Nότα Κυμοθόη"Η ΜΟΙΡΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΕΛΛΗΝΙΔΑ"

                                                           

                                                               Νότα Κυμοθόη© Nota Kimothoi

Νότα Κυμοθόη

"Η ΜΟΙΡΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΕΛΛΗΝΙΔΑ

Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΕΡΝΑΕΙ ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΗ

ΧΡΟΝΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ ΟΠΟΥ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ.

Η ΜΟΙΡΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΙΜΑΙ

ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΜΑΝΑ

ΣΕ ΤΟΥΤΗ ΤΗΝ ΟΜΟΡΦΗ ΧΩΡΑ

ΦΙΛΟΙ ΤΗΣ ΣΚΙΑΘΟΥ

ΕΣΕΙΣ, ΟΠΟΥ

ΕΧΕΤΕ ΣΤΟ ΟΜΟΡΦΟ ΝΗΣΙ ΣΑΣ

ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΚΟΥΝΙΣΤΡΑ

ΕΚΕΙ ΟΠΟΥ ΑΦΗΝΕ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΤΟΥ

Ο ΑΛΕΞ. ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ

ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΠΟΝΕΜΕΝΟΙ...

ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΩΡΕΣ

ΠΡΟΣΕΥΧΗΘΕΊΤΕ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ!..

ΣΙΧΑΘΗΚΑ ΤΙΣ ΓΚΡΊΝΙΕΣ ΤΟΣΩΝ ΕΤΩΝ

ΟΛΟΙ ΕΧΟΥΜΕ ΤΑ ΙΔΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ

ΣΕ ΤΟΥΤΗ ΤΗ ΧΩΡΑ

ΟΛΟΙ ΤΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ

ΑΣ ΔΕΙΞΟΥΜΕ ΕΥΣΠΛΑΧΝΙΑ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ

ΚΙ ΑΣ ΜΕΙΝΟΥΜΕ ΕΝΩΜΕΝΟΙ

ΓΙΑΤΙ Η 25η ΜΑΡΤΙΟΥ

ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΣΥΜΒΟΛΙΚΗ ΗΜΕΡΑ

ΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΙΕΡΗΣ ΜΝΗΜΗΣ

ΟΣΩΝ ΑΦΗΣΑΝ ΤΑ ΣΤΙΒΑΡΑ ΤΟΥΣ ΚΟΡΜΙΑ

ΓΙΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

ΜΙΑ ΗΜΕΡΑ 

ΟΠΟΥ ΓΙΟΡΤΑΖΕΙ Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΗΤΕΡΑ.

ΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΟΠΟΥ 

Η ΕΛΛΑΔΑ

ΚΑΙ ΟΙ ΕΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΙ ΕΛΛΗΝΕΣ

ΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΝΑ ΣΥΝΕΛΘΟΥΝ

ΑΠΟ ΤΗ ΛΗΘΗ!!!

ΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΟΠΟΥ ΤΡΙΖΟΥΝ ΤΑ ΚΟΚΚΑΛΑ

ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ

ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΚΑΤΟΙΚΟΥΜΕ

ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ

ΔΙΧΩΣ ΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΧΡΕΟΥΣ

ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΜΑΣ ΠΡΟΣΦΕΡΑΝ ΑΥΤΗ 

ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

ΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ

ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΗΡΩΪΚΑ ΕΠΕΣΑΝ ΣΕ ΜΑΧΕΣ

ΚΙ ΕΔΩΣΑΝ ΤΟ ΙΕΡΟ ΤΟΥΣ ΑΙΜΑ

ΓΙΑ ΝΑ 

ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΔΩ

ΣΕ ΜΙΑ ΧΩΡΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΕΒΑΣΤΗΚΑΝ

ΟΙ ΟΣΟΙ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗΚΑΝ

ΤΟ ΝΟΙΚΟΚΥΡΕΜΑ ΤΗΣ.

ΣΕ ΜΙΑ ΧΩΡΑ

ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΣΤΕ

ΝΑ ΖΟΥΜΕ

ΚΑΙ

ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ

ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ

ΚΑΙ 

ΝΑ ΖΟΥΜΕ ΕΝΩΜΕΝΟΙ

ΟΛΟΙ ΟΙ ΦΩΤΙΣΜΕΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ

ΓΙΑΤΙ, ΤΗ ΜΟΙΡΑ ΜΑΣ

ΤΗΝ ΟΡΙΖΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ

ΜΕ ΤΙΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΜΑΣ

ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΜΑΣ.

