ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΤΗ ΣΚΙΑΘΟ από Νότα Κυμοθόη 2010

Καλημέρα στη Σκιάθο!

Γράφει η Νότα Κυμοθόη 2010!

Καλημέρα στις φίλες και στους φίλους

απ΄ την όμορφη Σκιάθο!..


ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΣΗΜΕΡΑ 
 ΔΕΝ ΑΝΗΣΥΧΩ
ΔΕΝ ΘΥΜΩΝΩ


ΕΡΓΑΖΟΜΑΙ ΤΙΜΙΑ
ΜΕ ΑΦΟΣΙΩΣΗ
ΣΕΒΟΜΑΙ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ
ΑΓΑΠΩ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ


ΕΥΓΝΟΜΩΝΩ ΚΑΘΕ ΕΜΒΙΟ ΟΝ

AN...Γράφει η Νότα Κυμοθόη 2009

ΑΝ...

Γράφει η Νότα Κυμοθόη 2009

Αν...σου αρέσουν μόνο οι Άγγελοι

αλλ' όχι ο Θεός

Μοιάζεις ωσάν τον τρυγητής

που κόβει το σταφύλι...

και...κατουρά αδίστακτα

το κλήμα οπού το γέννησε!

Αν...

Εσύ...

δεν πιστεύεις τίποτα

παρά μονάχα εκείνα οπού...

η χούφτα σου κρατά κι αρπάζει

τότε...πως θέλεις να γίνεις πιστευτός

ότι αγαπάς...

ότι συμπονάς...

ότι νοιάζεσαι πραγματικά τον άλλον

οπού είναι εκεί κι εδώ κι αλλού...

Αν...

δεις αυτά οπού στις πλάτες σου βαραίνουν

τότε θα βρεις πως κάπου είμαι κι εγώ

γιατί...είμαι ο πόνος σου

αυτός που κουβαλάς

κι όμως για σένα ήμουν Φως

κι εσύ

σκοτάδι, φρικτό και ψεύτικο

κι αυτό είναι οπού πάντα κουβαλάς

εσένα,

μια σκουριά

από σκαρί σάπιο

...εσύ!
 copyright:Νότα Κυμοθόη© Nota Kimothoi

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ 2009 © Nότα Κυμοθόη

ΑΝ ...Γράφει η Νότα Κυμοθόη© Nότα Κυμοθόη

ΚΑΙ ΕΦΗΝ...Γράφει η Νότα Κυμοθόη

Kαι Έφην...
Γράφει η Νότα Κυμοθόη


(Από το Συμπόσιο του Πλάτωνος)

Και έφην είναι δεινός τα ερωτικά
ουδέν ειδώς άρα του πράγματος,
ως έδει εγκωμιάζειν οτιούν,
εγώ μεν γαρ υπ' αβελτερίας ώμην δειν
ταληθή λέγειν περί εκάστου του εγκωμιαζομένου
και τούτο μεν υπάρχειν,
εξ αυτών δε τούτων τα κάλλιστα εκλεγομένους
ως ευπρεπέστατα τιθέναι
και πάνυ δη μέγα εφρόνουν ως ευ ερών,
ως ειδώς την αλήθειαν του επαινείν οτιούν
αλλά το ως μέγιστα ανατιθέναι τω πράγματι και ως κάλλιστα
εάν τε η ούτως έχοντα εάν τι τε μη...
ει δε ψευδή ουδέν αρ' ην πράγμα...
προυρρήθη γαρ ω έοικεν
όπως έκαστος ημών τον Έρωτα εγκωμιάζειν δόξει
ουχ όπως εγκωμιάσεται.

© Nότα Κυμοθόη

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ! Από Νότα Κυμοθόη 2009!

                                                        φωτογραφία της Νότας Κυμοθόη

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!..


