορούνε να σταθούν σε μνήμες και αλήθειες.
άλλα να λένε οι γονείς κι άλλα οι δάσκαλοί τους!
Μ΄ένα κουβάρι γράμματα τυλίγουν Ελλάδα τα παιδιά σου...
Κόκαλα τρίζουν μέσα μου Ελλήνων προδομένων
απ΄όσους τουφεκίζουνε τώρα την ιστορία.
Κάψαν τη "Γαλανόλευκη" στον Άγνωστο Στρατιώτη.
Σ΄αυτόν, οπού σε μάχες ρίχτηκε για την Ελευθεριά σου
για να ονειρεύεσαι τώρα εσύ και όλα τα παιδιά σου!
"Ο Ύμνος της Ελευθερίας" πουλήθηκε σε παζάρια
Εκεί, οπού Εθνόσημα παίζονται σε ζάρια
αυτών οπού κρατούν τους δέικτες των τιμών
των άτιμων και άνομων καιρών!
Ταφόπετρες με γέμισαν προδότες και ρουφιάνοι
να μη μπορώ στα βράχια μου να κόβω ένα βοτάνι
μήτε τη θάλασσα την αρμυρή σαν πρώτα ν΄αγναντεύω
γιατί το Φως σφραγίζεται, το πνεύμα ξεψυχάει.
Πως να ορθώσω την ψυχή, το δόλιο ανάστημά μου
με τέτοια οργή νεκρών στα σπλάγχνα που βογκάει;
Ποιος εί' αυτός ο γνωστικός που θέλει να λυγίσω;
Έλληνες που κυβέρνησαν κι ακόμα κυβερνάνε
μόλυναν το χώμα μου, τις δροσερές πηγές μου
ξήλωσαν τις αξίες μου κ όλες τις αρετές μου
φτύνοντας κατά πρόσωπο προγόνους κι ιστορία
πρόδωσαν από άγνοια όλη μου την πορεία...
Δίχως να μελετήσουν των Σοφών μου τα βιβλία
λήσταρχοι γίναν κι άσπλαχνοι σ΄αυτήν την τρικυμία.
Άσπλαχνοι δίχως να σκεφτούν ετούτη την πατρίδα
ωσάν βρυκόλακες την άπλωσαν τράπουλα σε παρτίδα
και παίζουν όλων τις ζωές σε ζάρια και ρουλέτες
και σαν τους μάγους βγάζουνε άσσους απ΄το μανίκι
πουλώντας ως και του τυφλού το έρμο δεκανίκι.
Ποιοί είν΄αυτοί που τόλμησαν τη χώρα να ξεσκίσουν
και για τον εαυτούλη τους μέγαρα να χτίσουν;
Σήκω επάνω Έλληνα ορθός από τα βάθη
μέσα εκεί οπού σ΄έριξαν του σώματος τα πάθη
τους φόβους διώξε με ορμή καθάρια δες τα λάθη
κι ολόγυρα ξανέμισε τις άδειες υποσχέσεις
κι όλη τη δυσωδία τους καθάρισ΄απ΄τις θέσεις
που σ΄έσυραν εδώ κι εκεί ζητιάνο στις αυλές τους
κι έγινες περίγελος στις δόλιες βουλές τους.
Ποια χέρια ξεριζώσανε τα δέντρ΄απ΄τα βουνά σου
και κάψανε τα λιόδεντρα πούχαν τα γονικά σου;
Ποιας μάνας γόνος έβαλε βιος πούχες για τα στερνά σου
σε μετοχές και τίτλους τα οικονομικά σου
και πήρες απ΄τα πόδια σου το έδαφος που πατούσες
κι έμεινες άφωνος και κουφός στον όλεθρο που ζούσες;
Πως στέκεις κουφάρι ζωντανό εσύ που μ΄αγαπούσες;
Πες μου, τι είσ΄ακούνητος δίχως φωνή να βγάζεις;
Πικρή που είν΄η μνήμη μου απ΄όλες τις ανομίες!..
Με πρόδωσαν τα όνειρα μέσα στις ατολμίες.
Σκεπάστηκαν η ομορφιά, το δίκιο του εργάτη
κι όλες οι αγωνίες μου γίναν σιωπές στο χάρτη.
Σήκω επάνω! Σφράγισε το χάσμα που ανοίξαν
γιατί όλες τις ελπίδες σου μέσα εκεί επνίξαν.
...
Παιδιά μου, Έλληνες όπου γης, γενιές γονιών σπουδαίων
κρατήστε ατόφια στην καρδιά όλη την Ιστορία
τη Γλώσσα την ελληνική και την Ορθοδοξία
το Πνεύμα το Αθάνατο αρχαίων μας προγόνων
Σοφών Ελλήνων είν' το Αρχαίο Πνεύμα το Αθάνατο
Πατέρα Πρώτης Αρχής και Πρώτου Αιτίου ποτέ μη σβήσει.
Γιατί αυτά είναι οπού βαστούν το όνομα Ελλάδα
για νάναι ολοφώτιστη στα χρόνια πάντα η δάδα...
Αμέτρητα ονόματα με τίμησαν με πάθος
κι έρχονται κάποιοι να μου πουν πως όλα ήταν λάθος
συντρίβοντας με το πείσμα τους τις μνήμες των προγόνων
καταπατώντας ιερά και σβήνοντας τη γνώση
τολμούν να λένε πως αγαπούν με μίσος, που θα σε λιώσει.
...
…......συνεχίζεται…….
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
Μέρος του Ποιήματος απαγγέλθηκε μέσα στην Μητρόπολη της πόλεως των Αθηνών, την ημέρα της κηδείας του Μένιου Κουτσόγιωργα, από την ίδια την Νότα Κυμοθόη, παρουσία όλης σχεδόν της πολιτικής εξουσίας εκείνης της εποχής. Κυκλοφόρησε σε δίπτυχο αριθμημένο. Παρουσιάστηκε από την τηλεόραση ζωντανά όλη η απαγγελία και το 2008 δημοσιεύτηκε στα "Ελληνικά Νέα της Αμερικής".( για τα ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ, το έστειλε η ίδια η Νότα Κυμοθόη, με αφορμή τα μεγάλα οικονομικά σκάνδαλα στη χώρα Ελλάδα)
copyright:Nota Kimothoi