Η ΜΟΙΡΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ 

ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΜΑΝΑ

ΚΑΙ ΣΑΣ ΟΜΙΛΩ

ΩΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΡΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟ

ΩΣ ΜΑΝΑ ΣΕ ΜΑΝΕΣ

ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΠΑΙΔΙΑ

ΚΙ ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ

ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

ΚΙ ΑΓΑΠΑΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΧΩΡΑ

ΓΙΑΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ

ΚΙ ΑΥΤΗ Η ΧΩΡΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΗ ΜΑΣ

ΑΠΟ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΜΑΣ ΓΕΝΝΕΣ

ΑΠ' ΑΡΧΗΣ ΕΩΣ ΤΩΡΑ

ΚΑΙ ΜΑΣ ΑΝΗΚΕΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΥΝΕΛΛΗΝΕΣ!

ΑΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΘΟΥΜΕ ΣΤΗ ΜΑΝΑ ΠΑΝΑΓΙΑ

ΣΤΗΝ ΠΙΟ ΠΟΝΕΜΕΝΗ ΜΑΝΑ 

ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΟΛΟΥ

ΑΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΘΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ

ΓΙΑΤΙ ΕΚΕΙΝΗ ΕΧΕΙ ΠΟΝΕΣΕΙ

ΓΙΑΤΙ ΕΚΕΙΝΗ ΞΕΡΕΙ Ν΄ΑΚΟΥΕΙ

ΓΙΑΤΙ ΕΚΕΙΝΗ ΜΠΟΡΕΙ

ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙ

ΤΗ ΧΩΡΑ

ΜΑΣ

!!!

!

ΑΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΘΟΥΜΕ

ΓΙΑ ΝΑ ΦΕΡΟΥΜΕ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ

ΑΡΜΟΝΙΑ ΚΙ ΕΥΛΟΓΙΑ

ΑΠΟ ΤΑ ΟΥΡΑΝΙΑ ΔΟΣΜΕΝΗ

ΓΙΑΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΟ ΣΥΜΠΑΝ

ΓΙΑΤΙ Η ΕΥΛΟΓΙΑ

ΕΙΝΑΙ ΘΕΪΚΗ

ΕΜΕΙΣ

ΓΕΝΝΑ ΘΕΟΥ ΕΣΜΕΝ!..

ΚΙ ΟΣΟΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΦΩΤΙΣΜΕΝΟΙ

ΜΠΟΡΟΥΝ ΚΑΙ ΘΕΛΟΥΝ

ΑΣ ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΗΘΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

ΚΙ ΟΣΟΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΝΟΟΥΝ

ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗ

ΑΛΛΑ ΞΕΡΟΥΝ ΤΗΝ ΕΥΧΗ

ΕΥΧΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

ΜΕΣΑ ΣΕ ΑΦΘΟΝΙΑ

ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΔΙΚΗ ΤΗΣ ΑΦΘΟΝΙΑ

ΣΤΗ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΑΦΘΟΝΙΑ

ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ

ΑΣ ΔΙΑΛΟΓΙΣΤΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ

ΟΛΟΙ ΟΙ ΦΩΤΙΣΜΕΝΟΙ ΝΟΕΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

ΓΙΑ ΝΑ ΦΕΡΟΥΜΕ ΕΔΩ

ΤΗΝ ΑΡΜΟΝΙΑ

ΑΥΤΗΝ

 ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΑ ΟΥΡΑΝΙΑ

ΓΙΑΤΙ ΑΝ ΘΕΛΕΙ Ο ΘΕΟΣ

ΘΑ ΓΙΝΕΙ!

ΚΙ Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΕΙ Ο ΦΩΣ

ΕΙΝΑΙ ΠΑΙΔΙ ΤΗΣ ΠΑΝ ΑΕΙ ΑΣ

ΕΙΝΑΙ Ο ΜΟΝΑΚΡΙΒΟΣ ΥΙΟΣ 

ΠΟΥ ΑΚΟΥΕΙ 

ΤΙΣ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ ΤΗΣ.

ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΦΩΣ ΤΟ ΑΠΟΛΛΩΝΙΟ ΟΛΩΝ ΜΑΣ

ΑΥΤΟ ΟΠΟΥ ΕΧΕΙ ΛΗΣΜΟΝΗΘΕΙ

ΚΙ ΕΧΕΙ ΑΛΛΟΤΡΙΩΘΕΙ

ΑΠΟ ΕΝΑ ΜΠΕΡΔΕΜΑ ΟΠΟΥ ΘΑ ΞΕΜΠΛΕΧΤΕΙ

ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΟΡΙΖΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ

ΓΙΑΤΙ Ο ΖΕΥΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΧΑΘΕΙ

ΚΙ ΩΣ ΗΤΑΝ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ ΣΩΤΕΡ

ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΩΣ ΣΩΤΕΡ ΠΑΛΙ ΘΑ ΦΑΝΕΡΩΘΕΙ

ΚΙ Ο ΘΕΟΣ ΤΩΝ ΟΛΩΝ ΘΑ ΕΝΩΘΕΙ

ΜΕ ΤΟ ΦΩΣ 

ΑΥΤΟ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

ΠΟΥ ΚΑΠΟΙΟΙ ΛΕΝΕ ΠΩΣ ΕΧΕΙ ΧΑΘΕΙ.

ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΗΘΙΝΟ ΔΕΝ ΧΑΝΕΤΑΙ

ΜΗΤΕ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ Η ΕΝΕΡΓΕΙΑ

ΜΗΤΕ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΜΑΣ ΘΕΩΝ 

Η ΔΥΝΑΜΗ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΧΑΘΕΙ

ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΠΑΛΙ 

ΩΣ ΑΣΤΡΑΠΗ ΔΥΝΑΤΗ

ΣΤΟΝ ΑΙΘΕΡΑ ΤΟ ΧΕΡΙ ΩΣ ΣΩΤΗΡ

ΘΑ ΦΑΝΕΡΩΘΕΙ

 ΧΡΙΣΤΟΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΜΕΝΟΣ ΣΕ ΦΩΣ ΘΕΟΣ

ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΣ ΙΔΙΟΣ ΜΕ ΕΛΛΗΝΩΝ ΦΩΣ

ΚΑΛΗ ΚΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΩΡΑ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ

ΟΠΟΥ ΞΕΠΟΥΛΑΝΕ

ΟΙ ΟΣΟΙ ΔΕΝ

ΛΟΓΑΡΙΑΣΑΝ

ΜΗΤΕ ΤΑ ΙΕΡΑ

ΜΗΤΕ ΤΑ ΟΣΙΑ ΤΗΣ

ΜΗΤΕ ΕΜΑΣ

ΑΕΙ Ο ΦΩΣ

ΑΕΙ

ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ

ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΦΩΣ

ΑΕΙ Ο ΦΩΣ

ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ

ΣΚΙΑΘΟΣ και ΜΙΑ ΣΤΑΛΙΑ ΟΥΡΑΝΟΣ, Γράφει η Νότα Κυμοθόη 2011

                                                            Νότα Κυμοθόη© Nota Kimothoi

ΣΚΙΑΘΟΣ 
και
ΜΙΑ ΣΤΑΛΙΑ ΟΥΡΑΝΟΣ
Γράφει η Νότα Κυμοθόη 2011

Νότα Κυμοθόη© Nota Kimothoi

Τα Δέντρα, η μεγάλη μου αγάπη
Ο Ουρανός, η μεγαλύτερη αγάπη μου
Η Σκιάθος, που αγάπησα και αγαπώ...


Η Σκιά και των Δέντρων η σκιά
Οι άνθρωποι και οι σκιές στη Σκιά
των ανθρώπων πορείες ζωής
Διαδρομές πλοίων και άνθρωποι...
Άνθρωποι που ήρθαν στο νησί
Πελασγοί ή Θρακιώτες;
Τι σημασία έχει σήμερα το 2011;
Έχει, γιατί οι σκιες αυτών είναι εδώ
ανάμεσα στα Δέντρα κάτω απ΄τα κλαδιά τους
Κι είναι Πελασγοί, Θρακιώτες, Χαλκιδείς...
Κι είναι εδώ όλοι Σκιαθίτες
στην αποικιά του νησιού εδώ στα "Νότα" του
...στη σημερινή Σκιάθο!..
Κι είναι εδώ οπού προσπαθούμε να δούμε
μια σταλιά ουρανό
για να πούμε τα πράγματα με τ' ονομά τους...
Καλή Σαρακοστή!..