Νότα Κυμοθόη

Ο Iούδας φίλος, Γράφει η Νότα Κυμοθόη

" Ο Νυμφίος"
Έργο της Nota Kimothoi σε ξύλο
copyright: Nota Kimothoi


Ο Ιούδας φίλος!
Γράφει η Νότα Κυμοθόη
"Ο τρόπος σου δολιότητος γέμει
παράνομε Ιούδα.
Νοσών γαρ φιλαργυρίαν
εκέρδησας μισανθρωπίαν.
Ει γαρ πλούτον ηγάπας
τι τω περί πτωχείας διδάσκοντι εφοίτας;
Ει δε και εφίλεις
ίνα τι επώλεις τον ατίμητον
προδιδούς εις μιαιφονίαν;
Φρίξον ήλιε
Στέναξον η γη
και κλονουμένη βόησον:
Ανεξίκακε Κύριε δόξα σοι"
(Ιωάννου μοναχού)
Άφρων ανήρ, προδότη και δυσεβή
κατήγορε και ληστή!
Ιούδα φίλε...ήγγικεν η ώρα!
Ψεύτη και κλέφτη
Υποκριτά και δόλιε
Ήγγικεν η ώρα!
Η θάλασσα είν' οργισμένη!..

Χαιρετίσματα στη Σκιάθο...που αγάπησα! Νότα Κυμοθόη

foto by Nota Kimothoi

ΣΚΙΑΘΟΣ!..2009!..

Γράφει η Νότα Κυμοθόη

Άδειοι δρόμοι
Κλειστά μαγαζιά
Σφαλιστά παράθυρα...
Εκεί, οπού το καλοκαίρι του 2008
δεν υπήρχε δωμάτιο να κοιμηθούν
και τα παγκάκια στο Μπούρτζι φιλοξενούσαν κορμιά...
Εκεί, οπού δεν υπήρχε καρέκλα να κάτσεις για καφέ ή φαγητό...
Εκεί, οπού η οδός Παπαδιαμάντη θύμιζε το παζάρι Κυριακές στο Μοναστηράκι
Εκεί, οπού τα μπαράκια στο Παλιό λιμάνι με τις πολύχρωμες μαξελάρες τους
θύμιζαν...λούνα πάρκ...
Εκεί, οπού από την άλλη πλευρά στην παραλιακή
τα μπαράκια και τα μαγαζιά είχαν μια...γκλαμουριά(?)...
είχε...πλάκα, είχε ερωτισμό, είχε χαρά, είχε...αυτό που λεν "Ζωή"...
Βόλτες, καμάκια, αρπαχτές, φιλαράκια,..κρεπάλη...
Μιλάμε για τόσο πολύ...αλκοόλ...μέσα στη νύχτα...
οπού το πρωί, μύριζε ο δρόμος, ο αέρας, η θάλασσα...
Αχ, αυτή η θάλασσα!..Πόσος καημός! Βαθύς καημός! Μεγάλος καημός!
Μοντελάκια, συνολάκια,..μεθυσμένα κορμιά, ερωτικά κορμιά...
Η θάλασσα κροταλίζεται τώρα στην άδεια παραλία και θυμάται...
θυμάται όλα τα σώματα οπού δρόσισε...
Όλα τα πλεούμενα που την όργωσαν...
Θυμάται τα κορμιά οπού ήπιαν τον καημό της στάλα-στάλα
για το μεροκάματο, για τη χαρά, για το κρασί, για τον έρωτα!
Η Σκιάθος οπού αγάπησα! Η Σκιάθος που αγαπώ, είναι μια ιδέα!
Μια εικόνα που είδαν τα δικά μου μάτια
που ένιωσε η δική μου ψυχή, αλλά και η δική σου,..
που τη θυμάται και που... θέλει να ξαναπάει!..
Αλήθεια...πόσα λόγια πικρά είπαν κάποια χείλη!..
Μεγάλα λόγια...αλλά...όλα είναι εδώ...όλα
κάτω από τον ήλιο!..
Χαιρετίσματα στους φίλους και στις φίλες στη Σκιάθο!
Υπάρχουν?..Θα δείξει!..Αν τα λόγια τους είναι...πράξεις!
Χαιρετίσματα και σε όσους δεν είναι στη Σκιάθο...
Ο άνθρωπος έχει ανάγκη το συνάνθρωπο
κι οχι να τον βλέπει μόνο σαν...ευρώπουλα...
Είναι πολύ μικρός ο κόσμος!..Πολύ μικρός!..
Και τα διαμάντια...είναι παντοτινά
στα χέρια εκείνων, οπού έμαθαν...να σέβονται
το συνάνθρωπο και να...παίζουν καλά μαζί του!
Είναι σε εκείνον οπού σεβάστηκε το φαϊ που έφαγε
το νερό που ήπιε και το κρεβάτι οπού κοιμήθηκε...
Το σώμα του καθενός είναι...ιερός ναός!..
Και είναι προσωπική του υπόθεση
το πως διαχειρίζεται αυτό το...ναό!
Αλλά, αν ξανάρθουν οι άνθρωποι στη Σκιάθο
θα έρθουν γιατί φερθήκατε καλά οι Σκιαθήτες
και οι όσοι επιχειρηματίες δουλεύετε με τον τουρισμό...
Αλλιώς, γιατί να έρθουν?

