Nότα Κυμοθόη "ΗΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ 2023 ΣΤΟΝ ΚΑΝΑΔΑ"
Η Ημέρα Μνήμης σηματοδοτεί την επέτειο του επίσημου τερματισμού των εχθροπραξιών του Α' Παγκοσμίου Πολέμου στις 11 Νοεμβρίου 1918. Ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν μια τεράστια σύγκρουση που διαδραματίστηκε σε ολόκληρο τον κόσμο, αλλά ιδιαίτερα στην Ευρώπη, όπου στρατεύματα από τον Καναδά υποστήριξαν τις Συμμαχικές δυνάμεις.
Ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος είχε ως αποτέλεσμα την απώλεια τεράστιων ανθρώπινων ζωών μεταξύ πολιτών και στρατιωτικού προσωπικού. Πολλοί περισσότεροι άνθρωποι τραυματίστηκαν σοβαρά. Ο πόλεμος άφησε μεγάλα συναισθηματικά σημάδια στους στρατιώτες, που τον είχαν βιώσει, και στις κοινότητες, των οποίων οι γιοι, τα αδέρφια, οι πατέρες, οι θείοι, ακόμη και οι παππούδες είχαν πεθάνει. Η Ημέρα Μνήμης τιμά τη μνήμη όσων έχασαν τη ζωή τους σε ένοπλες συγκρούσεις, ιδιαίτερα στον Α Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά. Στον Καναδά, η 11η Νοεμβρίου ονομάζεται επίσημα Ημέρα Μνήμης, αλλά είναι επίσης γνωστή ως Ημέρα Ανακωχής και Ημέρα της παπαρούνας. Η Ημέρα Μνήμης γιορτάζεται σε πολλές χώρες, ιδιαίτερα μέλη της Κοινοπολιτείας, συμπεριλαμβανομένης της Αυστραλίας και της Νέας Ζηλανδίας (όπου αναφέρεται επίσης ως Ημέρα Ανακωχής). Στις Ηνωμένες Πολιτείες, η Ημέρα των Βετεράνων πέφτει την ίδια ημερομηνία. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, η Κυριακή που βρίσκεται πιο κοντά στις 11 Νοεμβρίου είναι γνωστή ως Κυριακή Μνήμης. Η Ημέρα Μνήμης συμβολίζεται από τις τεχνητές παπαρούνες που φορούν οι άνθρωποι και τοποθετούν στα μνημεία του πολέμου. Οι παπαρούνες μπορούν να φορεθούν ή να τοποθετηθούν μόνες ή ως στεφάνια. Η χρήση της παπαρούνας ως σύμβολο μνήμης προέρχεται από ένα ποίημα που έγραψε ο Καναδός Αντισυνταγματάρχης John McCrae, στις 3 Μαΐου του 1915, ο οποίος υπηρετούσε ως νοσοκόμος αξιωματικός στο ιατρικό σώμα των Δυνάμεων του Καναδά. Το ποίημα ονομάζεται In Flanders Fields και περιγράφει τις παπαρούνες που φυτρώνουν στα φλαμανδικά νεκροταφεία όπου θάφτηκαν στρατιώτες. Ήταν βαθιά λυπημένος γιατί την προηγούμενη ημέρα, ένας καλός φίλος του είχε πέσει στην δεύτερη μάχη της Φλάνδρας κοντά στο Υπρ. Η παπαρούνα έγινε το σύμβολο των πεσόντων νεκρών.
Οι παπαρούνες αναπτύσσονται καλά σε έδαφος που έχει διαταραχθεί. Μεγαλώνουν επίσης σε μεγάλους αριθμούς σε πεδία μάχης. Το κόκκινο χρώμα των πετάλων τους θυμίζει στους ανθρώπους το αίμα που έχασαν τα θύματα και τα θύματα στη σύγκρουση. Μερικοί άνθρωποι επιλέγουν να φορούν λευκές παπαρούνες για εκστρατεία για μη στρατιωτικές παρεμβάσεις σε καταστάσεις σύγκρουσης.
Άλλα σύμβολα της Ημέρας Μνήμης είναι τα πολεμικά μνημεία, τα οποία συχνά βρίσκονται κοντά στο γεωγραφικό κέντρο των κοινοτήτων. Αυτά τιμούν τα μέλη της κοινότητας, που έχουν πεθάνει σε στρατιωτική δράση. Ένα ιδιαίτερα γνωστό μνημείο είναι ο Τάφος του Άγνωστου Στρατιώτη στην Οτάβα του Οντάριο. Οι στρατιωτικές παρελάσεις που πραγματοποιούνται στις 11 Νοεμβρίου είναι επίσης συμβολικές της Ημέρας Μνήμης.
Ας συνειδητοποιήσουμε οι ζώντες σήμερα πως δεν αντέχει η Γη άλλο αίμα νεκρών. Έχει χορτάσει! Ας ειρηνεύουν οι νόες των ανθρώπων αποδίδοντας τιμή στους αμέτρητους νεκρούς κι ας σταματήσουν όλες οι πολεμικές εντάσεις.
Tο ποίημα του John McCrae "In Flanders Fields"
In Flanders fields the poppies blow
Between the crosses, row on row,
That mark our place; and in the sky
The larks, still bravely singing, fly
Scarce heard amid the guns below.
We are the dead. Short days ago
We lived, felt dawn, saw sunset glow,
Loved, and were loved, and now we lie
In Flanders fields.
Take up our quarrel with the foe:
To you from failing hands we throw
The torch; be yours to hold it high.
If ye break faith with us who die
We shall not sleep, though poppies grow
In Flanders fields
105 χρόνια έχουν περάσει από την ιστορική αυτή ημέρα τερματισμού του Α΄ παγκοσμίου πολέμου, αλλά δυστυχώς οι άνθρωποι δεν έχουν κατανοήσει το μέγεθος της καταστροφής. Μπορεί να τερμάτισε αυτός ο καταστροφικός πόλεμος αλλά δυστυχώς οι πολεμικές καταστροφές συνεχίστηκαν. Ως Ελληνίδα με έχει πολύ σημαδέψει η ιστορία των Ελλήνων, την οποία οι άλλοι λαοί της Γης ίσως δεν γνωρίζουν. Οι Έλληνες και οι Ελληνίδες είναι παντού σε όλη τη Γη κι ο κάθε ένας στην οικογένειά του έχει ιστορίες που έρχονται από πατρίδες χαμένες από τον Πόντο, την Αρμενία, την Ανατολική Θράκη, την Μικρά Ασία, την Βόρειο Κύπρο. Κι εδώ είναι η μεγάλη ντροπή όλης της Δύσης...