ΟΙ ΚΟΥΔΟΥΝΑΤΟΙ ΤΗΣ ΣΚΥΡΟΥ Νότα Κυμοθόη

ΟΙ ΚΟΥΔΟΥΝΑΤΟΙ ΤΗΣ ΣΚΥΡΟΥ

 Νότα Κυμοθόη
 2011

Το καρναβάλι στην Ελλάδα

έχει σήμα κατατεθέν "τα κουδούνια"

αυτά τα συναντάμε στις Σέρρες

στη Σκύρο, στη Βοιωτία και σε όλη την Ελλάδα μεμονωμένα...

Σε όλο το καρναβάλι όμως

επικρατεί ο ήχος της μουσικής που είναι χαρούμενος

που έχει αντικαταστήσει τον ήχο από τα τροκάνια

αυτά που κρεμούσαν ο γέρος στη μέση του

αυτός της Σκύρου οπού κάτω από τη μάσκα ήταν νέος

κι ακμαίος και παληκάρι, γιατί δεν θα άντεχε

όλη αυτή τη διαδρομή και το χορό.

Όπως έχω γράψει και σε άλλες ιστοσελίδες

(μέρος από εργασία μου πριν πολλά χρόνια

που είχε απόσπασμά της δημοσιευθεί στο

περιοδ. Νουμάς) το καρναβάλι έχει ρίζα

στις αρχαίες γιορτές της Άνοιξης
κι ανάγεται στα Φαλληφόρεια Διονυσιακά Αγροτικά

και ειδικά στη χώρα μας

γιορτάζονταν με ιδαίτερη αίγλη.

Τα τροκάνια ή κουδούνες, εξού και το όνομα

κουδουνάτοι, σκοπό είχαν να δώσουν χαρά

αλλά και να εξαγνήσουν το χώρο.

Ο Ήχος των κουδουνιών χρησιμοποιείται

σε όλες τις τελετές και είναι ευετηριακός

(ακόμα και στα λιβανηστήρια οι ιερείς

της ορθοδοξίας μέσα στις εκκλησίες

έχουν τα κουδουνάκια, για εξαγνιστικό λόγο, 
αλλά και οι Βουδιστές κι άλλοι ιερείς,

διώχνουν έτσι τα κακά πνεύματα).

Η Σκύρος έχει μια ιδιαίτερη χρειά αυτές τις μέρες.

Παλιότερα, όταν εργάστηκα ένα διάστημα

ως Υπ. Δημοσ. Σχέσεων

στο Λαογραφικό Μουσείο Σκύρου Μάνου Φαλτάϊτς

είχα την τύχη να μελετήσω αυτό το μέρος της

παράδοσης του όμορφου νησιού.

Οι απόκριες στη Σκύρο έρχονται ν' αναβιώσουν

αυτή την λησμονημένη παράδοση

μιας εποχής που φτάνει σε εμάς

από τα βάθη των αιώνων

από εποχές οπού οι άνθρωποι που κατοικούσαν

σε ίδιους τόπους που σήμερα κατοικούμε κι εμείς

είχαν κάτι να πουν...

Καλές απόκριες στους φίλους και φίλες της Σκύρου

και Καλή Σαρακοστή!..

Με αγάπη και φως
ΑΕΙ Ο ΦΩΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟ

Νότα Κυμοθόη

ΣΤΗ ΧΙΟ ΤΙΜΑΤΑΙ Ο ΑΛΕΞ. ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ, Γράφει η Νότα Κυμοθόη 2011

                                            
ΣΤΗ ΧΙΟ ΤΙΜΑΤΑΙ
Ο ΑΛΕΞ. ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ
Γράφει η Νότα Κυμοθόη 2011


Ψυχοσάββατο και η Ορθοδοξία τιμά
τις ψυχές των Ορθ. Χριστιανών
με το Θαύμα των Κολύβων...


Οι ψυχές των κεκοιμημένων...
ΑΣ ΕΙΝΑΙ ΟΛΕΣ ΣΥΓΧΩΡΕΜΕΝΕΣ
κι ας προσευχηθούμε ν' αναπαυθούν εν ειρήνη!


Ας θυμηθούμε ν' ανάψουμε κεράκια για τις ψυχές
που ήταν ολομόναχες...
και για όλες τις ψυχές που βασανίστηκαν...
και για όσους βασάνισαν άλλους...