© Nότα Κυμοθόη

ΕΡΩΣ ΚΑΙ ΨΥΧΗ Νότα Κυμοθόη

Φωτογραφία: Νότα Κυμοθόη




"Έρως και Ψυχή"
Νότα Κυμοθόη
Στον Οδυσσέα Ελύτη








Έρως και Ψυχή
Νότα Κυμοθόη
Στον Οδυσσέα Ελύτη

"Μες στην ιλύ του νου σου πιθανόν έλαμψε ώστε
η ζωή σου λες αρχίζει, να...Κυριακή στο Αιγαίο...
Μα γαλάζιο το πιο συγκινητικό, Τετάρτη Πέμπτη
φτάνει ο ήχος που...
μια πυρκαγιά ομορφιάς λευκής...
και οι φθόγγοι άτεγκτοι φθάνουν
...πλην οι χρησμοί δρουν και όστρακα
τις νύχτες που έχουν το ελεύθερο οι αισθήσεις...
ίδιες, νόμοι του σύμπαντος πιστεύεις είναι
δω ή εκεί το μεγάλο κεφάλι του Ιερέα
κι ύστερα Όμικρον Άλφα κι Έψιλον απ΄ τα Παντοτινά.
...
Κείνα των κίτρινων καιρών με τον μεγάλο...σκύλο
γαβ η αγάπη, γαβ η απάρνηση, γαβ εσύ και..γαβ όλα σου
Γεννηθείς; Εν; Έτος; Θρήσκευμα; Κενό.
Ενώ...κάτω από τα σαν παλαιά παλίμψηστα
κάθετα τείχη όπου δυο τρεις ακόμη θυρεοί διακρίνονται
περνάν οι Ούγοι με τις Αουγκουστίνες τους και με τα...
κυνηγετικά τους και στρατός πολύς ύστερα, σειρήνες
και δεξιά στο βάθος...μέγα πετρελαιοφόρο με...γερανούς
αλλ' ούτ ενός το άηχο σώμα με τ' αγγίγματα όσα γνώρισε
να συνωθούνται μέσα του δεν φανερώνεται μονομιάς...
Α τι να πεις που κι έναν μόνον αναστεναγμό ν' ανοίξεις
θα σε ρίξει χάμου ο άνεμος...
γαβ η αγάπη, γαβ ο Ιούδας με το φευγαλέο βλέμμα του
γαβ του κόσμου όλου οι αποστάσεις και οι μακρύτατοι καιροί
Δεν ακούγεται πια τίποτε. Κείνο που' θελε ο Θεός
η ψυχή μου, η προς στιγμήν αιώνια, το ΄νιωσε
και ξανά βρήκε το νόημα της υλακής του ο σκύλος.