Ας μαλακώσουν οι καρδιές των σκληρών ανθρώπων
που είναι πάνω στη γη
ΚΙ ΑΣ ΣΥΓΧΩΡΗΣΟΥΝ
ΔΙΩΧΝΟΝΤΑΣ ΤΟ ΜΙΣΟΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΡΓΗ
κι ας προσευχηθούμε για τις ψυχές των κεκοιμημένων
να συγχωρεθούν και ν' αναπαυθούν εν ειρήνη...


Οι άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών
είναι πάντα στη μνήμη μας...


Όσοι τιμούν τα γράμματα και τις τέχνες
ας θυμηθούν κι αυτούς που τις υπηρέτησαν
και ας ανάψουν στη μνήμη τους 1 κεράκι...


Η Χίος τιμά τον Σκιαθήτη Αλεξ. Παπαδιαμάντη
για τα 100 χρόνια από το θάνατό του
με έναν ιδιαίτερο τρόπο...
στο Ομήρειο Πνευματικό Κέντρο!..

Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα .

ΟΙ ΚΑΡΠΟΙ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ, Γράφει η Νότα Κυμοθόη 2011

(photo from internet, thank you)

ΟΙ ΚΑΡΠΟΙ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

Γράφει η Νότα Κυμοθόη 2011

Η ευτυχισμένη μάνα Mia προσπαθεί ν' αγκαλιάσει

τα 6 παιδιά της και τον αγαπημένο της σύζυγο Rozonno

Aυτή η καταπληκτική φωτογραφία

έκανε το γύρο του κόσμου

και η παγκοσμίου φήμης παρουσιάστρια

Oprah Winfrey

πρόσφερε το βραβείο του νικητή!

Άξιοι!

Είναι αυτό που λέει η ελληνική λαϊκή παροιμία...

"Μ' ένα σμπάρο...6 τρυγόνια"

Αλ΄ εδώ η φύση έκανε το θαύμα της

και οι καρποί του έρωτά τους

τα χαρούμενα 6άδυμα

είναι πανέμορφα!

ΧΑΡΗΤΕ ΤΑ!

http://byNK.blogspot.com: ΑΘΗΝΑ 2011, by NK

http://byNK.blogspot.com: ΑΘΗΝΑ 2011, by NK

Nota Kimothoi

Ο ΕΡΩΣ ΣΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ Ν.ΚΑΒΑΔΙΑ ΓΡΑΦΕΙ Η ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ

Νότα Κυμοθόη© Nota Kimothoi

                                  ("Ιστιοπλοϊκό":έργο ζωγραφικής από τη Νότα Κυμοθόη 1992)


                                                          
                                                Ο ΕΡΩΣ ΣΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ
                                        του Νίκου Καβαδία
                                         ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ
                                         Νότα Κυμοθόη
                                      Νότα Κυμοθόη© Nota Kimothoi
                                   Θα μεταλάβω με νερό θαλασσινό
                                             στάλα τη στάλα συναγμένο απ΄το κορμί σου
                                                   σε τάσι αρχαίο, μπακιρένιο αλγερινό,
                                              που κοινωνούσαν πειρατές πριν πολεμήσουν.
                                                Στρείδι ωκεάνιο αρραβωνιάζεται το φως
                                             Γεύση από φλούδι του ροδιού, στυφό κυδώνι
                                               οσμή από κέδρο, από λιβάνι, από βερνίκι
                                                  όπως μυρίζει αμπάρι σε παλιό σκαρί
                                               Κι ένα ποτάμι με ζεστή, λιωμένη πίσσα,
                                            δόξα του κρύσταλλου, κρασί απ΄τη Σαντορίνη
                                               Καντήλι, δισκοπότηρο χρυσό, αρτοφόρι
                                             Ο έρωτάς σου μια πληγή και τρεις κραυγές
                                           Στα κόντρα σκούζει ο μακαράς καθώς τεζάρει
                                              Θαλασσοκόρη του βυθού-χίλιες οργιές-
                                            του Ποσειδώνα εγώ σε κέρδισα στο ζάρι
                                               
                                               Όταν θα σμίξεις με το φως που σε βολεί
                                                Χόρεψε πάνω στο φτερό του καρχαρία
                                            Παίξε στον άνεμο τη γλώσσα σου και πέρνα
                                                Αλλού σε λέγανε Γιουθήθ, εδώ Μαρία
                                                  
                                       Από παιδί βιαζόμουνα, μα τώρα πάω καλιά μου
                                        Μια τσιμινιέρα με όρισε στον κόσμο και σφυρίζει
                                       Το χέρι σου, που χάιδεψε τα λιγοστά μαλλιά μου
                                        για μια στιγμή αν με λύγισε, σήμερα δε με ορίζει.
                                 