Μασουλάνε χόρτο σκοτεινό τα περιβόλια
και θολή θωρείς μες στους αιθέρες
να κατεβαίνει μ' ένα δίσκο φρέζιες τρέμουσες
η γυναίκα που τη λέν Γαλήνη!
...
Άξαφνα μου εφάνηκε...
Άγγελοι προ Χριστού
απιθώνανε πουλιά, στοές και φοινικόδεντρα
...όμως δεν είναι πάντα σε όνειρο που όλοι μας γυρεύουμε
τήν άγνωστη φαιά ουσία που ήξερε
νόμους διαφανείς να διατυπώνει
ώστε ο ένας του άλλου τις κυλάδες μέσα του
είτε με νέφη καλυμμένες ειτε σε ήλιο εκτεθειμένες
ασκεπής ν' ατενίζει...ναι, κανείς δεν ξέρει
αλλά χρόνους μετά που οι άνθρωποι συνοίκησαν
είμαστε ακόμη στα δεσμά...
κι η πορεία για κει οπού...άλλο νόημα γίνεται
άλλοι ας ψάχνουν για λείψανα...
Σας αγαπάν...α γυναίκες...έφηβοι στη θέση όπου
η ψυχή γίνεται απλησίαστη...
...
Είμαι άλλης γλώσσας, δυστυχώς
και Ηλίου του Κρυπτού ώστε...
οι όχι ενήμεροι των ουρανίων να μ' αγνοούν!
Δυσδιάκριτος καθώς άγγελος,
σαλπίζω άσπρα υφάσματα
που χτυπιούνται στον αέρα
και μετά πάλι αναδιπλώνονται
κάτι να δείξουν, ίσως τα θηρία μου τα χωνεμένα
ώσπου τελικά να μείνει ένα θαλασσοπούλι
πάνω απ΄τα κύματα...
Φίλε, συ που ακούς, ξέρεις τις γωνιές του κήπου.
Ονειρεύτηκες ποτέ σου ένα καλοκαίρι απέραντο
που να τρέχεις στο φως του Ήλιου του Κρυπτού;
Μια στιγμούλα, η φύση μας η τρίτη να φανερωθεί
Έχει συνέχεια. Δε θα την πω.
Κανείς δεν παίρνει τα δωρεάν!
Στον κακόν αγέρα ή που χάνεσαι ή που επακολουθεί γαλήνη!
Αυτά στη γλώσσα τη δική μου.
Κι άλλοι άλλα σ' άλλες.
Αλλ' η αλήθεια...μόνον έναντι θανάτου δίδεται!
...
Σσσς...πια τίποτε, τίποτε άσπρο ή λείο πια τίποτε
νέφος ή συντροφιά του ανθρώπου έστω...
Ποια ψυχή να φεύγει και μυρίζει
τόσο δυνατά ο αέρας κι άλλο δεν αντέχω!

Σσσς...μέσα στα σκοτεινά κανείς δεν ξέρει
Ο αιθέρας κι ένα αστέρι αδόκητα βρίσκει το θάρρος
με το μέτωπό σου ν' αγγιχτεί...
Επειδή τα χέρια σου ήταν μαθημένα σε δεντρόκηπους
η θάλασσα εισχωρεί και τραβιέται...γεμίζει μικρά λουλούδια
φυσάει, φυσάει και λιγοστεύει ο κόσμος. Φυσάει...
φυσάει και μεγαλώνει ο ...ήλιος χωρίς βασιλέματα!"

Έλα στο Φως! Καλημέρα!
Με αγάπη για την Αγάπη
και αγάπη για το Φως της Αγάπης!

© Nότα Κυμοθόη