                                         Με πορφυρό στα χείλη μου κοχύλι σε προστάζω
                                         Στο χέρι το γεράκι σου και τα σκυλιά λυτά
                                       Απάνωθέμου σκούπισε τη θάλασσα που στάζω
                                         και μάθε με ν απερπατώ πάνω στη γη σωστά


                                          Σαλτάρει ο γλάρος το δελφίνι να στραβώσει
                                        Τι με κοιτάς; Θα σου θυμίσω εγώ που μ' είδες
                                             Το τείχος περπατήσαμε μαζί το Σινικό
                                      Γυμνή. Μονάχα ένα χρυσό στη μέση σου ζωστήρι
                                           Τα μάτια σου τα χώριζαν εφτά Ισημερινοί


                                          Όταν πιστεύω θάλασσα μονάχα και βυθό
                                     και προσκυνάω για κόνισμα ένα παλιό αστρολάβο
                                     πεσ μου, στην άγια πίστη σου, πως να προσευχηθώ;


                                    Ποιος τόλεγε, ποιός τόλπιζε και ποιος να το βαστάξει.
                                         Πυγολαμπίδες παίζουνε στα μάτια τ' ανοιχτά
                                     Το φως γεννιέται από παντού μα είναι αχαμνό
                                      και τα σκοτάδια το γνέθουν και σου γνέφουν
                                    Το δαχτυλίδι πούφερνα μου τόκλεψε η Οράγια


                                    Σου ιστόρησα το Λύκανδρο, την πονηρή αλεπού
                                           Κάπου εκεί κοντά στους Λαιστρυγόνες
                                                  Σμίξαμε κοντά στην Ασκανία
                                            Πήγαμε όλοι τσούρμο στα πορνεία
                                         Οι Γιαπωνέζες, τα κορίτσια στη Χιλή
                                    κ' οι μαύρες του Μαρόκου που πουλάνε μέλι
                                         Να και η Ναυσικά από τσου Κορφούς
                                            με τους κατεργάρηδες του Αινεία
                                    Σαλπάρουμε! Μας περιμένουν στο Μπραζίλι
                                    μα ούτε φουστάνι στη στεριά κι ούτε μαντήλι
                                     Η Κatherin τούτη τη στιγμή, χιλιάδες μίλια...
                                     Η αφή της όμοια με το πέρσικο γατί
                                      
                                    Ήτανε κείνη η νυχτιά που φύσαγε ο Βαρδάρης
                                    μα εσύ θυμάσαι τη Σμαρώ και την Καλαμαργιά


                                    Εγνώρισα κάποια φορά σ' ένα καράβι ξένο
                                    έναν πολύ παράξενον Εγγλέζο θερμαστή
                              κι απά στο μέρος της καρδιάς στιγματισμένην είχε
                                  με στίγματ' ανεξάλειπτα μιάν άγρια καλλονή...
                                   Κ' έλεγαν ότι η γυναίκα αυτήν είχε αγαπήσει
                                 μ' άγριαν αγάπη, ακράτητη, βαθειά κι αληθινή
                               κι αυτή πως τον απάτησε με κάποιο ναύτη Αράπη
                                 γιατί ήτανε μια αναίσθητη γυναίκα και κοινή.


                                      Να ζεις στην ίδια πολιτεία παντοτινά
                                   να κάνεις οφθαλμοπορνεία στα καφενεία
                                    Μα ο κόσμος έγινε σαν αδειανή φυλλάδα
                                     
                             Τα βράδια, όταν η θάλασσα χτυπάει τις λαμαρίνες
                              και πολεμάει με δύναμη να σπάσει τα καρφιά
                             οι ναυτικοί στα φορτηγά πάντα μια γάτα τρέφουν
                             κι όπως χαϊδεύουν απαλά τη ράχη της, νομίζεις
                             πως αναλύεται σ' ένα αργό και ηδονικό σπασμό.

                                              photography  Νότα Κυμοθόη© Nota Kimothoi